28 maart 2009

De crisis

Veel mensen vragen zich af wat de crisis voor ze te betekenen heeft "ik merk toch niets van de crisis", "het zal wel loslopen", "laat je niet bang maken". De regering probeert ons ervan te overtuigen dat het werkelijk een ernstige recessie is en dat we ons moeten instellen op verslechteringen.

Wat gaat de crisis volgens mij brengen?

Veel bedrijven gaan over de kop. Een aantal van die bedrijven waren van te voren al niet zo sterk (Opel), en die verschärfte Bedingungen zorgen ervoor dat hun einde wat sneller komt dan gepland. Zo gezien kun je van een soort schoonmaak spreken. Andere bedrijven zijn eigenlijk normaal gezond, maar doordat tegenwoordig bijna alle bedrijven leven van bankkredieten, kan het gebeuren dat ze geen krediet meer krijgen en als ze dan niet genoeg buffer hebben, dan is het toch met ze gebeurd, hoewel ze altijd winst gemaakt hebben. Door dat zoveel bedrijven failliet gaan, stijgt de werkloosheid. Zolang als jijzelf bij een gezond bedrijf zit, merk je daar natuurlijk niets van, je krijgt gewoon je salaris en hebt nog net zoveel geld als voor de crisis.

De banken zijn een verhaal apart. De staat kan niet teveel banken failliet laten gaan, omdat dan het hele economische stelsel in elkaar stort. Als mensen geen vertrouwen meer in de bank hebben omdat die ieder moment failliet kan gaan, halen ze hun spaargeld eraf, de bank heeft te weinig geld om kredieten aan bedrijven te vergeven, bedrijven sterven. Dus helpt de staat de banken. Niet teveel en heel omzichtig omdat anders het volk in opstand komt. En terecht. Ik heb net gelezen dat de ontslagen Vorstand van de Dresdner Bank, die opgekocht is door een ander instituut omdat ze anders failliet waren gegaan, dat nu met Staatshilfe over de afgrond moet worden geholpen, 24 miljoen Euro aan boni en Abfindungen krijgt. Als je dan niet meer verontwaardigd mag zijn, waarover mag je je dan eigenlijk nog wel opwinden? Maar goed, de regeringen helpt dus de Notleidende Banken (Unwort de Jahres 2008), zodat dat weer een extra uitgave is en er dus minder geld beschikbaar is voor andere dingen. Tweede gevolg van de crisis: de overheid heeft minder geld ter beschikking. Wat nog versterkt wordt door het eerste gevolg, de hogere werkloosheid.

Wat mij opvalt is dat de crisis de opkomende landen nog veel harder treft dan de traditioneel geindustrialiseerde landen. China heeft in korte 30 miljoen werlozen erbij gekregen, in de Oost-europese landen gaat de economie met 2-stellige Prozentbeträge achteruit. Voeg daarbij het feit dat de buitenlandse werknemers hier als een van de eersten ontslagen worden, en het ziet er nog slechter voor ze uit.

Zijn wij tegenwoordig beter gewapend tegen een economische crisis als toendestijds in de jaren dertig? We hebben een beter sociaal opvangnetwerk. Dat betekent dat de werklozen niet meteen in absolute armoede vervallen. Maar die werkloosheids-uitkeringen moeten wel betaald kunnen worden. Om dat te garanderen mag de economische crisis niet te lang duren. En de regering moet waarschijnlijk weer meer geld gaan lenen bij de banken. (Wat gebeurt er eigenlijk als de regering geld leent bij een bank waar ze zelf mede-eigenaar is???) Als we niet uitkijken gaat de spiraal geld uitgeven - lenen - meer geld uitgeven door de rente - geld lenen zich dus versnellen. Wat er dan gebeurd kun je zien bij andere landen uit de geschiedenis: het land wordt ARM.

Wanneer de crisis niet te lang duurt krijgen we dus geen armoede.

Ik denk dat de meeste banken niet zoveel vergiftigde kredieten hebben dat ze er ernstige probelemen door krijgen. Zelfs de banken met die het slecht gaat hebben een percentage van hooguit 5 procent. Dat betekent dat de meeste financiele instituten eigenlijk gezond zijn, en waarschijnlijk is veel van de terughoudendheid bij het vergeven van kredieten terug te voeren op psychologie. Als die psychologie omslaat, dan zal het dus ook weer beter gaan met de economie!

