30 november 2009

Astrologie

Ik had laatste met een astrolo(o)g(e) iemand die zich in astrologie heeft verdiept en eraan gelooft een discussie over astrologie. Ik geloof niet aan astrologie, vanwege wetenschappelijk onderzoek en wazigheid en zo. Ik kon mijn discussiepartner natuurlijk niet overtuigen, omdat hij (ik hou nu maar op met dat politiek correcte m/v gedoe en doe vanaf nu alsof het een man is) gevoelsmatig van zijn gelijk overtuigd is, en zich als zodanig niet door rationele argumenten van de wijs laat brengen. Het was van tevoren duidelijk dat dit zo zou lopen, deze 'wijsheid' had ik hier al eens geponeerd. Bovendien heeft deze persoon (ik begeef me nu op het gladde ijs van de speculatie) waarschijnlijk al zoveel energie geinvesteerd heeft in deze hobby/ bezigheid, dat het volkomen onmogelijk is om op zijn schreden terug te keren, zonder zijn halve leven in twijfel te trekken.

Voor hem en alle anderen die aan astrologie geloven, en verder iedereen die zin heeft, heb ik drie vragen:

1 Wat denk je dat ik voor een sterrenbeeld heb?

2 Wil je meedoen aan een gedachtenexperiment? Ik heb dit kleine experiment zelf al eens gedaan, het gaat zo. Neem een karakterbeschrijving uit een serieuze horoscoop van een ANDER sterrenbeeld dan diegene die je zelf hebt. DOE NU ALSOF JE ZELF DIT STERRENBEELD HEBT, en ga als zodanig kijken wat er in de beschrijving overeenkomt met jouw eigen karakter. Je zult verbaasd staan hoeveel overeenstemming er is. (Dat komt natuurlijk omdat iedereen zijn karakter uit vele verschillende facetten bestaat.) Je moet dit echt eens doen, het is een openbaring. Hier zijn een aantal voorbeelden: druk in de menulijst bovenin op sterrenbeelden, en kies er een uit. [Update: Deze link ziet er iets beter uit].


3 Heb je jezelf er wel eens op betrapt dat je eigen horoscoop een self-fulfilling prophecy is? Met andere woorden, dat je af en toe denkt aan de karaktereigenschappen van je horsoscoop die je aanstaan. Dat je je gaat afvragen of het zo is, en dat je het gedrag dat deze eigenschappen bevestigt gaat versterken? Ik wel. Totdat ik het experiment van vraag 2 had gedaan.


Bonusvraag:
Kan astrologie gevaarlijk zijn? Bijvoorbeeld als politieke leiders de astrologie raadplegen voor belangrijke beslissingen?

28 november 2009

Du bist Terrorist


Du bist Terrorist from alexanderlehmann on Vimeo.


Gezien op Geen Commentaar.

[UPDATE 30.11.2009: Vandaag om 9:40 toont mijn hitcounter een bezoek van het Ministerie van Justitie in Den Haag. Is dit gewoon toeval, of zouden ze daar een 'intelligent' zoekprogramma hebben dat reageert op het trefwoord 'terrorist'?.]

27 november 2009

Christmas present

Voor de duidelijkheid: dit is onze kat (Casimir), die ik zelf heb gefotografeerd en toen online gezet bij Icanhascheezburger.



I'm your Christmas pwesent
moar funny pictures


Weet je wat ook leuk is? Gisteravond heb ik die foto geplaatst met mijn commentaar (caption), en nu al zijn er 9 andere captions op deze foto gemaakt door anderen. Hier kun je ze bekijken.Als jullie allemaal voten dan komt ie misschien op de Homepage.

Stromberg 2, citaten

Gisteravond de laatste aflevering van de vierde serie Stromberg gekeken. Je weet wel, van die kantoorhumor.

Stromberg is uniek. In de serie zijn er geen helden, niemand is goed, aan het einde van de serie is er niemand die je echt sympathiek vind. Er zijn meelopers, veel mensen zonder ruggegraat, mensen die populair doen, hielenlikkers. Er zijn een of twee mensen die op een eerlijke manier proberen carriere te maken, maar die worden zo gefrustreerd door de Machiavelliaanse capriolen van Stromberg dat ze op het einde huilend in elkaar storten, ziek worden of zelfs sterven. Stromberg zelf is de hoofdpersoon. Hij is een gewetenloze gevoelloze machtswellusteling die alleen maar afgeremd wordt door zijn eigen taktloosheid en onhandigheid. Je hebt beurtelings sympathie voor hem en dan weer afschuw. Wat een ontzettende klootzak kan die man zijn, en toch leef je met hem mee als zijn zoveelste plannetje mislukt. Hij borrelt van de ideeen, laat zich door bijna niets uit het veld slaan, en voor elke hemeltergende pijnlijkheid heeft hij wel een passende opmerking paraat.

