6 november 2013

Uitstraling

U kunt het geloven of niet, maar sinds de veranderingen*) in mijn werk kijken de mensen mij anders aan op straat. En ik weet ook waaraan het ligt. Ik ben op dit moment iemand die zelf zijn leven stuurt, in tegenstelling tot de overgrote meerderheid der loonslaven. En dat kun je zien aan de buitenkant. Het is een vreemd gevoel, een soort vrijheid met een riskante verantwoording. Alsof ik nu eindelijk de lijn heb losgelaten waaraan big brother mij steeds heeft geleid, en ik nu voorzichtig mijn eerste wankele pasjes zet. Ze gaan nog niet erg ver, die pasjes, maar het zijn wel mijn eigen pasjes; ik bepaal hoe groot ze zijn en in welke richting ze gaan.

*) Sinds 2 maanden werk ik nog maar 40% parttime bij mijn oude baas en daarnaast ben ik bezig een loopbaan als pianoleraar op te bouwen.