Die psychologie speelt ook een belangrijke rol bij ons, consumenten. Als wij en masse geloven dat het binnekort slechter gaat en dan minder nieuwe dingen kopen, dan gaat het ook inderdaad slechter, namelijk omdat we minder kopen. Een duidelijker voorbeeld van een self-fulfilling prophecy heb ik in mijn leven niet meegemaakt. Ik zou dus in navolging van dominee Gremdaat willen zeggen: laat u niet bang maken. De enige manier om uit de crisis te komen is te kopen. Koop een nieuwe auto! Koop een nieuwe fiets! Koop een huis! Koop een nieuwe sport-uitrusting! Koop nieuwe meubels! Koop ons uit de crisis!

25 maart 2009

Inhalen

Ik loop een beetje achter op mijn werk, en ben nu aan het inhalen. Dat komt mede doordat ik zoveel zit te bloggen. Dus voorlopig wordt het hier wat minder.

Voordat ik helemaal niets te melden heb, een kleine impressie van Lente In Thüringen:

Sneeuw, hagel en storm met windvlagen met orkaan-sterkte.

22 maart 2009

Ik heb geen reklame nodig


Kan iemand mij uitleggen waar reklame goed voor is? Ik vind reklame vooral storend, irritant, opdringerig, schreeuwerig, afleidend. Reklame is overal doorgedrongen. Ik kijk bijna geen TV meer omdat de uitzendingen zo vaak onderbroken worden met reklame. Films zie ik liever op DVD of direkt op de computer. Radio-reklame is niet beter. Met overslaande stem schreeuwen mensen me toe dat ze zo blij zijn over een produkt of een aktie, van wie ik zelfs op honderden kilometers afstand en door een slechte radio-ontvangst heen hoor dat ze het niet menen en slechte acteurs zijn.

In het allerbeste geval is een reklamefilmpje leuk (ik denk aan de eerste reklames van Centraal Beheer), of het duidt op een bepaald voordeel van een produkt dat ik nog niet kende (grote uitzondering). Reklame geeft geen produktinformatie. De meeste moderne reklames proberen dat niet eens. Ze proberen meer een gevoel over te brengen van de levensstijl die bij het produkt hoort (Ford Ka), of ze proberen me te overtuigen dat ze echt niet truttig zijn maar best wel cool (de Sparkasse -of all people- die in hun reklamefilmpje jonge mensen laat zien die als DJ hun Party vieren, god wat zielig).

Ik ben geen uitzondering als ik vertel dat ik bij de reklame-onderbrekingen op TV wegzap, naar de WC ga, de chips uit de keuken haal, of als ik werkelijk het begin van de rest van de uitzending niet wil missen, in ieder geval het geluid uitschakel zodat ik die namaakacteurs niet hoef te horen met hun gewauwel.

De papiercontainers bij ons puilen uit door de reklamekrantjes, om maar te zwijgen van alle bomen die hiervoor nodig zijn. Grof geschat 80% van ons papierafval bestaat uit reklame. En een sticker op de brievenbus helpt hier ook niet, omdat onze brievenbussen in de gang achter de voordeur zijn. De reklamekrantjes worden dientengevolge in een plastic zak aan de voordeur gehangen. Voor iedere huurder een exemplaar.

Ik begrijp dat je als een enkel bedrijf reklame niet achterwege kan laten (hoewel, er zijn uitzonderingen die zich door mond-tot-mond reklame verbreiden zoals Adidas in de begintijd), omdat alle anderen wel reklame maken en je dan ten onder gaat in de concurrentie. Maar als er nou helemaal geen reklame zou zijn, zouden we het dan missen? Voor produktinformatie kan ik andere bronnen aanboren, dat doe ik nu ook. Bovendien heb ik dat alleen nodig als ik iets koop dat ik nog nooit gehad heb en dat relatief duur is. Als daarentegen een nieuwe yoghurt wil proberen, dan kijk ik gewoon wat er in de schappen staat en probeer iets uit.

Ik ben ook bereid meer te betalen voor uitzendingen als er geen reklame wordt uitgezonden. Ik betaal nu al kijkgeld, en als ik zonder die vervelende reklames kan kijken, dan betaal ik gewoon iets meer. Het punt is dat ik die keuze bijna niet meer heb. Er is wel iets dat daar in de buurt komt voor de Nederlandse televisie, namelijk de website "Uitzending Gemist". Nadelen zijn hier dat je aan het begin van ieder uitzending toch nog een reklame krijgt, en dat de resolutie niet zo hoog is als bij de originele tv-uitzending (heb ik tenminste de indruk, ik heb het niet gecheckt). Ze kijken natuurlijk wel uit om het zo comfortabel te maken dat iedereen daar gaat kijken, want dan vallen de reklame-inkomsten bij de gewone uitzendingen weg.

