Schilderen

Het wordt nu menens met de verhuizing. Gisteren hadden we de overname, morgen beginnen we met schilderen.

De laatste keer dat ik een woning geschilderd heb, ben ik fan geworden van Kreidefarbe. Ik moest de woning waar ik toen uittrok schilderen voor de overname. Ik had eerst met gewone kant- en klaar verf geschilderd en was zo dom om dat 's avonds te doen. Het resultaat zag er bij daglicht belabberd uit: donkere en lichtere plekken, en strepen op plekken waar ik er een tweede keer overheen was gegaan. Ik dacht laat maar gaan, maar bij de overname werd het dus niet geaccepteerd, en ik moest het grotendeels opnieuw doen. Toen heb ik me door iemand laten overtuigen het met Kreidefarbe te doen (als iemand me kan vertellen hoe dat in het Nederlands heet?)[Update: krijtverf of kalkverf]. Dat koop je als poeder, het is op basis van krijt (Rügener Naturkreide in dit geval, ja ja!) en het wordt met water aangelengd. Beetje roeren, het makkelijkste gaat dat met de boormachine en een hulpstuk, en dan nog een uur laten 'trekken'. Als je het op de muur smeert is het eerst een beetje gelig, maar het droogt prachtig wit op en het dekt perfect, hoe slecht je ook geschilderd hebt! [Update: en schijnbaar is het ook nog ecologisch verantwoord.]

Precies dezelfde verf kon ik deze keer niet krijgen, maar we hebben nu geleimte Wandfarbe gekocht. Dat stamt schijnbaar nog uit de DDR. Dat is bijna hetzelfde, behalve dat er nog lijm bijzit.

Aangezien mijn vriendin allergisch is voor witte wanden, en ik dat langzamerhand ook wel saai begin te vinden, hebben we er Abtönfarbe in verschillende kleuren voor de verschillende kamers bij genomen. Dat wordt naar smaak bij de witte verf gemengd. Zo krijgen we een groene keuken, woonkamer in 'oker-goud', slaapkamer in 'oker' (oker is in dit geval een soort beige), een kamer in capuccino en een in terracotta. Natuurlijk allemaal zeer licht van kleur.

In totaal plannen we twee weekenden in voor het schilderen.

Dat wordt lekker kledderen morgen, hhm..

Even tussendoor

Holy shit! Toen ik zei 'als hij niet voortijdig doodgeschoten wordt' dacht ik niet dat ik zo dicht bij de waarheid zat.

Nooit meer verkouden

Vroeger hield ik het voor een sprookje, dat koud douchen je harder maakt, flauwekul uit grootmoeders tijd. Totdat ik drieenhalf jaar geleden een voorlezing bezocht van de humoristische schrijver Max Goldt, waarin hij op overtuigende wijze uit de doeken deed dat hij geen verkoudheid meer heeft gehad sinds hij koud doucht.

En het klopt! Vroeger was ik minstens twee keer per jaar verkouden, maar eigenlijk vaker 4 tot 5 keer. Na de brainwashing van Max Goldt besloot ik het ook uit te proberen. [Update: Ik douche nu tenminste iedere werkdag koud.] Over de eigenlijke werking van het koude water op de huid had ik al eens gelezen in een folder over de sauna: de plotselinge koude-schok doet de bloedvaten in de huid samentrekken zodat je minder warmte afgeeft, en het geforceerd uitlokken van dit effect door een koude douche of een ijsbad na de sauna 'traint' de bloedvaten zodat ze wanneer het menens wordt (opeens koud weer) fatsoenlijk reageren. [Update: Dit is wat in het algemene spraakgebruik beschreven wordt als 'het verhoogt de weerstand'.]

En zie daar: tatsächlich ben ik sindsdien niet meer echt verkouden geweest in de zin van hoesten, niezen, keelpijn en neus snuiten.

Tot het afgelopen weekend. Anderhalve dag keelpijn en vandaag loop ik een beetje te snotteren. Ik ben echter zelf schuldig, want ik heb de afgelopen twee weken te weinig geslapen en daarmee mijn immuunsysteem om zeep geholpen. Tel daarbij op vies koud en nat weer en voila. Nichtsdestotrotz heeft de keelpijn niet lang geduurd en ik verwacht dat het gesnotter ook snel voorbij is. Dat is niets vergeleken met mijn vroegere verkoudheden die minimaal twee weken en maximaal veertien dagen duurden.

Voor degenen die het ook willen proberen: koud douchen wil goed uitgevoerd worden. Je kunt niet de kraan op koud zetten en dan gewoon douchen zoals vroeger, dan krijg je of een hartinfarct of een longontsteking, of tenminste gil je zo hard dat je huisgenoten je vriendelijk zullen verzoeken toch weer gewoon te gaan douchen. De juiste manier gaat alsvolgt: je neemt de koude straal en begint bij de ledematen, die je van buiten naar binnen besproeit. Dat wil zeggen, in de richting van het hart; bij de benen begin je bij de voeten en dan naar boven, bij de armen begin je bij de handen en dan richting schouders. Dan komt de romp van beneden naar boven en dan het hoofd.

Andere voordelen van koud douchen zijn, afgezien van nooit meer verkouden worden:
- Het is beter voor de huid (ook al omdat je niet meer zo lang onder de douche staat)
- Je bent echt goed wakker na het douchen
- Het is goedkoper!
- Nadat je eraan gewend bent is het eigenlijk wel lekker
- Geen geklooi meer op vakantie in hotelbadkamers waar je het warme water niet goed in kunt stellen
[Update:
- En om bij de laatste mode te blijven: Je spaart energie en VERMINDERT DUS DE CO2-UITSTOOT]

Overigens, een van de meeste gebruikte Duitse begrippen voor 'watje' is WARMDUSCHER. Wie tegenwoordig nog warm doucht is dus een watje.


