Een kerstverhaal (waar gebeurd)

Hij is geboren in een land hier ver vandaan. Een oud land, dat nu al bijna een halve eeuw geteisterd wordt door gewelddadige conflicten. Hij is een ondernemende geest, die zich niet snel door conventies en andere beperkingen in de luren laat leggen. Nadat hij verschillende beroepen uitgeoefend had, vestigde hij zich in India, en zette daar een eigen bedrijf op. Hij is jong (einde 30) en succesvol. Het bedrijf groeit, en heeft ondertussen ongeveer 100 medewerkers. Het is een meubelfabriek, en ze verkopen in verschillende landen. Hij ziet er goed uit, heeft een vlotte babbel. Vrouwen bij de vleet. Hij verdient goed in een land waar de meeste mensen maar weinig bezitten.
Op een dag ontmoet hij een Duits meisje in een winkeltje. Zij loopt stage. Ze is mooi. Ze is een stuk jonger (begin 20). Ze jobt erbij als fotomodel. Van het een komt het ander, en na een stormachtige korte romance wordt er afgesproken dat hij haar met kerstmis bezoekt in haar thuisland.

Zo gezegd zo gedaan. Een week voor kerstmis komt hij aan. Zij woont nog bij haar ouders. Op haar eigen terrein komt ze erachter dat hij toch wel een erge overheersende en bezitterige persoon is. Je zou ook kunnen zeggen een jaloerse macho. De versluierende exotische schittering, die hem in India nog omgaf, vervaagt, en daaronder komt de ware aard te voorschijn. Als hij haar verbiedt om sms-en te schrijven en te lezen als ze samen onderweg zijn, barst de bom. De zoveelste ruzie in 2 dagen tijd, en ze besluiten uit elkaar te gaan. Daar hij niet zo snel de geboekte reis kan veranderen, zit hij nu alleen in een hotel in Frankfurt, en het ziet er naar uit dat hij hier de feestdagem moet gaan doorbrengen.

In enigszins veranderde vorm wordt de toestand van de jongeman aan een sympathiek paar in Erfurt (...) meegedeeld. De dochter van het paar kent iemand die onze ongelukkige hoofdpersoon kent. Zij vertelt: "Hij is helemaal voor zijn vriendin naar Duitsland gekomen, en na 2 dagen heeft ze hem op straat gezet en nu moet hij kerstmis zielig en alleen in een hotelkamer vieren". Het sympathieke paar is de beroerdste niet, en besluit zonder dralen de onverwachte gast uit te nodigen om de kerstdagen bij hen door te brengen. De gast zorgt ervoor dat ze zich niet vervelen. Hij vertelt honderduit, laat foto's zien van zijn vrienden en zijn bedrijf. Hij is zeer UNTERHALTSAM. En een beetje chaotisch. Als hij naar de het postkantoor moet om geld op te halen dat getelegrafeerd wordt, belt hij op naar de dochter om te vragen of ze hem zijn paspoort kan brengen; dat was hij vergeten.

Tegen het paar is hij uiterst voorkomend en beleefd, tegen de dochter en een vriendin gedraagt hij zich anders. Niet direkt slecht, maar enigszins neerbuigend. Hij  is zeer gevoelig voor leeftijd en autoriteit.

Hij biedt aan een maaltijd te koken om iets terug te doen, en zo geschiedt het. Het koken blijkt zeer uitvoerig en volgens vaste rituelen te gaan. Het eten smaakt uitstekend.

Dan belt de vriendin. Door haar ouders enigszins op het geweten gewerkt, nodigt ze hem uit om alsnog de de kerstdagen met haar en haar ouders te vieren. Onze hoofdpersoon twijfelt. Hij vraagt om raad bij het sympathieke paar. Daar zij op dat moment nog niet het ware verhaal kennen, en denken dat de vriendin een harteloze kenau is, raden ze hem sterk af op de uitnodiging in te gaan. De hoofdpersoon zelf, die wel weet hoe de vork in de steel zit, neemt de uitnodiging toch aan. Diezelfde avond nog komt de vriendin langs met de auto en haalt hem op.

Hoe het afloopt? Dat weet ik zelf nog niet. Misschien zijn ze gelukkig bij elkaar. Hij had zelfs nog een vlucht naar Griekenland geboekt voor hen samen, om daar Oud en Nieuw te vieren. Misschien is hij iets tot inkeer gekomen, maar eerlijk gezegd geloof ik daar niet in. Ik ben bang dat ze geen gelukkig nieuwjaar beleven, die twee.