In de DDR was reklame officieel verboden vanaf 1975. We weten allemaal dat de economie in de DDR niet als schoolvoorbeeld kan dienen, maar het ontbreken van reklame is daar mijns inziens niet de hoofdschuldige aan. Wat je hoort van mensen die die tijd meegemaakt hebben, en in mijn jeugd was het niet veel anders, is dat het leven veel gemakkelijker was. Als je een nieuwe radio wilde kopen, dan wist je ten eerste dat die overal hetzelfde kostte (Einheitspreis). Dat betekent dat je geen tijd verliest met rechercheren waar die radio het goedkoopste is, en of er voor die goedkope prijs ook nadelen kleven aan die speciale winkel. Er was ook veel minder varieteit -> weer een tijdbesparing, want je hoeft niet zo lang na te denken welk podukt voor jou het beste geschikt is.

De jaren zestig beweging heeft al uitgebreid gewezen op de nadelen van de consumptie-maatschappij, maar het kapitalisme heeft zich niet gewonnen gegeven. Toch kan het geen kwaad bepaalde onderdelen van dit systeem, zoals in dit geval reklame, eens kritisch tegen het licht te houden en zich af te vragen wat nou eigenlijk de meerwaarde ervan is. Volgens mij kan reklame het beste omschreven worden als een noodzakelijk kwaad. Noodzakelijk is het alleen omdat je niet alle bedrijven ter wereld tegelijkertijd ertoe kunt brengen ermee op te houden, zodat het concurrentie-nadeel niet optreedt.

Een ander effect van reklame is dat je meer koopt dan je eigenlijk nodig hebt (ik beweer immers niet dat reklame niet werkt), en zo kun je stellen dat het goed is voor de economie. Is het dat? Is het goed voor de economie als ik meer dingen koop dan ik nodig heb? Als ik die dingen niet zou kopen, dan zou ik waarschijnlijk meer geld besteden om kwalitatief betere produkten te kopen. Dat is ook goed voor de economie. Kan iemand mij overtuigen?

18 maart 2009

Wat maakt een vrouw aantrekkelijk


Ik ben het en beetje zat om steeds maar te lezen wat voor vrouwen aantrekkelijk is in een man, hoe je je als man in het post-geemancipeerde tijdperk moet gedragen om toch maar vooral niet uit de toon te valllen, dat ik besloten heb om zelf te definieren wat voor een man aantrekkelijk is in een vrouw.

Er wordt vaak gezegd dat mannen wat dat betreft aan het stereotype voldoen en eigenlijk allemaal hetzelfde willen. Het uiterlijk is voor ons het belangrijkste, ze moet jong, slank en mooi zijn. De rest is niet belangrijk, kan meevallen en zoniet dan negeren we die lastige karaktereigenschappen, gaan wat vaker naar de kroeg of sluiten ons op in de hobbykamer.

Er komt natuurlijk wel iets meer bij kijken dan alleen het uiterlijk, maar wat dan precies? En hoe zit het eigenlijk met dat uiterlijk, en als we het er al over hebben, is de leeftijd echt zo belangrijk?

Laat ik maar beginnen met het uiterlijk, want dat is hetgene dat je het eerste leert kennen bij een nieuwe persoon.

Een vrouw moet lang haar hebben. Er zijn enkele vrouwen die er ook goed uitzien met kort haar maar dat zijn uitzonderingen in de categorie fotomodel of bekende actrice. Om kort haar te kunnen dragen en er toch nog vrouwelijk uit te zien moet de rest zo perfect zijn dat het jongens-achtige effect iets charmants aan het geheel toevoegt. Uitzonderingen die me te binnen schieten zijn Sinead O'Conner en Natalia Imbruglia. Daar kan de gewone vrouw niet tegen op, dus is het beter als zij heur haar lang draagt.


Een vrouw mag iets aan overgewicht hebben, maar dat moet dan in de juiste proporties zijn, het moet er 'stevig' uitzijn, het mag niet blubberen. Een beetje overgewicht is altijd nog beter dan te mager. Te mager is een echte afknapper, in tegenstelling tot wat de vele meisjes en vrouwen met eetstoringen schijnen te denken. Door de magerheid verdwijnt de typische vrouwelijke eigenschap; vrouwen hebben gemiddeld een hoger vetpercentage en samen met de fijnere huid zorgt dat ervoor dat een vrouw zachter overkomt als een man. Een magere vrouw daarentegen maakt een harde indruk.