Eigenlijk moet je het gezien hebben, maar om toch een indruk te krijgen geef ik hier een paar citaten weer, alle door Stromberg zelf gesproken:


Als Chef ist Sensibilität sehr wichtig. Gerade mit anders geschlechtigen Mitarbeitern. Zum Beispiel Frauen.
Als chef moet je heel gevoelig zijn. Vooral met anders geslachtige medewerkers. Bijvoorbeeld vrouwen.

Büro ist wie... Achterbahn fahren, ein ständiges auf und ab. Wenn man das 8 Stunden machen muss, TÄGLICH, dann kotzt man irgendwann.
Kantoor is net als in de achtbaan, de hele tijd op en neer. Als je dat 8 uur moet doen, IEDERE DAG, dan ga je op een geven moment over je nek.

Wenn du dir die Butter vom Brot nehmen lässt, hast du irgendwann nicht mal mehr das Brot.
Als je de kaas van het brood laat eten, dan heb je op een gegeven moment geeneens geen brood meer.

...Da kommt direkt der Betriebsrat. Deshalb geht in Deutschland auch nichts voran. Wenn hier der Chef einmal furzt, fordert der Betriebsrat gleich ne Lärmschutzwand ...
...Dan heb je meteen de ondernemingsraad aan je broek. Daarom gaat het in Duitsland ook niet vooruit. Als de chef hier een scheet laat, dan eist de ondernemingsraad meteen een geluidswal...

Frauen sind wie Zahnbürsten, nützlich, wichtig, und so weiter, aber man
sollte ein und dieselbe nicht zu lange haben.
Vrouwen zijn net als tandenborstels, nuttig, belangrijk en zo, maar je moet op tijd zorgen dat je een nieuwe krijgt.

Wenn die Dir blöde kommen, dann muss Du denen NOCH blöder kommen. Sonst hängs'e ja irgendwann da wie Jesus am Karfreitag.
Als ze bijdehand gaan doen, dan moet je zelf NOG bijdehander zijn. Anders hang je er op een gegeven moment net als Jesus bij op Goede Vrijdag.

Ich bin ein sehr geselliger Typ, aber nicht immer zwingend mit anderen Leuten.
Ik ben een heel gezellig type, maar dat hoeft niet perse met andere mensen te zijn.

Ja erst hat er rumgezickt wie der Papst im Puff, aber letztlich hat er doch noch zugesagt.
Nou ja, eerst deed hij zo moeilijk als de paus in een bordeel, maar uiteindelijk heeft hij toch nog ingestemd.

Als Chef musst du gegen Überraschungen imprägniert sein.
Als chef moet je tegen verrassingen geimpregneerd zijn.

Eine Abmahnung ist gar nichts. Mit einem Messer im Rücken geh ich noch lang nicht ins Grab.
Een officiele waarschuwing stelt niets voor. Zelf met een mes in mijn rug stap ik nog lang niet in mijn graf.

Karriere ist wie Tour de France: Entweder du fährst mit Schweineblut oder mit Windschatten - immer so knapp hinterm Arsch vom Vordermann.
Carriere is net als de Tour de France: Ofwel rij je met varkensbloed, of in de windluwte - en de hele tijd vlak achter de kont van diegene die voor je rijdt.

Ich bin eine Mischung aus jung und erfahren, so etwas findet man sonst ja nur auf dem Straßenstrich.
Ik ben een mengeling van jong en ervaren, dat vind je normaalgesproken alleen in de tippelzone.

Ich bin für klare Hierarchien. Gott hat ja auch nicht zu Moses gesagt: 'Hier Moses, ich hab da mal was aufgeschrieben, was mir nicht so gut gefällt. Falls du Lust hast, schau doch da mal drüber.' Nein, da hieß es: Zack, 10 Gebote! Und wer nicht pariert kommt in die Hölle. Bums, aus, Nikolaus.
Ik ben een voorstander van duidelijke hierarchieen. God zei toch ook niet tegen Mozes: 'Hier Moses, ik heb even wat opgeschreven, maar ik ben er nog niet helemaal tevreden mee. Kun je het even bekijken en opmerkingen erover maken, als je zin hebt?' Nee dat ging anders. Tjakka, 10 geboden! En wie het er niet mee eens is, die gaat naar de hel. Klaar is Kees.

Deshalb läuft das bei den Chinesen auch so gut, wenn da einer gegen den Chef muckt dann erschießt der den einfach... Hier brauchse ja schon 2 Jahre um nen Waffenschein zu bekommen.
Daarom loopt dat bij die Chinesen ook zo lekker, als er daar eentje in opstand komt tegen zijn chef, dan schiet die hem gewoon neer... Hier heb je alleen al 2 jaar nodig om een wapenvergunning te krijgen.

