Hiernaast staat een enquete over religie en poezie, hij is net afgelopen. Ik ben deze enquete gestart doordat de Engelse blogger Elberry ooit zei dat alle niet-gelovige mensen die hij kent, geen gevoel of waardering hebben voor poezie. Daar dat bij mijzelf inderdaad het geval is, vroeg ik mij af of hij gelijk had, en vandaar de enquete. De vraag was: ben je religieus en houd je van poezie, de uitslag is:
Religie ja, poezie ja : 2
Religie nee, poezie nee : 8
Religie ja, poezie nee : 0
Religie nee, poezie ja : 5
Het vermoeden wordt dus niet bevestigd, daar er een relatief groot aantal mensen is die niet gelovig zijn, maar wel van poezie houden. Blijkbaar zijn dat twee verschillende genen.
Ik houd niet van poezie. Waarschijnlijk heeft dat er mee te maken dat ik bij taal, of die nu gesproken of geschreven wordt, meer geinteresseerd ben in de inhoud dan in de vorm. Ik kan mooi geschreven proza wel waarderen, maar een goed verhaal kan ook in krakkemikkige zinnen geschreven zijn, voor mij blijft het toch interessant. Bij poezie daarentegen gaat het bijna alleen nog maar om de vorm. Of niet dan? Ik weet het niet, want ik begrijp poezie echt niet. Ik heb nog nooit in mijn leven een gedicht gelezen dat mij geraakt heeft. Volgens mij ben ik er allergisch voor. Het is mij te zweverig. Misschien heeft gevoel voor poezie te maken met een of andere karaktereigenschap, weten de poezie-lezers misschien wat die is? Ik kom er niet uit.
Heer Bob,
BeantwoordenVerwijderen'Alle niet-gelovige mensen hebben geen gevoel of waardering voor poëzie.'
Toen ik dat las, dacht ik, meent ie dat nou?
Ik ben gelovig opgevoed. Elke zondag naar de kerk en elke avond drie weesgegroetjes voor het slapengaan, U kent dat wel. Gaandeweg heb ik echter mijn geloof verloren.
Mijn oom was een geestelijke (een Xaveriaan) en hij was een jaar mijn leraar Nederlands. Ik mag wel zeggen dat hij mij de poëzie een heel klein beetje heeft leren waarderen.
http://drs.punt.nl/index.php?r=1&id=290048
(Nu, klikt U daar maar niet op, want als er teveel links in een tekst staan, dan haak ik ook af.)
Van die moderne dichters moet ik al helemaal niets hebben, want die lui plakken maar wat woorden aan elkaar 'en U mag zelf invullen welke betekenis U er wil in zien...' Ik zeg: als een kunstwerk teveel aan de verbeelding overlaat, dan stelt dat hele kunstwerk waarschijnlijk niet zoveel voor. Wat U?
Soms - heel soms - kan ik zo'n oud gedicht (Hendrik Marsman, Gerrit Achterberg, Herman Gorter) nog wel eens appreciëren. Soms zit er eentje tussen dat mij raakt.
Maar wat ik eigenlijk wou zeggen... Ik hou eigenlijk ook niet echt van de poëzie. En ik kan ook geen verzen geschreven krijgen. Ja, zo'n grappig versje, dat wel, dat kunnen we allemaal, maar het serieuzere werk? Neen, niet aan mij besteed. Als je het gewoon gezegd kunt krijgen, waarom zou je je dan in allerlei bochten wringen en het je moeilijk maken, zeg ik altijd. Tsjah... om dat een gedicht een verdichte vorm van schrijven is? Dat zal dan wel.
Wat vindt U trouwens hiervan:
Park
(J. Meulenbelt)
Af en toe, met zijn fiets aan de hand,
komt een agent kijken naar de orde.
Er is niets aan de hand.
Logisch, want overal staan borden.
En waar de babies met hun moeders rijden,
staan duidelijk hekjes aan de kant.
Loslopende honden zelfs doen hier niets
dan lopen en dat zegt wel iets
over de rust, over het gewijde
van al die heesters, beesten, moeders bij elkaar.
De babies ruiken er vanavond naar.
Dat eenvoudige versje heeft wel iets, vind ik...
Wat mij betreft, ik ben - Gode zij dank - vooralsnog goed gezond en heb de eer te zijn,
Uw onderdanige dienaar,
Drs. Johan Arendt Happolati
Een man vond een engel, ergens achteraf,
BeantwoordenVerwijderenlaten we vechten, zei de man,
dat is goed, zei de engel
de man vocht met hem,
behaalde een overwinning op hem,
verscheurde hem,
veegde hem op, gooide hem weg,
boende de vloer
tot er geen spoor meer van hem over was,
wreef in zijn handen
en dacht niet meer aan hem
en de engel glimlachte
en tilde de man op, tussen twee vingers,
bekeek hem met verbazing
en ook enige ontroering,
liet hem in een afgrond vallen
en de man viel en viel,
terwijl hij dacht dat hij liep
en dat het zomer was
en dat de toekomst hem veel beloofde.
