In West-Duitsland had een getrouwde vrouw tot 1977 (!) toestemming nodig van haar echtgenoot om te gaan werken. Bovendien kon de echtgenoot de baan van zijn werkende vrouw opzeggen, als hij vond dat het huishouden eronder leed.
Dat waren nog eens tijden ...
De alimentatiewet hinkt daar nu met 30 jaar vertraging achteraan. Sinds kort kan een gescheiden vrouw niet meer onbeperkt alimentatie van de man voor zichzelf krijgen (voor de kinderen wel). De man moet alleen nog alimentatie voor de vrouw zelf betalen zolang het niet 'zumutbar' is (mooi woord) dat de vrouw kan gaan werken. Van de vrouw kan volgens de meeste rechtbanken verlangd worden dat ze voltijd moet gaan werken als alle kinderen die bij haar wonen minimaal zeven jaar oud zijn.
De alimentatie-wet geldt ook voor paren met kinderen die weliswaar niet getrouwd zijn geweest, maar tenminste twee jaar lang in een 'ehe-ähnliche Gemeinschaft' gewoond hebben, oftewel samengewoond.
Zelf heb ik maar een jaar samengewoond met de moeder van mijn kind totdat de relatie uit elkaar spatte. En bovendien was mijn zoon toen net zeven jaar. Een dubbele reden dus dat ik alleen voor hem hoef te betalen. Wat ik overigens graag doe, maar wel zonder extra's. De eventuele extra's probeer ik direkt naar hem toe te sluizen.
Zumutbar, zeker een mooi woord. Over drie maanden is mijn jongste ook zeven. Ik weet niet eens hoe de Nederlandse alimentatiewet dat geregeld heeft. Toch eens uitzoeken of nog slimmer: zorgen dat mijn man niet weg loopt.
BeantwoordenVerwijderenEen vriendin van ons moest alimentatie betalen voor haar werkloze en verslaafde ex-man terwijl de kinderen bij haar woonden. Dat was een paar jaar geleden, ik weet niet of dat inmiddels veranderd is. Het kwam nogal oneerlijk over op mij.
Ik maak het in mijn bedrijf nog regelmatig mee dat vrouwen toestemming moeten vragen aan hun man om te werken. Andersom komt ook voor, dat ze gedwongen worden terwijl ze eigenlijk niet willen.
Je vriendin moest alimentatie betalen terwijl de kinderen bij haar woonden? Dat is niet mis. Waren die kinderen al ouder misschien? En moet ze dat tot in lengte van dagen volhouden?
BeantwoordenVerwijderenDe kinderen waren negen en twaalf of zo. De man mishandelde haar en bedreigde ook de kinderen. De jongste werd een tijde onder politiebegeleiding naar school gebracht en toch betaalde ze alimentatie, dat moest.
BeantwoordenVerwijderenAls je in Nederland geen inkomen hebt dan heb je recht op bijstand. Die bijstand krijg je niet als je ex-partner genoeg inkomsten heeft, desnoods wordt het op die ex-partner verhaald.
Ze heeft jaren betaald tot ze zelf niet meer rond kwam met haar twee pubers en toen heeft ze een rechtszaak gevoerd en is er nu van af.
Toen de kinderen klein waren was hij thuis om voor ze te zorgen, dat wel.
Eh.. Ik hoef eigenlijk helemaal niet het naadje van de kous van je leven te weten, maar je bedoelt zeker dat je maar 1 jaar in Duitsland hebt samengewoond met de moeder van je zoon van 7?
BeantwoordenVerwijderenMisschien staat dat wel ergens in je archief?
@Cohler: Ja. 1 jaar samengewoond, toen we uit elkaar gingen was hij net zeven. Daarvoor hebben we heel lang geLAT.