Arbeiten ist wie Sex in der Ehe - am Anfang ist man noch bis in die Haarspitzen motiviert, doch nach 'ner Weile ist man froh, wenn es endlich vorbei ist.
Werken is net als sex in het huwelijk - in het begin ben je nog tot in de puntjes gemotiveerd, maar na een tijdje ben je alleen nog maar blij als het voorbij is.

En de uitsmijter:
Beliebtheit ist ja auch überschätzt, als Chef kannst du gar nicht immer beliebt sein, ausgeschlossen, zumindest nicht zu Lebzeiten.. Jesus, zum Beispiel, wo jetzt alle sagen: Jaa, natürlich, das war einer… damals bei den einfachen Leuten, war er ja eben nicht beliebt..deswegen isser ja ans Kreuz..äh gekommen … Insofern finde ich das überhaupt nicht problematisch wenn ich hier tempo.. temporär mal der Buhmann bin..ja…
Populariteit wordt immers ook overschat, als chef kun je niet altijd populair zijn, uitgesloten, tenminste niet zolang je nog leeft. Jesus, bijvoorbeeld, achteraf zegt iedereen: Jaa, natuurlijk, toffe peer.. maar toendestijds, bij het gewone volk, was ie dus helemaal niet zo populair.. daarom hebben ze hem immers aan het kruis... eeh opgehangen. Dus daarom zit ik er helemaal niet mee dat ik hier tijdelijk de boeman ben..ja

24 november 2009

Hoe je geld kunt verdienen met aandelen

Na een aantal te jaren te hebben geklooid met aandelenfondsen en aandelen, wil ik hier de enige manier uit de doeken doen waarmee je werkelijk op de lange termijn geld verdient met aandelen.

Eerst dacht ik slim te zijn door fondsen te kopen en die gewoon eeuwig te houden tot aan mijn pensioen. Iedere maand een klein bedragje erbij kopen, en je niet zenuwachtig laten maken door de dagelijkse schommelingen. De ups en downs doven elkaar uit als je maar genoeg geduld hebt. En met een fonds spreid je automatisch het risico dat je zou lopen met de aandelen van een enkel bedrijf.

Dit systeem heeft verschillende nadelen. Het eerste nadeel is dat je wel degelijk op de koersen moet gaan letten op het moment dat je de pensioenleeftijd nadert.Als er op dat moment net een beurszeepbel is gesprongen, dan moet je nog een paar jaar geduld hebben. Of je moet een paar jaar eerder verkopen. In ieder geval moet je de laatste paar jaar goed op de koersen letten.

Het tweede nadeel is dat het een fonds is. De koers van een fonds kun je niet controleren, je weet niet precies wat erachter zit. Aandelen van een enkel bedrijf zijn overzichtelijk, je weet wat je koopt. De fondsbeheerder kan tot op zekere hoogte doen met het geld wat hij wil, het is een kwestie van vertrouwen. Er zitten onduidelijke kosten aan. Veel fondsen presteren slechter dan de beurs-index.

Het voordeel van de risico-spreiding van een fonds tegenover aandelen is tegenwoordig veel kleiner dan vroeger. Vroeger werden bedrijven beoordeeld op hun prestaties, en de koersen bewogen zich zeer verschillend t.o.v. elkaar. Tegenwoordig bewegen de koersen van 90% van alle bedrijven zich in dezelfde richting, namelijk die van de algehele beursindex. Bekijk de grafieken maar van de afgelopen jaren. Is dit een gevolg van de globalisering, de verweving en de complexiteit van de economie? Ik denk het wel, maar dat doet er niet toe. Het feit is dat de beursbewegingen zich meer en meer loskoppelen van de reele prestaties van de bedrijven.

Mijn pas ontdekte systeem is simpel, en het wordt in de toekomst makkelijker om het toe te passen. Het gaat ervan uit dat er steeds weer zeepbellen ontstaan die dan weer ploffen. Je kunt het ook financiele crises noemen. Deze bewegingen volgen elkaar steeds sneller op. Op het moment is er alweer een zeepbel aan het ontstaan, je houdt het niet voor mogelijk. De huidige positieve koersontwikkeling is het gevolg van de konjunktuurpaketten van de regeringen, en niet van het feit dat het daadwerkelijk zoveel beter gaat met de economie. De laatste grote crises waren de internet-bubble en vorig jaar de hypotheken-crisis. Over zulke crises wordt uitgebreid bericht, dus het is geen probleem om te weten wanneer er eentje aan de gang is. Als een crisis een of twee maanden oud is, staan de aandelen op een dieptepunt. D-a-n   m-o-e-t   j-e  k-o-p-e-n. Wees niet bang om voor dom uitgemaakt te worden. Luister niet naar de hype die zegt dat het slechte tijden zijn. De enige manier om werkelijk geld te verdienen is door tegen de stroom in te zwemmen. Doe alleen investeringen die je zelf begrijpt, in dit geval aandelen van een of enkele bedrijven. Koop van een bedrijf waarvan je vrijwel zeker bent dat het de crisis zal doorstaan (het bedrijf waar je werkt?). Het enige risico dat je daarbij loopt is dat het bedrijf failliet gaat, dan zijn je aandelen natuurlijk waardeloos. Ook aandelen van bedrijven die weinig last hebben van de crisis zullen laag staan, zie mijn betoog hierboven. Een half jaar later, of wanneer de aandelen meer dan 50% gestegen zijn, verkoop je. Klaar.

