Hoe Gunda Niemann een huis voor onze neus wegkaapte

Vroeger gaf ik niet zo veel om het huis waarin ik woon. Of het een mooie gevel heeft, of het in een aangename buurt is, of de kamers mooie plafonds, deuren en ramen hebben, dat was allemaal van ondergeschikt belang. Als er maar genoeg ruimte was, en eventueel een balkon om 's zomers op te zitten en een koud biertje te drinken, dan was ik al tevreden. Totdat ik samen met een vrouw wilde gaan wonen. Een vrouw die haar leven lang al in deze stad woont, en alle hoeken en gaten kent. Anderhalf jaar lang zijn we op zoek geweest naar een passende woning. Als we een advertentie lazen in de krant, dan wist zij al aan de hand van de naam van de straat of het een geschikte buurt is of niet. We zijn eens afgegaan op de bezichtiging van een woning, en toen we daar aankwamen bleken er nog tien andere gegadigden te zijn. De verhuurder nam de gegevens op van alle belangstellenden, en kon toen op zijn gemak de huurders uitkiezen die hij het beste vond. Hij heeft toen een echtpaar met kinderen genomen. De woning was ideaal, een grote eerste etage van een vrijstaand huis in de stad, met carport, terras-balkon en tuin. Een beetje oud, dat wel

Een andere woning was ook heel mooi. Midden in het centrum, aan de Fischmarkt in Erfurt. Een woning op de hoogste verdieping, in dit geval de tweede verdieping, van een groot huis. Er was een reusachtig terras bij. Een stuk of vijf kamers, het enige nadeel waren de schuin aflopende muren in de woonkamer waardoor je daar geen kasten kwijt kon. Het is niet doorgegaan omdat de afspraken die we gemaakt hadden met de tussenpersoon, niet ondersteund werden door de eigenaar, een of ander investeringsbedrijf uit het Westen.

En toen kwam de klapper. Een compleet vrijstaand huis, te huur midden in Erfurt. Met een stukje tuin eromheen. Met balkon en alles erop en eraan. Mijn vriendin had al wekenlang aangepapt met de makelaar, en van de meerdere belangstellenden stonden wij bovenaan op de lijst. En toen hoorden we opeens dagen lang niets meer. Na twee weken bleek de eigenaar het huis buiten de makelaar om aan mevrouw Gunda Niemann Stirnemann vergeven te hebben, de beroemde schaatster uit Erfurt. Tja, daar konden we dan blijkbaar niet tegenop.

De echt goede aanbiedingen halen overigens de krant niet eens, die gaan onderhands weg. Zo zijn we  uiteindelijk aan de woning gekomen waar we nu zitten. We kenden iemand die hier woont, en die wist dat er een woning vrijkwam. We zijn direkt op de verhuurder afgestapt, en nog voordat de makelaar goed en wel in aktie kon komen, hadden we al een overeenkomst met de eigenaar. Als er nou niet een paar van die rare mensen tussen onze buren zaten, dan was het hier perfect.