Een vrouw moet haar gebitgoed verzorgen. Als ik een vrouw leer kennen met een of twee bruine of zwarte tanden, dan is het meteen gebeurd. Geen schijn van kans. Laat er dan nog liever bruggen of kronen in zetten, dan zie ik het niet.

De leeftijd speelt natuurlijk een rol, maar niet zo overheersend als vele vrouwen schijnen te denken. Ook oudere vrouwen kunnen aantrekkelijk zijn. Ze zijn dan weliswaar niet meer in de running om als toekomstige moeder voor mijn kinderen in aanmerking te komen, maar ik wil ook geen kinderen meer.

Het karakter is natuurlijk een zeer persoonlijke aangelegenheid. Het lijkt een dooddoener, maar ik moet met een vrouw kunnen praten. Sommige vrouwen zijn zo bezield van een politiek ideaal of een bepaalde levensfilosofie, dat het lijkt of het verstand beneveld wordt door deze voorstellingen. Dat doet me denken aan een fragment uit een lied van Rod Stewart: 'A lady with a dutch accent, who tried to change my point of view'. Dat werd dus niks tussen Rod Stewart en die vrouw met het Nederlandse accent, en dat kan ik me goed voorstellen.

Een vrouw moet eerlijk durven te zijn en niet proberen te voldoen aan de maatschappelijke verwachtingen. Wat ik belangrijk vind is dat ze zelfstandig is. Ze moet zich zelf kunnen bezighouden als ik 's avonds of 's weekends mijn eigen bezigheden heb. En daarnaast natuurlijk leuk samen met mij iets kunnen doen. Dat betekent dat er minimaal een paar overeenkomsten moeten zijn in hobby's, sport, boekensmaak, filmsmaak, smaak wat betreft theatervoorstellingen, smaak wat vakantiebestemmingen betreft. Het hoeft niet 100 procent overeen te komen, maar enige overeenkomsten moeten er zijn, anders kun je net zo goed niet samen zijn.

Nog meer afknappers zijn: domheid, ongeinteresseerdheid, fixatie op uiterlijkheden, babbelziek (mag wel, maar alleen als ik er niet bij ben), overdreven vrouwelijkheid. Te weinig vrouwelijkheid (in het gedrag) is trouwens ook niet goed. Een vrouw die alles alleen kan heeft geen man nodig en daar zal ik dus ook geen moeite voor doen. Ik help namelijk graag een vrouw met typisch mannelijke problemen waar ze zelf niet goed mee uit de voeten kan. Een boekenkast timmeren, vloeistof navullen in de auto, vuilnis naar buiten brengen (twijfelgeval), gordijnen ophangen, alle andere dingen ophangen waar de boormachine bij aan te pas komt.

Beroemde vrouwen die vroeger mijn ideaal-beeld benaderden waren Blondie en Daryl Hannah. Op het ogenblik heb ik niet zulke voorbeelden uit de media. Ik houd me nu liever bezig met echte vrouwen.

16 maart 2009

Het raadsel van 7,77 Euro.

Voor wie er zin heeft een verloren uurtje of een hele avond met een raadsel de tijd te verdrijven. Ik heb dit raadsel van een kennis opgekregen. Hij heeft het antwoord, maar hij is er zelf niet opgekomen. Ik heb het antwoord niet, en ik ben er dus ook niet opgekomen, hoewel ik het wel geprobeerd heb. Ik heb al op internet gezocht, maar daar heb ik alleen een vereenvoudigde versie met oplossing gevonden: a + b + c = a.b.c = 7,35.

Ik ga ervanuit dat het raadsel ook zonder wiskunde is op te lossen, maar weten doe ik het niet. Het gaat alsvolgt:

Een man koopt in een winkel 4 artikelen, en bij de kassa wordt als totaal prijs 7,77 Euro aangeslagen. Als de man de kassabon bekijkt denkt hij: hee, dat is ook toevallig. Als ik de vier prijzen met elkaar vermenigvuldig in plaats van op te tellen, dan komt er ook een bedrag van precies 7,77 Euro uit.

Wat hebben de vier artikelen gekost?

Het zijn vier verschillende prijzen, het zijn allemaal realistische prijzen (dus geen negatieve bedragen), alle prijzen zijn minimaal in centen uit te drukken (dus geen halve of eenderde centen o.i.d.).

Succes.

De winnaar krijgt de eervolle vermelding 'Knobelaar van de week'.