Aldus zelf gisteren gedaan. Jammer dat ik maar 2.000 euro had geinvesteerd en niet 20.000, anders had ik nu 10.000 euro verdiend in plaats van slechts 1000.

Je kunt natuurlijk ook je geld op een spaarrekening zetten. Bangerik. En dan andere mensen het geld laten verdienen met jouw geld. Eigen schuld.

22 november 2009

Zwarte kantoorhumor uit Duitsland

Hier een scene uit Stromberg. Stromberg is de incompetente, machtswellustige afdelingschef bij een verzekeringsmaatschappij. In deze scene wordt meneer Graf voorgesteld, de tijdelijke vervanging. Meneer Graf is de man met een arm. Ik hoop dat de tekst goed te verstaan is.

Ernie is degene die altijd gepest wordt op kantoor. Hij heet eigenlijk helemaal niet Ernie, maar Berthold. Op zijn bureau ligt een doosje met anti-depressie pillen, waar Graf hem op aanspreekt. De zin die meneer Graf dan ten beste geeft, en de reaktie daarop van Berthold en meneer Graf, vormen de climax.

21 november 2009

Het verschil tussen Sinterklaas en God

Sinterklaas bestaat echt, in tegenstelling tot god. Sinterklaas doet namelijk vandaag de dag nog wonderen, waar god het allang heeft laten afweten. Het bewijs? Vanmorgen kreeg ik met de post een pakket van Sinterklaas, met precies die kadootjes uit Nederland die ik wilde hebben. Als dat geen wonder meer is, dan weet ik het ook niet meer.

Dankuwel, Sinterklaas!

(Als je klik doet op het plaatje, dan zie je het nog beter)
































20 november 2009

Zelf-experiment: Ritalin

Na een paar sensationele artikelen in de landelijke weekbladen, en ervaringsberichten van kennissen in het ziekenhuis, heb ik besloten om zelf eens een portie te proberen van Ritalin.

Ritalin is enerszijds een medicijn dat zeer succesvol wordt ingezet bij kinderen die last hebben van ADHD. Deze kinderen zijn bijvoorbeeld hyperactief, kunnen zich slecht concentreren, en springen van de hak op de tak. Ze zijn regelrechte lastpakken in de klas op school, voor ouders zijn ze zeer vermoeiend, en ze staan hun eigen ontwikkeling in de weg omdat ze weinig dingen tot een goed einde brengen; voordat het zover is, zijn ze alweer door iets anders afgeleid.

Het middel wordt door zijn succes enigszins gedemoniseerd. Doordat het zo goed werkt zou het de artsen ertoe verleiden de kinderen te snel met medicijnen rustig te krijgen, terwijl er misschien alternatieve behandelingen mogelijk zijn. In Der Stern werd betoogd dat Ritalin helemaal niet nodig is, want als je met de kinderen naar een werkkamp in de gezonde natuur gaat, dan gedragen ze zich ook beter. Dat klopt natuurlijk, maar is wel een eind van de realiteit verwijderd. Als ik op vakantie ga naar een mooi gebied, dan heb ik ook geen last van werkstress en contratiestoornis, hallo!

Anderszijds wordt het in toenemende mate door 'gezonde' mensen toegepast als hulpmiddel bij activiteiten waar geestelijke prestaties en concentratie verlangd worden. Bijvoorbeeld studenten in de examentijd. Er zijn natuurlijk bijwerkingen, maar vergeleken met andere medicijnen en drugs zijn die zo onschuldig, dat zelfs ik het aandurf. In een artikel in der Spiegel las ik erover. Het spul maakt je niet intelligenter, maar zorgt ervoor dat je de aanwezige capaciteiten beter benut. Het blijkt dat studenten die sowieso al goede resultaten hadden, minder baat hebben bij dit middel dan middelmatige of zwakke studenten.In het artikel werd geschreven over een vrouw die het middel kreeg voorgeschreven van haar arts nadat ze nogal in de put zat en zich overbelast voelde. Het middel bewerkte wonderen. Ze nam het lange tijd, in totaal enkele jaren. Haar prestaties schoten in de hoogte. In haar beroep kwam ze verder. Ze was in staat 's avonds na het werk nog papieren van de zaak door te nemen, kranten en tijdschriften te bestuderen, en de kinderen te verzorgen. Na een tijdje klaagde haar man echter dat ze 'niet meer dezelfde persoon' was. Ze had duidelijk overdreven en was verslaafd geraakt.