Toon Tellegen (1941)
uit: Stof dat als een meisje (2009)
Ze wacht
BeantwoordenVerwijderenNee, denkt ze, ik wacht niet,
ik dans.
Ze danst,
ze danst met lange ranke passen,
langzaam en aandachtig.
Ze houdt haar ogen dicht,
ze danst door deuren en door ramen
en door lange, lankmoedige dagen.
Hout, glas en uren vallen in splinters
rond haar neer.
En telkens als ze niet meer kan
en bijna, bijna valt
denkt ze: Ik?
Ik val niet, ik dans.
Toon Tellegen
Eén dichter, één man, één vrouw, één engel... meer poëzie kan ik vandaag ik aan :-)
BeantwoordenVerwijderentweede 'ik' te vervangen door 'niet'
BeantwoordenVerwijderenHeb dank voor de gedichten. Weet dat ik ze aandachtig heb gelezen.
BeantwoordenVerwijderenDe gedichten roepen inderdaad een bepaald gevoel, een sfeer op. Het eerste gedicht is een ouderwets, simpel gedicht dat rijmt. Je moet het in gedachten hardop voorlezen en een ritme aanhouden.
De 2 gedichten van Toon Tellegens zijn voor een deel in mooie taal geschreven. Het eerste gaat over hoogmoedigheid, dat begrijp ik. Bij het tweede gedicht kan ik het gevoel dat bedoeld wordt niet vastpinnen, ik neem aan omdat ik het zelf niet heb meegemaakt?
Soms lees ik Engelse teksten waarvan de taal heel mooi is en dan denk ik, kan dat in het Nederlands dan niet? Een voorbeeld van een mooie korte Engels tekst is dit: Bring me Mr. Briatores head on a platter.
Er is poëzie en er is poëzie. Poëzie waar niemand wat van begrijpt, daar vind ik ook niks aan. Maar er zijn ook hele goede stukken bij.
BeantwoordenVerwijderenDrs, ik las gisteren op uw log de kritiek van Bob op uw herhaalde herhaling.
BeantwoordenVerwijderenIk zit nu op het puntje van mijn stoel. Zou er zowaar iets van een beleefde polemiek aan het ontstaan zijn tussen een Belg en een Nederlander in ballingschap?
Vrouwe Marjan,
BeantwoordenVerwijderenIk moest glimlachen toen ik die kritiek van Heer Bob las. Natuurlijk meende hij dat niet. Het vreemde is dat ik mij dat niet meer herinner dat ik dat stukje al tot tweemaal toe vanonder het stof had gehaald. Enige schaamte is mij niet vreemd...
Met vriendelijke groeten,
De Drs.
Het aardige van de gedichten is dat de ene persoon denkt te vechten maar valt en de andere danst en danst en danst om te voorkomen dat ze valt. De man daagt uit, zoekt op. De vrouw ontwijkt en houdt haar ogen gesloten.
BeantwoordenVerwijderenIk kende Tellegen voornamelijk als kinderboekenschijver. Begin dit jaar was ik in een theater in buurt waar hij een gelegenheidsoptreden had met een muziekband. Ik was blij naar huis te kunnen, vond er weinig aan.
Maar zijn gedichten zijn andere koek. Ik heb een naam die zowel door mannen als vrouwen gedragen wordt, ik zie mezelf eerder als mens dan als vertegenwoordiger van een geslacht. De man Tellegen verstaat de kunst om zich ook de vrouw eigen te maken.
Ik geniet van de prachtige taal die bij mij andere beelden dan bij jou oproept. Da's het mooie van dit taalgebruik...
Ik ben wel een beetje klaar met mensen die zichzelf als het middelpunt van de wereld zien.
De meeste gevechten kennen geen winnaars, alleen verliezers. Dan liever dansen,met lange ranke passen...
Ik hoop dat jíj leest wat er staat: ik heb níet gezegd dat jij denkt dat jij het middelpunt van iets bent enz.
Voor mij is het allemaal betrekkelijk simpel. Ik houd niet van gedichten, wordt er altijd nerveus van, wil het ook niet lezen. Zelfde geldt voor godsdiensten. Omdat het in beide gaat om niet-realiteiten die mij daarom geen enkel gevoel overdragen. Nu was ik ook nooit zo van de sprookjes. Wel van de spannende verhalen, maar nog het meest van de reis- en wetenschapsboeken. Zeker weten ipv 'wat je zou kunnen weten en moet accepteren'....
BeantwoordenVerwijderenIk sluit me bij Hette aan.
BeantwoordenVerwijderenIk zal nooit een boek vol poëzie lezen.
Ik heb nog steeds nachtmerries aan Nederlands overgehouden, waar we voor onze literatuurlijst verplicht poëzie moesten lezen.
Een gedicht om te lezen, ok, 2 ook nog wel, maar dan heb ik het echt wel gehad.