13 maart 2009

Het Probleem Geert Wilders

Ik heb me lang ver gehouden van dit onderwerp, om meerdere redenen:
- Er zijn genoeg andere blogs die erover schrijven
- Ik nam het verschijnsel Geert Wilders niet serieus
- Er wordt al zeer lang gediscussieerd over dit onderwerp
- Ik schrijf liever over persoonlijke, 'kleine dingen'
Maar nu de PVV al enkele weken lang de grootste partij is in de peilingen, en de enquete op mijn eigen blogje een groot aantal voorstanders van de man toont, wil ik dan toch mijn persoonlijke mening en inschatting van de ontwikkeling geven, for what it's worth.

Een beperking vooraf: ik leef nu sinds zeven jaar in voormalig Oost-Duitsland, en heb de man nog nooit op televisie horen spreken. Mijn informatie komt uit de Wikipedia en verschillende media-berichten en heel veel forum-discussies op Internet.

Wat het eerste opvalt aan de man is het uiterlijk. Op mij als nuchtere ingenieur maakt Geert Wilders met zijn geblondeerde en gestylde kapsel de indruk van iemand die teveel aandacht besteedt aan zijn uiterlijk. Een beetje het type die teveel onder de zonnenbank liggen, of een tweedehands auto verkoper van de verkeerde soort. Van zo iemand denk ik automatisch dat hij minder aandacht aan inhouden besteedt, en dat het hem er meer om gaat zichzelf te verkopen. Dat is voor mij zo duidelijk dat ik me erover verbaas dat zoveel andere mensen 'erin trappen'.

Waarom Wilders zoveel stemmen wint is niet moeilijk te verklaren. Veel mensen zijn bang dat de Nederlandse cultuur het onderspit gaat delven tegenover de oprukkende islamitische cultuur. Dit is een volkomen normaal verschijnsel, de overlevingsdrang van de groep. Het overlevingsprincipe dat we van Darwin kennen zort ervoor dat we zelf als enkele persoon concurreren tegen andere personen, maar ook dat we de groep waarin we leven in concurrentie zien met andere groepen. Geert Wilders maakt gebruik van deze angst die langzaam sterker wordt. Deze angst wordt gevoed door de terroristische aanslagen. Hij vestigt onze aandacht op de uitwassen en de extremen, net zoals de sensatie-pers dat doet om zeveel mogelijk tijdschriften te verkopen, en laat het voorkomen alsof deze extremen de norm zijn.

Het feit dat deze angst door de andere partijen niet gehoord wordt en bedekt onder de mantel der politieke correctheid, speelt hem daarbij natuurlijk in de kaart. Er is blijkbaar in Nederland op dit gebied nog een zeer grote voorzichtigheid in de uitspraken, de beschuldiging van discriminatie is een van de ergste dingen die je hier kan overkomen. Ongeveer zoals beschuldigd te worden van verkrachting; het speelt dan bijna geen rol meer of de beschuldiging weerlegd kan worden, alleen de beschuldiging is al een veroordeling.

De simpele vraag is dus: hoeveel van de moslims die in Europa leven willen dat hun geloof en cultuur hier de bovenhand gaat voeren? Ik ga ervan uit dat de meeste moslims gematigd zijn er er niet in geinteresseerd zijn dat andere mensen zich ook bekeren tot hun geloof, en dat zij ook niet willen dat bijvoorbeeld de Sharia ingevoerd wordt, but what do I know? Het zou interessant zijn om daar een grote enquete over te houden onder de mensen die zich als moslim beschouwen!

Mijn advies: Stem niet op Geert Wilders. Alleen het feit dat hij een probleem durft aan te spreken dat voor anderen te heikel is (je kunt hieruit lezen hoe ik op mijn eigen enquete gestemd heb) wil niet zeggen dat hij de problemen gaat oplossen.

8 maart 2009

Gevaarlijke verjaardag

Daar ik gezegd heb dat er eerst iets spannends moet gebeuren voordat je iets hebt om over te schrijven, en er gisteren iets in die geest gebeurd iets, los ik hierbij de belofte in. Waarbij ik aanmerk dat spannende dingen voor de betroffene personen meestal niet als zodanig ervaren worden, die vinden het gewoon vervelend of erger.

We waren gisteravond op een verjaardag bij vrienden. Daar die vrienden een paar kilometer verderop wonen, en zij gepland hadden in den Sonntag hinein zu feiern omdat de jarige eigenlijk pas zondag jarig is, hebben wij bij hun geslapen. Het feestje was op zich geslaagd, er waren een paar gasten die veel te vertellen hadden, en na 12 uur werd er geproost en de kadootjes uitgepakt. Ergens tussen half een en een uur ben ik naar bed gegaan, ik moest namelijk vandaag vroeg opstaan omdat ik had afgesproken met een collega om een stuk te gaan joggen op de Rennsteig-route. De anderen hebben nog een tijdje doorgefeest.

