26 januari 2010

Hoe Gunda Niemann een huis voor onze neus wegkaapte

Vroeger gaf ik niet zo veel om het huis waarin ik woon. Of het een mooie gevel heeft, of het in een aangename buurt is, of de kamers mooie plafonds, deuren en ramen hebben, dat was allemaal van ondergeschikt belang. Als er maar genoeg ruimte was, en eventueel een balkon om 's zomers op te zitten en een koud biertje te drinken, dan was ik al tevreden. Totdat ik samen met een vrouw wilde gaan wonen. Een vrouw die haar leven lang al in deze stad woont, en alle hoeken en gaten kent. Anderhalf jaar lang zijn we op zoek geweest naar een passende woning. Als we een advertentie lazen in de krant, dan wist zij al aan de hand van de naam van de straat of het een geschikte buurt is of niet. We zijn eens afgegaan op de bezichtiging van een woning, en toen we daar aankwamen bleken er nog tien andere gegadigden te zijn. De verhuurder nam de gegevens op van alle belangstellenden, en kon toen op zijn gemak de huurders uitkiezen die hij het beste vond. Hij heeft toen een echtpaar met kinderen genomen. De woning was ideaal, een grote eerste etage van een vrijstaand huis in de stad, met carport, terras-balkon en tuin. Een beetje oud, dat wel

Een andere woning was ook heel mooi. Midden in het centrum, aan de Fischmarkt in Erfurt. Een woning op de hoogste verdieping, in dit geval de tweede verdieping, van een groot huis. Er was een reusachtig terras bij. Een stuk of vijf kamers, het enige nadeel waren de schuin aflopende muren in de woonkamer waardoor je daar geen kasten kwijt kon. Het is niet doorgegaan omdat de afspraken die we gemaakt hadden met de tussenpersoon, niet ondersteund werden door de eigenaar, een of ander investeringsbedrijf uit het Westen.

En toen kwam de klapper. Een compleet vrijstaand huis, te huur midden in Erfurt. Met een stukje tuin eromheen. Met balkon en alles erop en eraan. Mijn vriendin had al wekenlang aangepapt met de makelaar, en van de meerdere belangstellenden stonden wij bovenaan op de lijst. En toen hoorden we opeens dagen lang niets meer. Na twee weken bleek de eigenaar het huis buiten de makelaar om aan mevrouw Gunda Niemann Stirnemann vergeven te hebben, de beroemde schaatster uit Erfurt. Tja, daar konden we dan blijkbaar niet tegenop.

De echt goede aanbiedingen halen overigens de krant niet eens, die gaan onderhands weg. Zo zijn we  uiteindelijk aan de woning gekomen waar we nu zitten. We kenden iemand die hier woont, en die wist dat er een woning vrijkwam. We zijn direkt op de verhuurder afgestapt, en nog voordat de makelaar goed en wel in aktie kon komen, hadden we al een overeenkomst met de eigenaar. Als er nou niet een paar van die rare mensen tussen onze buren zaten, dan was het hier perfect.

10 opmerkingen:

  1. Rare buren.... wanneer komt er een blog over?
    Woont ze er nog, la Nieman?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik heb er al een keer over geblogd.
    De balk die ik aan het einde van het verhaal over de beek gelegd heb, heeft ook geen stand gehouden. Tot twee keer toe is hij 's nachts verdwenen, totdat ik de betreffende buurman een keer betrapte en hem afgeblaft heb.
    De kinderen van deze buren zijn blijkbaar ook opgezet tegen de katten, want die jagen ze altijd weg.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. En ja, ze woont er nog. Ik kan je zo aanwijzen op Google maps waar het is, maar dat zal ik maar niet doen. Dat is waarschijnlijk een inbreuk op de privacy.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Oh ja dat weet ik nog wel, dat gaf toen nog een hele discussie.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ach, maar je hebt haar niet in levende lijve ontmoet. Ik dacht jullie hebben een skate-off gedaan voor dat huis. Of een OKT, zoals dat dit jaar heet. Zo blijven jullie een beetje schaatsbij.

    Heeft Gunda je niet op haar housewarming (?Wohnungerhitzung?) uitgenodigd?

    BeantwoordenVerwijderen
  6. @Cohler: Nein, hab' ich nicht. Und nein, hat sie nicht. Eingebildet, puh.

    Dat heet geloof ik Einweihungsfeier.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Mij maakt een woning nog steeds niet veel uit. Mijn huidige woning scheld ik uit als ruime hotelkamer. Helaas moet ik hier wel zelf de rommel opruimen en de afwas doen.

    De keuze ging behoorlijk spontaan. Ik wilde iets kleins en kopen en bij de stad en een hoofdstation. Dat is wonderwel gelukt. Er stond een onderwoning langdurig te koop en voor mij op een uitstekende locatie. (Als ik een auto had, dan zou ik daar anders over denken.)

    Omdat de woning zo lang in de verkoop was deed ik een flink laag bod, 30% onder de vraagprijs. En dat werd geaccepteerd en zodoende woon ik hier. Achteraf een goede plek aan een onwijs rustig straatje (waar hooguit spelende kinderen lawaai maken) met aan mijn achtertuin een mooi groot stadspark en op 200 meter van de binnenstad met een enorm winkelaanbod.

    En gisteren bleek dat mijn soort woning in Alkmaar in het afgelopen jaar in tegenstelling tot de gemiddelde woning met 12% gestegen is. Virtueel, omdat ik niet van plan ben om te vrekopen, maar toch.. :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. @Xiwel: Dat klinkt goed. Als ik alleen was geweest (ik heb de indruk dat jij alleen woont, ik weet het niet), dan had ik ook heel andere eisen.

    Hiervoor woonde ik alleen in een 2-kamer woning met 50 vierkante meter. Dat is niet veel, en toch leek het een grote woning als je binnenkwam, omdat de huiskamer zo groot was. Het was op de begane grond met balkon en grote gemeenschappelijke tuin. Niet in het centrum, maar tien minuten ervandaan. Was voor mij alleen ook perfect. (Ik had ook niet zulke hoge stookkosten).

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Tja, tegen een grootheid als Gunda Niemann is weinig opgewassen. Dat was nu echt een heldin voor mij. Maar dat was ook omdat ze uit de DDR kwam, op latere leeftijd nog steeds in staat was topprestaties te leveren en het ook nog een aardig mens bleek te zijn. Ik altijd gedacht dat ze uit Oost-Berlijn kwam. Falsch! Wat de huizen betreft; waar ik woon zijn de huizen behoorlijk duur, zakken de prijzen nauwelijks, maar zit net als elders de woningmarkt toch wat vast. Slechts de heel dure of de allergoedkoopste woningen blijven goed weg gaan. Dus wij meten nog even blijven zitten waar we zitten als we al weg zouden willen....

    BeantwoordenVerwijderen
  10. @Bob: Je indruk klopt, vandaar dat ik o.a. altijd voor de afwas en de boodschappen draai. :-)

    BeantwoordenVerwijderen