14 januari 2008

Joggen

Joggen is de volkssport in Duitsland. Is dat in Nederland ook zo? Ik heb me er lang tegen verzet maar het virus heeft mij nu definitief aangestoken. Het is gezond (als je je aan een paar dingen houdt) en je kan het overal en altijd doen. Het enige dat je echt nodig hebt is een paar goeie schoenen. (Ik heb Brooks, 120 Eu).

Vanmorgen heb ik dus gejogged (schrijf je dat zo?), ik ben geloof ik een langzame jogger. Ik jog sinds ongeveer een jaar. Een sporter heeft me geleerd dat voor een normale hobbyjogger een hartslag van ongeveer 130-140 bij het joggen genoeg is. (Officiële formule: maximale hartslag = 220 - leeftijd, hartslag bij joggen 70-80% van de maximale hartslag). Sindsdien houd ik me daaraan en kan langere afstanden lopen, alleen het tempo laat te wensen over: vijf kilometer in 40 minuten. Ik kan me herinneren dat ik vroeger in de Coopertest (12 minuten) ongeveer 2,8 kilometer liep en dat tijdens mijn militaire dienst andere jongens de vijf kilometer in iets meer dan 20 minuten liepen. En als je nagaat dat de marathon in ruim 2 uur gelopen wordt, dat is gewooon onmenselijk. Van bekenden en collega's die al langer lopen weet ik dat voor normale stervelingen een wedstrijdtempo van ongeveer 10 km/u bij de marathon normaal is. Ik heb net nog even nagelezen in Internet, en ik schijn toch goed te liggen met mijn trainingsschema. Joggen is natuurlijk iets anders dan wedstrijdrennen, maar het maakt niet uit hoe vaak ik tegen mezelf zeg dat het om de gezondheid gaat en daarom dat je je goed voelt, ik heb toch steeds de neiging om te meten hoe snel ik ben en te vergelijken met anderen. Zit erin gebakken. Als doel stel ik mezelf nu dat ik de vijf kilometer in 30 minuten loop met ongeveer gelijkblijvende hartslag. Deze zomer.


Vanwege humor, hier een jogger-mop:

Vervelende joggers

Een man rijdt in zijn auto op de snelweg. Hij is al lang aan het rijden en hij besluit om eventjes op een parking te stoppen en wat uit te rusten. Hij gaat de eerste parking er af en parkeert zijn auto.

De plaats die hij gekozen heeft ligt jammer genoeg langs een veelgebruikt joggingpaadje. Hij staat nog maar 5 minuten geparkeerd of er komt een jogger van het paadje af,tikt op zijn raampje en vraagt : Meneer,weet U misschien hoe laat het is ? De man kijkt op zijn horloge en zegt: Kwart over acht.. De jogger loopt verder en de man zet zich opnieuw gemakkelijk.

Na 5 minuten tikt er weer iemand op zijn raampje,het is een andere jogger en ook hij vraagt hoe laat het is. Twintig over acht, zegt de man enigszins verveeld. De jogger bedankt hem en loopt verder.

De man wil zich opnieuw comfortabel nestelen, maar ziet dan dat er meerdere joggers lopen en beseft dat het niet lang gaat duren voor hij wéér gestoord gaat worden... Dus pakt hij een stuk papier en schrijft erop: Ik weet NIET hoe laat het is !!! Hij kleeft het papiertje tegen zijn raampje en laat zich opnieuw lekker onderuit zakken in zijn zetel.

Als hij bijna is ingedommeld tikt er wéér een jogger op de raam en die zegt: Meneer,het is half negen.


3 opmerkingen:

  1. Ik geef het toe ik moest toch even lachen. Volgens mij is een makelijke manier om te bepalen of je op 80% loopt (or whatever) dat dit ook de grens is waarbij je nog net normaal kunt praten tijdens het lopen. Ik heb nooit meer hardgelopen dan 20km en dat is al langgeleden. Ik deed dat op een schema van 5 minuten per kilometer maar kwam uit op 1 uur 38 minuten want ik had altijd aan het eind veel te veel energie over omdat ik toen nog een conditie had van het fietsen. Ik had natuurlijk wel 2 weken spierpijn omdat ik alleen fietsen gewent was.
    Ik kan me nou van de weinige keren dat wij samen gejogged heb niet herinneren dat je snelheid een diepe indruk heeft achterlaten. Deze laatste opmerking om misschien nog een discusie op gand te brengen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Moest je lachen om de mop of om mijn langzaamheid?
    Met dat praten tijdens het lopen heb ik ook eerst geprobeerd, maar later bleek dat ik dan met een te hoge hartslag liep. Je kunt er natuurlijk ook op trainen dat je met een hogere hartslag langer volhoudt (wedstrijdrennen) maar zoals ik al zei gaat het mij in principe/ eigenlijk niet om de snelheid. Dat is juist het konflikt dat ik probeer duidelijk te maken: eigenlijk loop ik voor mijn plezier, maar toch heb ik steeds de drang in mijn achterhoofd om prestatie te leveren.
    Jij had toendestijds inderdaad een goede conditie, daaraan kan ik me wek herinneren.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik moets lachen om de mop.

    BeantwoordenVerwijderen