De vrienden bij wie we op bezoek waren hebben meerdere zonen in de puber leeftijd en ietsje ouder. Iedereen had aardig gedronken, eigenlijk waren de meeste mensen besoffen, en de zonen dus ook. Zoals ik al zei ging ik op tijd naar bed, en omdat het feestgedruis nogal luid was, deed ik Oropax in mijn oren - mijn vriendin heeft dat altijd bij zich - en zo kon ik ongestoord slapen. Nou ja, niet helemaal ongestoord, want ergens midden in de nacht werd ik wakker omdat de televisie hard aan stond en mensen schreeuwden alsof ze aan het vechten waren.

Bij het ontbijt werd ik ervan op de hoogte gebracht dat datgene wat ik 's nachts gehoord had helemaal geen televisie-film geweest was, maar dat twee van de zonen elkaar te lijf waren gegaan. De ene is zeer sportief en daardoor sterker, en de andere heeft op een gegeven moment om hem van zijn lijf te houden een keukenmes uit het blok in de keuken getrokken en de ander daarmee bedreigd. Gelukkig heeft hij met het mes niets gedaan, de vader kon zich ertussen werpen, ze schijnen elkaar 'alleen maar' met de blote hand toegetakeld te hebben en zien er schijnbaar dan ook naar uit (ik heb ze zelf niet meer gezien). Om de kemphanen uit elkaar te halen is de ene zoon meegenomen door een van de gasten om daar te overnachten en zijn roes uit te slapen.

Ik weet niet hoe het bij jullie thuis is, maar ik kan me niet heugen dat ik bij mijn ouders, toen ik nog thuis woonde, mijzelf zo laveloos gedronken heb dat ik tot zulke dingen in staat was. Ik denk dat je als ouder je kinderen wat dat betreft wel strak aan de teugels mag houden. Onze vrienden, door schade en schande nu wijzer geworden, zien dat nu in elk geval ook zo, und es gilt erstmal absolutes Alkoholverbot. Ik heb toch sterk de indruk dat de overmatige alcohol-consumptie hier meer in alle kringen van de samenleving verbreid is als bij ons. Als je hier een avondje uitgaat met collega's, dan is het geen goede avond als je je niet tot aan je tax volgedronken hebt. Voor mij hoeft dat niet zo. Mijn vriendin bewondert altijd dat ik mij zo goed kan beheersen bij het drinken, als ik bijvoorbeeld zoals nu de volgende dag vroeg wil sporten, maar ik zie dat helemaal niet als een prestatie. Ik vind dat gewoon normaal.

Heimat ...




Af en toe vind je van die dingen die je de even sfeer van Holland laten proeven, in dit geval zowel letterlijk als figuurlijk. (Klik op het beeld om het te vergroten zodat je ook de tekst onderaan goed kunt lezen).

Later vandaag kun je overigens een spannend stukje verwachten.

6 maart 2009

Niet weer bloggen over bloggen

Van de week een mooi stukje gelezen (Engels) van Bryan Appleyard over de betekenis van bloggen. Ik zeg er verder niets over, behalve dat Bryan Appleyard zelf blogt en toegeeft dat hij eraan verslaafd is, en dat hij goed beschrijft waarom het gaat bij bloggen. Hij maakt zelfs aannemelijk dat bloggen een nieuwe bestaansvorm is.

Ik zou niet moeten bloggen over bloggen. Ik hou niet van films die over het maken van een film gaan, en niet van boeken die over schrijvers gaan die een boek schrijven. Uitzondering: De Huurders van Malamud. Dat is echt een goed boek over een schrijver die een boek schrijft. Het gevaar voor de schrijver echter bij dit soort incest is dat je na verloop van tijd zo opgaat in die ene bezigheid dat je daarnaast geen sociaal leven van betekenis meer hebt. Of je hebt wel een sociaal leven, maar het heeft geen betekenis meer voor je. Het enige waar je dan nog iets van af weet is het schrijven zelf, hoe moeilijk het is om een onderwerp te vinden, hoe eenzaam dat werk aan je bureau is, en bla bla bla. Get a life!, wil je zulke schrijvers of theatermakers toeroepen.