Maar zover hoeft het niet te komen. Van iemand die het middel voorgeschreven had en nog restanten had, heb ik een doosje gekregen. Een speciaal doseerpilletje met 36 mg, dat zijn werkstof verspreid over de dag afgeeft.

Werkte het? Moeilijk te zeggen, ik denk het wel. Ik lette de hele tijd op of ik me beter zou kunnen concentreren, en waarschijnlijk concentreerde ik me alleen daardoor al beter. Ik merkte het al op straat in het verkeer, op de fiets. Ik was meer gefocusd, en lette beter op. Op het werk merkte ik dat ik gesprekken beter kon volgen. Normaalgesproken verlies ik vaak de draad van het verhaal als het me niet zo interesseert, maar nu was ik steeds in staat tijdens het luisteren te recapituleren en de draad weer op te pakken. Bij het werk merkte ik het ook. Bij het soort werk wat ik doe (machines programmeren), is een goede concentratie eigenlijk belangrijker dan slimheid. Het gebeurt dagelijks dat je bij de behandeling van een probleem een ander probleem tegenkomt dat eerst opgelost moet worden. Dit proces kan zich herhalen. Het is mij herhaaldelijk gebeurd dat ik zo in 3, 4 niveaus van verschillende problemen moet duiken, om daarna stapsgewijs weer terug naar boven te keren. En dan kun je in de tussentijd nog telefoontjes krijgen over andere problemen die niets te maken hebben met datgene waar je mee bezig bent. Als je je daarbij teveel laat meeslepen op een van de lagere niveaus, zonder de grote lijnen voor ogen te houden, dan kun je veel tijd verliezen, en zelfs compleet stranden zonder dat je het in de gaten hebt. Met behulp van Ritalin ging me dit makkelijker af. Ik was steeds in staat de vorige stap duidelijk voor ogen te houden, het kostte minder inspanning om me te concentreren.

In totaal heb ik het twee keer geprobeerd, eerst op een vrije dag, en een keer op het werk. Ik heb geen bijwerkingen geconstateerd. Maar ik blijf natuurlijk voorzichtig.

Mijn eerste roman

In navolging van het onnavolgbare Oud Zeikwijf, heb ik nu ook online mijn eerste roman geplubiceerd gekregen. De eerlijkheid gebied mij te zeggen dat al enkele andere medebloggers mij voorgingen. De titel luidt "Twijfels, reflecties, en op- en neerwaartse spiralen".


Enkele recenties:

"Een regelrechte thriller" - Oud Zeikwijf -

"Het is poëzie, vind ik, geen roman dus." - Marjan -

"ik vind Bob's eerste roman toch wel van een andere klasse, maar die komt nooit door de keuring vw vormfout vrees ik." - Oud Zeikwijf -

"Dat is allemaal bob zijn schuld." - Cole - a.k.a. - cohore - a.k.a. - horige -


Nieuwsgierig geworden? Dat is terecht. Lees het zelf. U kunt het hier lezen. Mijn roman staat onder Inzendingen (3).

18 november 2009

Waarom blijf je dan in Duitsland?

De reden dat ik in Duitsland blijf is niet omdat ik het hier zo geweldig vind, maar omdat mijn zoon van twaalf hier woont bij zijn moeder. Ondertussen heb ik ook weer een nieuwe relatie. Als je hier een tijdje woont, dan leer je echter ook dat er wel een paar voordelen zijn boven het wonen in Nederland. Er zijn vast en zeker nog meer voordelen te bedenken dan diegene die ik hier noem, maar ik wil alleen die dingen beschrijven die mij persoonlijk iets aangaan.

1 - Er is hier meer ruimte. Je zit niet zo op elkaars lip.
2 - Er is hier meer natuur. Er zijn uitgestrekte bossen en bergen waar de herten en de wilde zwijnen nog vrij rondlopen. En echte rivieren en beekjes.
3 - Daardoor zijn er veel mooiere landschappen. Rijd maar eens een stukje met de trein door de polder, en dan door de Harz of het Thüringer Wald.
4 - En daardoor kun je weer mooiere fietstochten maken. Die dan weer het nadeel hebben dat je veel bergen moet beklimmen.
5 - In de winter hoef je niet ver te rijden als je eens een middagje wilt skien. Of sleeen.
6 - De winter is winterser.
7 - De zomer is zomerser.
8 - Het regent hier weinig (dat is zeer plaatselijk en geldt voor Erfurt. 50 km verderop in Ilmenau regent het juist heel vaak).
9 - Het is een groot land. Wat hier besloten wordt, heeft invloed op de rest van de wereld. Dit land wordt serieus genomen. Je hebt daardoor het gevoel dat je meer meetelt.
10 - De regering overweegt zijn besluiten beter dan in een klein land, waarschijnlijk omdat de gevolgen zwaarder tellen. Er worden minder experimenten gedaan, en op dit gebied vind ik dat wel prettig.
11 - De bescherming van de privacy wordt hier beter bewaakt dan in Nederland.
12 - Er is een Bund der Steuerzahler die elk jaar een boekje uitbrengt waarin je precies kunt nalezen waar gemeentes en overheid belastinggeld verspild hebben.
13 - Er wordt hier serieuzer gewerkt. Overal. Dat betekent dat bedrijfstakken waar deze eigenschap nodig is, floreren (machinebouw, auto-industrie, informatica). Voor andere bedrijfstakken kan dat juist een nadeel zijn, daar waar de creativiteit belangrijker is.
14 - In het Oosten zijn de mensen er nog niet zo op getrimd zichzelf te verkopen. Mensen die dat wel doen worden met argusogen bekeken. Hier telt de prestatie nog meer dan de grote mond.