Ik hou heel veel van gedichten, ze zeggen meer dan een lang verhaal vaak. Het beroerd de ziel. Tenmiste zo ervaar ik dat.
BeantwoordenVerwijderenToch denk ik ook dat het mannen zelden aanspreekt omdat zij meer van de ratio dan van de emotie zijn...
'
Thamara
Tja... Maar hoe zit het met jou Thamara? Ik vermoed dat jij die ranke lange passen, door deuren en ramen
BeantwoordenVerwijderen, wél snapt.
Bob, volgens mij heb jij zelf in deze blog een stukje poezie geschreven. Natuurlijk is het mogelijk dat je dat ook niks vond.
BeantwoordenVerwijderenHet aantal mensen in de enquete is te laag voor enige relevantie.
Maar er is wel iets voor te zeggen, het gaat meer om de vorm (het gevoel) dan om de inhoud.
Rob A.
@Rob: Ja dat klopt, ik heb zelf ook een keer een versje geschreven, namelijk hier. Het is op het literaire niveau van een Sinterklaasgedicht, maar over een serieus onderwerp.
BeantwoordenVerwijderenGedicht 2 van Tellegens nog eens gelezen. Ik denk dat het gaat over een vrouw of een meisje dat het zwaar heeft in het leven. Of ze haar problemen aanpakt, of ze ze aan kan pakken, dat wordt niet duidelijk. Wel is duidelijk dat ze haar ogen sluit voor de realiteit, of als je het positief wilt benaderen, dat ze zich van de negatieve zijden van het leven afwendt en zich op de positieve richt. Met een soort moed der wanhoop.
BeantwoordenVerwijderenZoiets.
Maar dat is wel erg veel interpretatie. In de geest van de Drs., poezie is do-it-yourself-kunst.
Anoniem, ik weet niet wie je bent,maar dat maakt me ook niet zoveel uit nu.
BeantwoordenVerwijderenJa, telkens als ik niet meer kan
en bijna, bijna val
denk ik: Ik?
Ik val niet, ik dans. ;))
Tham
Nou, ik heb er niets mee, met die lankmoedige passen door deuren en ramen heen.
BeantwoordenVerwijderenZeg maar gewoon wat je bedoelt, waarom nodeloos geheimszinnig en ingewikkeld doen.
Ik kan erg genieten van taal, van mooie woorden die goed bij elkaar passen, van spelen met woorden en letters en zinnen.
Proza is soms ook poezie, in mijn ogen dan. Ik heb laatst een blog van de Drs poëzie genoemd terwijl het geen gedicht was.
Geef mij maar een lekker boek met een verhaal er in. Of een leuk bloje met enige inhoud. Dat is aantrekkelijker dan al dat lichte gerijm of liefdevol geslijm. Ben vast volldig mislukt als romanticus. Vandaar de bijnaam King Hork....
BeantwoordenVerwijderen@ Leo je bent wie je wilt zijn ;)
BeantwoordenVerwijderenTham
Een oprisping jouw gedicht, inderdaad, en het rijmt. Helder 'verhaal', dat wel.
BeantwoordenVerwijderenToch kan ik me beter verplaatsen in "ze danst door deuren en door ramen en door lange, lankmoedige dagen." Misschien ben ik een duiker, iemand die de waarheid niet (meer) aankan. Er zullen ook andere - minder aardige - verklaringen te vinden zijn.
@Betsy, mss ja.. jij bent degene die jezelf het beste kent.sterkte!
BeantwoordenVerwijderenTham
@Tham (?) en ? (Betsy?): kennen jullie elkaar óók al? Wat is dit voor een theekrans? Kunnen jullie niet gewoon vechtend langs het schoolhek rollen of elkaar met boodschappentassen op de kop slaan? Wie doet het met wie en wie deed het met wie? Laat trouwens de antwoorden maar zitten, ik ben er niet benieuwd naar.
BeantwoordenVerwijderenThamara en Betsy kennen elkaar gewoon van een paar maanden geleden op iemand zijn blog. Betsy is een tijdje weggeweest, vandaar.
BeantwoordenVerwijderenAls er nu meerdere mensen zonder afzender gaan reageren, dan wordt het wel moeilijk om ze uit elkaar te houden. Als je al anoniem wilt zijn, neem dan tenminste een nickname.
Overigens censureer ik anonieme persoonlijke beledigingen, 't is maar dat je het weet. Is tot nog toe niet nodig geweest.
@Anoniem, mijn reactie was niet flauw of zelfs maar lelijk bedoeld hoor. T is maar net hoe je het wilt lezen.
BeantwoordenVerwijderen@ Bob je hebt gelijk.
Ik hou niet van anonieme reageerds die hebben wat te verbergen, en in de eerst plaats zichzelf.Beledigen hou ik al helemaal niet van want dat zegt meer over jezelf dan over de ander.
Fijn weekend!
Liefs
Tham