In plaats daarvan is het veel beter om te schrijven over spannende, leuke, ongewoonlijke gebeurtenissen, over bijzondere gevoelens en gedachtes, filosofie, nieuwe wetenschappelijke ontdekkingen, of persoonlijke problemen.

Maar wat doe je als er even niets spannends gebeurt? Blog dan in hemelsnaam niet over bloggen. Dat doe ik ook niet. Ik blog over bloggen over bloggen, en dat is toch iets anders.

5 maart 2009

The Overman Conspiracy, jetzt auf Deutsch, Die Übermensch Verschwörung

Für den Autor, der bewiesen hat über hervorragende Deutschkenntnisse zu verfügen, und andere deutsche Besucher, habe ich den letzten Post jetzt ins Deutsche übersetzt.

Eine Buchkritik

Ich habe eine besondere Beziehung zu diesem Buch. Der Autor ist Max McDowell, ich wurde auf dieses Buch aufmerksam gemacht auf dem Weblog von Selena Dreamy. Senela Dreamy ist eine Frau die sich sinnlich präsentiert und blogt über vielerlei interessante Themen wie Quantenphysik, Philosophie, Politik und Erotik. Über die ware Identität von Selena wurde viel spekuliert durch die Besuchern des Blogs. Eine Frau die sich im Internet so präsentiert lädt schell den Verdacht auf sich daß ihre Identität eigentlich eine ganz andere ist, und nach dem Lesen von The Overman Conspiracy wird dieser Verdacht bestätigt. Selena Dreamy ist eine der Figuren der Geschichte.

Womit wir zum Inhalt des Buches kommen. Der Schreibstil von Max McDowell ist in meinen Augen einzigartig, ich habe zumindest noch keinen vergleichbarer Autor gelesen. Die Geschichte ist ein Thriller en handelt von den Abenteuern von Max selber, wie er sich nach und nach verwickelt in ein Netz aus Terroristen, Menschenschmugglern und Prostitution. Das Buch ist ausreichend beladen mit Action, und wird abgewechseld mit Dialogen. Max hat einen sehr blumigen Sprachgebrauch, überladen mit Adjektiven, und jeder zweite oder dritter Paragraph zwingt dich zum nachdenken. Das Buch ist schnell, es zieht an einem Vorbei wie ein Videoclip, ohne dessen Oberflächlichkeit. Es reisst dich mit in den Lauf der Ereignissen. Für jemanden wie ich bei dem das Englisch nicht die Muttersprache ist, ist es ein schwieriges Buch. Den roten Faden zu folgen ist nicht das Problem, aber um alle Subtilitäten und Finessen mit zu kriegen mit denen die Sätze vollgepackt sind, musste ich schon öfter zum Wörterbuch greifen.

Es gibt Action, es gibt Sex, es gibt interessante Personen. Um das Verschwinden einer jungen Frau zu recherchieren entschliesst sich Max als Taxifahrer zu arbeiten, und in dem Umfeld der Taxifirma werden die Figuren bunt schillernd und sehr realistich beschrieben. So realistisch daß der Eindruck sich aufdrängt vieles basiert auf persöhnliche Erfahrungen des Autors:

"Ben Nevis", as he was inevitably called, was a passionate and inveterate Scotsman. Charming and with a devil-may-care attitude, he worked thoroughly at being a rake; the epitome of the streetwise cabby, with the reputation of an alleycat - and all the cunning if you ask me. He seemed an unlikely ally, but he would stand by me. Fact is, I couldn't think of a better man to steel horses with, possibly elephants. Benny had the art of survival down to a pat. He was the proverbial cowboy. For him the minicab office was just a front. He preferred working the roadways, serving a whole string of clubs in the West End, entrapping the unwary. The routine never varied. Playing off his nice-guy personality, to many the choice between Benny's charm and the surliness of the boot-faced black Hackney Cabs would have been an easy one.

Das Internet spielt eine wichtige Rolle, es stellt sich heraus daß die Terroristen unter Decknamen mit einander kommunizieren in öffentlichen Chatrooms wo sie sich kodierte Nachrichten schicken. Der Anfang der Geschichte wird initiiert durch das Verschwinden einer jungen Frau namens Mitzi Maiglöckchen, eine Frau die Max gerade kennengelernt hat im Chatroom, und die er auch nur vom Internet und E-Mail kennt.