Tja, dat was het. Meer kan ik niet bedenken. Over ieder punt op de lijst zou ik nog uitgebreider kunnen vertellen. Misschien doe ik dat nog wel eens. Of laten we het zo doen. Ik zet er nummers bij. Als je geinteresseerd bent, en ik er zin in heb, dan kan ik over een bepaald onderwerp uitweiden in aan ander blogbericht.

16 november 2009

Waarom ik nog steeds niet zo gewend ben aan Duitsland

En, hoe is het in Duitsland, ben je al ingeburgerd? Nou nee. Wat, waarom niet? Eeehmm...

- Omdat de automobilisten naar me toeteren op de fiets als ik een straat met eenrichtingsverkeer de verkeerde kant op doorrijd.
- Omdat de automobilisten naar me toeteren als ik met de fiets op de stoep rijd omdat er op de weg geen plaats is, en ze dan bij het afslaan op me moeten wachten.
- Omdat de voetgangers niet verwachten dat er fietsverkeer is en zonder op of om te kijken de straat oversteken, op het gehoor.
- Omdat de buurman naar mij schreeuwt als ik een vuilniszak in zijn vuilnisbak doe als de mijne vol is.
- Omdat mijn ex mijn zoon zodanig gehersenspoeld heeft, dat hij nu zelf denkt dat het beter is wanneer we elkaar niet zo vaak zien en op vakantie niet naar het buitenland gaan.
- Omdat de buren hun kinderen opjutten tegen onze katten.
- Omdat alles hier altijd precies volgens de regels moet gaan.
- Omdat niemand hier iets negatiefs durft te zeggen tegen zijn baas, er echter achter diens rug om des te meer kwaad gesproken wordt.
- Omdat de algemene teneur hier zo door en door pessimistisch is. Iedereen is van mening dat het slecht gaat en dat het nog slechter wordt.
- Omdat er vaak gezegd wordt 'Das kann ja so nicht weiter gehen', zonder dat de spreker er ook maar aan denkt of hij zelf misschien iets kan bijdragen.
- Omdat niemand van mening is dat hij meer zou kunnen doen als precies dat waarvoor hij verantwoordelijk is. En dat ik dat dan zelf ook niet kan doen, omdat ik dan het werk van iedereen krijg toegeschoven.
- Omdat de vrouwen hier niet zo knap zijn als in Nederland (behalve de mijne dan).
- Omdat het als cabarettist bon ton is buitenlanders met een zwaar accent neer te zetten en dat dat dan grappig is.
- Omdat de televisiereclame hier zoveel slechter is dan in Nederland.
- Omdat er minder grappige programma's zijn op de televisie dan in Nederland (Wendy van Dijk, Raymann is laat, Paul de Leeuw, enfin, ik ben niet meer zo op de hoogte).
- Omdat de humor hier anders is. Als ik tegen mijn schoonmoeder zeg 'Laat je wel die oorbellen hier hangen', dan denkt ze dat ik het serieus bedoel.
- Omdat de bureaucratie hier nog twee graadjes erger is dan in Nederland. Ondertussen heb ik deze ervaring met belastingaangiftes, aanvragen voor studiefinanciering, en pensioenregelingen.
- Omdat je hier zo verdomde slecht kunt windsurfen.


Later zal ik iets vertellen over de voordelen. Ik weet niet of die lijst net zo lang wordt.

14 november 2009

Sex met een naakte Hollandse vrek tijdens de Mexicaanse griep-epidemie

Na ruime beraadslaging en het aandachtig afwegen van alle reakties op het voorgaande bericht ben ik tot de conclusie gekomen dat dit de beste titel is voor het volgende stukje.