BeantwoordenVerwijderenzoals bij alles heb elk nadeel zijn voordeel, en andersom. Het aanscherpen van de alimentatiewetten kan als billijk overkomen, maar kan als gevolg hebben dat vrouwen zich niet zo makkelijk meer in een zorgende rol laten opsluiten. Ze zullen er alles aan doen om hun carrierekansen op dezelfde peil als die van hun man te houden, door geen werkuren in te leveren als de kinderen geboren zijn, zoals nu nog gebruikelijk is. Dat deze consequentie wel eens nadeliger voor de mannen kan uitpakken dan voor de vrouwen kunnen we met onze klompen aanvoelen.
BeantwoordenVerwijderenAls ik een man was (eentje die niet graag thuis blijft voor de kinderen dan, zoals het merendeel) dan wist ik het wel: afkopen, die thuisvrouw, dmv de belofte op alimentatie.
OZ stelt het wel erg extreem, het is juist goed dat er wat stimulans uitgaat van de inperking van de alimentatiewet.
BeantwoordenVerwijderenDe verhouding man/vrouw wordt er veel eerlijker door. De man weet nu dat er van hem ook iets gevraagd wordt in het kindverhaal. En de vrouw leert eindelijk eens een keer op eigen benen te staan.
Het resultaat op langere termijn zal minder wrok zijn. Zoals nu wel het geval is, omdat iedereen zich op een bepaalde manier gedupeerd en of gebruikt voelt.
Een kind kan het weinig schelen of hij het geld al dan niet van zijn vader of moeder krijgt. Die wil alleen maar dat pappa en mama bij elkaar blijven of weer komen. Die zoekt veiligheid, warmte en liefde....
BeantwoordenVerwijderen@OZ: De oude alimentatiewet zorgt er juist voor dat het voor de vrouw die geen baan heeft, makkelijker is om te scheiden. Zo bind ik haar toch niet aan mij?
BeantwoordenVerwijderenJe merkt hier een ontzettend verschil tussen de vrouwen uit Oost en West. Voor de vrouwen uit de DDR was het allang normaal om te gaan werken. In het Oosten is een veel betere kinderopvang. Het zijn vooral de West-vrouwen die nu quasi met de gebakken peren zitten, omdat ze na de scheiding verlangen hun makkelijke leventje voort te kunnen zetten op kosten van de ex-man. "Ich habe ihm doch immer den Rücken friegehalten so dass er Karriere machen konnte?".
BeantwoordenVerwijderenHoe vertaal je "aanrecht" in het duits?
BeantwoordenVerwijderenAnrichte. Maar eigenlijk zegt iedereen Spühle.
BeantwoordenVerwijderenHallo, ik heb een vraag over dit onderwerp. Mijn vriend heeft een dochter van 3 jaar die in Duitsland bij haar moeder woont (zij heeft de voogdij). Mijn vriend en zijn ex hebben nooit samen gewoond en ze waren maar 8 maanden samen. Zij is te weten gekomen dat ze zwanger was als ze reeds uit elkaar waren. Zij heeft altijd gewerkt, voor en na haar zwangerschap. Nu begint ze te dreigen dat ze ziek gaat vallen zodat mijn vriend ook voor haar allimentatie moet betalen. Zelf wonen wij in België. Kan zij dit zomaar opeisen? Alvast bedant voor jullie reactie.
BeantwoordenVerwijderenDat kan alleen als de vader toegeeft dat hij de vader is. Hij moet het kind officieel "anerkennen". Als hij werkelijk de vader is, dan is het ook niet meer dan billijk dat hij voor het kind betaalt, het is per slot van rekening zijn kind. De enige mogelijkhijd om niet te betalen is om het kind niet te erkennen. Hij moet zich afvragen wat hij werkelijk wil.
VerwijderenIk heb het hier over de alimentatie voor het kind. Alimentatie voor de vrouw heeft de moeder in jullie geval geen recht op, omdat er geen huwlijk is geweest en ook geen zgn. eheähnliche gemeinschaft.
Verwijderen