Die Geschichte kommt zu einem gewaltigen Klimax, und hat dann noch ein Nachspiel in dem aufgedeckt wird wie die ganzen Fäden des Terroristennetzes vermutlich zusammenpassen. Das spannende dabei ist daß eine Verschwörungstheorie aufgestellt wird die auf bestehende Personen und Gruppierungen basiert. Sogar wichtige (Ex-)Politiker wie Gerhard Schröder und Joschka Fischer spielen eine Rolle. Man kann diese Verschwörungstheorie auch ernst nehmen, jedenfalls gibt sich Max Mühe uns zu überzeugen.

Ich würde Max einen 'Stilschreiber' nennen. Der Stil ist genauso wichtig wie der Inhalt, und beides ist ausreichend vorhanden in diesem Buch.

1 maart 2009

The Overman Conspiracy

Een boek bespreking.

Ik heb een bijzondere relatie met dit boek. De auteur is Max McDowell, ik ben op dit boek attent gemaakt op het Weblog van Selena Dreamy. Selena Dreamy is een vrouw die zich sensueel presenteert en over allerlei interessante onderwerpen blogt zoals quantummechanica, filosofie, politiek en erotiek. De ware identiteit van Selena is het onderwerp geweest van veel speculatie onder de bezoekers van haar blog. Een vrouw die zich op het internet zo presenteert laadt al snel de verdenking op zich dat haar identiteit eigenlijk een hele andere is, en na het lezen van The Overman Conspiracy wordt dit vermoeden bewaarheid. Selena Dreamy is een van de karakters in het verhaal.

Waarmee we op de inhoud van het boek komen. De schrijfstijl van Max McDowell is in mijn ogen uniek, ik heb in ieder geval nog geen vergelijkbare schrijver gelezen. Het verhaal is een thriller en behandelt de avonturen van Max zelf, hoe hij langzaam verwikkelt raakt in een netwerk van terrorristen, mensensmokkelaars en prostitutie. Het boek is redelijk beladen met actie, afgewisseld met dialogen. Max heeft een zeer bloemrijk taalgebruik, overladen met bijvoeglijke naamwoorden, en iedere tweede of derde alinea dwingt je tot nadenken. Het boek is snel, het trekt aan je voorbij als een videoclip, met het verschil dat het niet zo oppervlakkig is. Het sleurt je mee in de loop van de gebeurtenissen. Voor iemand als ik bij wie Engels niet de moedertaal is, is het een moeilijk boek. Het verhaal zelf is goed te volgen, maar als je al de finesses en de subtiliteiten waarmee de zinnen volgepakt zijn wilt volgen, dan moet er een woordenboek bij aan te pas komen.

Er is aktie, er is sex, er zijn interessante personen. Om de verdwijning van een jonge vrouw te onderzoeken, besluit Max als taxichauffeur te gaan werken, en in het milieu van het taxibedrijf worden de figuren kleurrijk en zeer realistisch beschreven. Zo realistisch, dat je sterk de indruk krijgt dat veel baseert op persoonlijke ervaringen van de auteur:

"Ben Nevis", as he was inevitably called, was a passionate and inveterate Scotsman. Charming and with a devil-may-care attitude, he worked thoroughly at being a rake; the epitome of the streetwise cabby, with the reputation of an alleycat - and all the cunning if you ask me. He seemed an unlikely ally, but he would stand by me. Fact is, I couldn't think of a better man to steel horses with, possibly elephants. Benny had the art of survival down to a pat. He was the proverbial cowboy. For him the minicab office was just a front. He preferred working the roadways, serving a whole string of clubs in the West End, entrapping the unwary. The routine never varied. Playing off his nice-guy personality, to many the choice between Benny's charm and the surlines of the boot-faced black Hackney Cabs would have been an easy one.

Het internet speelt een belangrijke rol, het blijkt dat de terroristen met elkaar communiceren in een openbare chatroom onder deknamen en met gebruik van gecodeerde boodschappen. De start van het verhaal wordt geinitieerd door de verdwijning van een jonge vrouw namens Mitzi Maiglöckchen, een vrouw die Max pas sind kort kent, en wel alleen via de chatroom en E-Mail.

Het verhaal komt tot een fantastische climax, en heeft dan nog een nasleep waarin uit de doeken wordt gedaan hoe alle touwtjes van het terroristen-netwerk vermoedelijk aan elkaar zitten. Het spannende daarbij is dat een samenzweerders theorie opgezet wordt, die op bestaande personen en groeperingen in real-life baseert. Zelfs belangrijke Duitse (ex-)politici als Gerhard Schröder en Joschka Fischer spelen een rol.

Max is een stijl-schrijver. De stijl is net zo belangrijk als de inhoud, en van beide is genoeg aanwezig in dit boek.