Je kunt je natuurlijk afvragen wat het verband is tussen een naakte Hollandse vrek die sex heeft, en de Mexicaanse griep. Heb geduld, ik zal het jullie uitleggen. Dat zit zo:

Gaat een gierige Hollander naar de rosse buurt in Amsterdam, omdat hij al zo lang alleen is. Hij heeft behoefte aan een vriendelijk woord, wat warmte -ook al is die gespeeld-, en hij moet nodig van bil. Nadat hij enige dames achter de ramen heeft bekeken, maakt hij een keuze bij een aantrekkelijk exemplaar en klopt aan. "Hoe gaat dat precies?". De dame legt hem uit hoe het gaat noemt dan haar prijs: 100 euro. "Oh," zegt de man "dat is te duur voor mij, ik heb niet zoveel geld". "Welnu, daar is wel een mouw aan te passen. Als U drie huizen verder loopt, daar zit mijn vriendin. Die kan ik van harte aanbevelen, en bij haar kost het maar 50 euro. Bovendien krijgt U daar ook nog een drankje." "Dat klinkt goed" zegt de man, "en waarom is het daar goedkoper?". De vrouw antwoordt "Mijn vriendin heeft geen clitoris". De man haalt zijn schouders op, bedankt de dame voor de informatie en gaat naar de aangewezen vriendin. Als ze het eens zijn over de prijs, zegt deze hem "Voordat we beginnen, moet ik U nog wel iets zeggen: ik heb geen clitoris." Waarop de man goedmoedig zegt "Dat is toch geen probleem, doe mij dan maar een Jägermeister".

Deze mop heb ik vorige week gehoord bij mijn reunie van de lagere school, op het moment dat de hysterie over de Mexicaanse griep tegen zijn hoogtepunt liep.

11 november 2009

Schaam je!

Ik heb het tegen jou, jij die dit blog leest. Vorige week plaatste ik een stukje over de ruzie tussen twee mensen, met de uitnodiging om ter plekke stoom af te blazen. Op de dag daarna gaf mijn teller een record-aantal bezoekers (175) aan. Ongeveer drie keer zoveel als normaal. Het vorige record was een stukje over Obama. Ik schreef toen ongeveer twee weken voor de verkiezing dat hij al gewonnen had.

Dit is het voor mij persoonlijk het meest concrete bewijs dat het bij het verkopen niet aankomt op kwaliteit, maar op iets anders. Dat andere was in dit geval sensatiezucht, ramptoerisme. Als ik een stukje schrijf waar ik veel moeite voor doe over elektromagnetische straling, of een stukje proza waarbij ik erg op de vorm let, dan wordt dat wel gewaardeerd, maar het trekt niet meer bezoekers.

Als ik daarentegen over ruzie schrijf, of over iets dat sowieso al in de algemene belangstelling staat (Obama, of God bewaar me, de Mexicaanse griep), of over iets dat veel GEVOELENS aanspreekt, dan komen jullie in scharen.

Het zij zo. Scott Adams zei het laatst zo: "Een kunstenaar maakt iets dat hij zelf mooi vind, en dan hoopt hij dat het publiek ook enthousiast is. Ik (Scott Adams) kijk wat het publiek leuk vindt, en dan maak ik dat. Dat is een van de redenen dat ik succes heb." Volgens die opvatting ben ik een kunstenaar.

Je kunt natuurlijk ook zo redeneren: Een kunstenaar die zoveel dingen beheerst, dat hij moeiteloos dat kan maken wat het publiek graag wil zien, is een goede kunstenaar. Hij kiest uit zijn grote repertoire slechts dat wat goed aankomt. Maar de praktijk toont wel aan dat deze visie, als is hij redelijk genunanceerd, toch te simpel is. Veel zaken die goed verkopen hebben absoluut geen niveau, veel zaken van hoog niveau verkopen absoluut niet.

Ik sluit dit stukje af zonder conclusie. Je kunt volgens mij geen eenduidige conclusie trekken. Of wel soms?

[Update 12 november. Hier nog een plaatje om het aanschouwlijk te maken:]



8 november 2009

Mooie dag

Vandaag is een mooie dag. De door Obama gepropageerde hervorming van het gezondheidsstelsel in de USA heeft de eerste belangrijke horde genomen. Het voorstel is door het huis van afgevaardigden goedgekeurd.

Gordon Brown heeft voorgesteld een soort Tobin-Tax in te voeren. Angela Merkel heeft ook al eens geopperd dat dat een goed idee is. Een Tobin-Tax is een internationale belasting op financiele transacties. Brown stelt ook voor het geld als verzekering te gebruiken voor toekomstige financiele crises.

Het is mooi weer.

Gisteren had ik een reunie van mijn lagere school, en die heb ik goed doorstaan.
Ik wens iedereen net zo'n mooie zondag als ik.

5 november 2009

In de arena: pb vs. nm

De bel luidt voor de vierde ronde. In de ene hoek staat pb (afkorting voor persoonlijke Betsy). Pb is lichamelijk al enigszins aangeslagen, maar dat speelt voor dit gevecht geen grote rol. Hier draait alles om woorden. In de andere hoek staat Nm (afkorting voor Naakte Molrat), de bij het publiek populaire blogster, ze ziet er topfit uit. Er wordt gefluisterd dat zij net een lichte depressie achter de rug heeft, maar op deze geruchten willen we hier niet verder ingaan.

Een korte samenvatting van de eerste drie ronden. De eerste ronde speelde zich grotendeels zonder publiek af, en we hebben dan ook geen informatie uit de eerste hand. We hebben slechts de beschikking over berichten die beide contrahenten naderhand spaarzaam verstrooid hebben. De huidige kemphanen moeten bevriend geweest zijn, en toen steeds diepere meningsverschillen gehad hebben. Wat precies de aanleiding was, weten we niet. Er zijn verschillende mogelijkheden, waarschijnlijk is er meer dan een oorzaak.

De tweede ronde speelde zich af met publiek, op het blog van nm. Klaagzangen over oneerlijke behandelingen gingen over en weer. Lange tirades waarin de misdragingen van de ander geanalyseerd werden, jammer genoeg zonder de concrete onderwerpen te noemen. De omstanders wendden verbaasd het hoofd, om te zien waar al dat gekrakeel vandaan kwam. Natuurlijk was er belangstelling, maar gaandeweg liepen er ook mensen weg, met een zwaar gevoel van plaatsvervangende schaamte onder de leden. Ander mensen kampten met een onbevredigde nieuwsgierigheid. Deze ronde eindigde met een officieuze contact-stop. Nm en pb waren het erover eens dat ze niet meer met elkaar wilden verkeren, noch in het echte leven, noch in het virtuele.

De derde ronde kwam sluipend op gang. Eerst had ik niets in de gaten, toen pb bij mij op bezoek kwam. Daar pb niet meer bij nm verkeerdde, was het niet meer dan normaal dat zij op een ander blog onderdak zocht. Pb laat graag haar deskundige stem horen over van alles en nog wat, en hier vond zij een nieuw forum. De perikelen met nm lieten pb blijkbaar niet helemaal los, en in een paar uitingen schemerde haar onvrede met haar ex-vriendin door. Nm had dit onmiddelijk in de gaten en kon de onweerstaanbare impuls niet bedwingen om van repliek te dienen. De woordenwisselingen breidden zich als een inktvlek uit op een aangrenzend blog met de naam 'Reakties op Oud Zeikwijf'.

Met deze post luid ik officieel het begin in van de vierde ronde. Bij wijze van uitzondering mogen jullie in de reakties op dit bericht over elkaar zeggen wat je wilt. Daaraan stel ik, als beheerder van mijn eigen blog, de volgende voorwaardes:
- het moet entertainend of informatief zijn voor de toehoorders
- er hoeft geen rekening gehouden te worden met gekwetste gevoelens
- scheldwoorden zijn verboden
- geen persoonlijke geheimen van de tegenstander verraden zonder diens toestemming
- geen Godwins
De toehoorders zijn van harte welkom om zich ertegenaan te bemoeien.

Jullie kunnen je hier naar hartelust uitleven in de modderslacht. Maar daarna wil ik er niets meer over horen. Wie zich na deze post nog een keer schuldig maakt wordt weggejorist, ook al was het nog zo'n mooi commentaar.

*** slaat op de gong en duikt snel weg ***

2 november 2009

Ook dat nog

Ik moet weer even schelden op mijn ex. Ik heb officieel toestemming nodig van haar om met mijn zoon naar het buitenland op vakantie te gaan. Die toestemming weigert ze. De reden die ze opgeeft is dat ze me niet vertrouwt omdat ik me zo slecht gedragen heb. Dit slechte gedrag bestond eruit dat ik het er niet mee eens was dat ze voor een ander bezoek geen toestemming gaf. Een doordeweeks bezoek van mij aan mijn zoon. Ben ik nou gek of zij?

Zij manipuleert mijn zoon zodanig, dat als ik hem vraag of we een afspraak maken voor een doordeweekse dag (op het moment mogen we elkaar maar een weekend zien in veertien dagen), dan zegt hij ja. Een paar dagen later, nadat hij met zijn moeder erover gesproken heeft, zegt hij dat hij niet meer wil. En beweert bij hoog en bij laag dat dat zijn eigen beslissing is. Dat laatste is cruciaal, omdat wij ons namelijk moeten richten naar de wensen van het kind

Ik probeer al de hele dag een afspraak te krijgen met het Jugendamt, maar die hebben het zo druk dat ik ze niet aan de lijn krijg. Als ik daar niets bereik, dan stap ik naar een advocaat. Ik ben het zo spuug- en spuugzat, dat achterbakse wraakzuchtige egoistische leugenachtige chanterende gedrag. Es reicht. Schluß mit lustig. Ik ga met scherp schieten. Figuurlijk.