Groeten uit de Zone

Een pleidooi voor Langzaamheid

Ik neig van nature tot langzaamheid, dus toen ik een paar jaar geleden het boek Die Entdeckung der Langsamkeit van Sten Nadolny kadeau kreeg was ik meteen gefascineerd. Er is wel meer over dit onderwerp te doen tegenwoordig getuige bijvoorbeeld de kreten Slow Food en Entschleunigung. Wij waren ooit eens een keer op vakantie in Venezuela en daar heb ik tijdens een oerwoudtripje in een dorp dat door bijna-echte inboorlingen werd bewoond voor het eerst een vrij levende luiaard gezien. Hij werd daar gehouden als huisdier (erg makkelijk want wegrennen doet ie niet) en hij had ogenblikkelijk mijn sympathie gewonnen. Een ongelooflijk tevreden grijns lag op zijn gezicht en hij leek zich nergens druk over te maken.

Nog lang nadat ik het boek gelezen had bleef de indruk hangen en ik begon bij elke activiteit de voor- en nadelen ervan te bedenken om ze snel of langzaam uit te voeren. Op het werk bij mij en ik denk dat het tegenwoordig overal zo is, moet alles zo snel mogelijk klaar zijn. Hoe sneller je bent, hoe beter het is, daar wordt je op gewaardeerd. Als je sneller klaar bent dan gepland krijg je complimenten, als het langer duurt dan wordt je scheef aangekeken. Wat daarbij volkomen uit het oog verloren wordt is dat een taak die je zorgvuldig en goed uitvoert, LANGER duurt dan wanneer je het snel afraffelt, terwijl dat toch zo voor de hand ligt. Wanneer je een taak langzaam uitvoert (natuurlijk niet uit luiheid), dan is het resultaat bijna altijd beter. Als je je haast dan maak je meer fouten en moet je vaak gedeelte's opnieuw doen. Denk bijvoorbeeld aan met de auto ergens naar toe rijden waar je nog nooit geweest bent (eventjes zonder navigatiesysteem). Je hebt haast dus je rijdt sneller, natuurlijk heb je dan minder tijd om goed op te letten en voordat je het weet heb je de afslag gemist.

Na enig heen en weer denken kwam ik tot de conclusie dat taken waarbij creativiteit komt kijken of nadenken of die anderszins moeilijk zijn het beter is een versnelling terug te schakelen. De clou is namelijk dat je DENKSNELHEID niet afneemt als je iets langzamer doet, met andere woorden, door het langzamer aan te doen steek je er meer hersenwerk in. Zo heb ik bijvoorbeeld in mijn woning vier jaar geleden zonder hulp mijn nieuwe keuken gemonteerd, terwijl ik dat nog nooit gedaan had. Ik heb met opzet langzaam gewerkt, heb zelfs de handleidingen gelezen, en daardoor heel weinig fouten gemaakt, zodat ik uiteindelijk vrij snel klaar was (vind ik zelf: een weekend).

Routinehandelingen of zaken die om een andere reden makkelijk zijn (bijvoorbeeld huishoudelijke karweitjes) kun je daarentegen zonder risiko snel uitvoeren. De kwaliteit lijdt daar meestal niet onder. Maar zelfs daar valt er iets voor te zeggen het langzamer aan te doen. Als je het namelijk snel doet heb je al je aandacht nodig om het karweitje uit te voeren. Doe je het langzamer, dan kun je lekker over andere dingen nadenken.

Het vervelende is dat het in deze maatschappij niet makkelijk is langzaamheid te verkopen, omdat je dan tegen de stroom in zwemt. Probeer maar eens langzaam auto te rijden in druk verkeer, dan weet je wat ik bedoel.

Nog een blog

Sinds ik bij Hette gereageerd heb, raak ik langzaam verzeild in een soort blog-netwerk met allerlei interessante Nederlandse bloggers. De laatste die ik ontdekt heb heet Plato en daar maak ik nu even reklame voor, hoewel hij dat niet nodig schijnt te hebben gezien het aantal reakties.
Plato is volgens zijn eigen informatie sinds 2006 een Vutter en was daarvoor een opleider. Zijn blog is een combinatie van verschillende soorten bijdrages. Er zijn korte fiction-verhalen die mij persoonlijk doen denken aan Roald Dahl: met gevoel voor emotionaliteit, menselijke relaties, onverwachte plot-wendingen en open eindes. Dan 'gewone' blog-bijdragen oftewel ervaringen uit het dagelijks leven. En dan zijn er ook echte interviews met andere bloggers waarin ze iets over zichzelf en hun blog vertellen.

Het is leuk om langzamerhand steeds meer van zulke sites te ontdekken. Je merkt ook dat er verschillende soorten blogs zijn waarvan de bloggers elkaar lezen en bij elkaar reageren. Zo zijn er de 'gezelligheidsbloggers' die nooit een negatieve reaktie bij iemand zullen achterlaten. Dan zijn er de semi- tot professionele bloggers die uit zijn op discussie en waar stevige reakties geplaatst worden met als extreme voorbeelden het wegens succes door de Telegraaf (jawel) opgekochte geenstijl en sargasso. Onafhankelijk daarvan zijn er bloggers die vooral opvallende nieuwsberichten van anderen verzamelen en daar al of niet hun eigen mening aan vastplakken. Daar houd ik persoonlijk niet zo van; als ik het nieuws wil weten dan kijk ik liever direkt bij een nieuwssite. Zo probeer ik ook mijn eigen blog te schrijven, met alleen eigen bijdrages. En als ik dan eens een keer mijn bericht op een andere website baseer zoals vandaag, dan krijg je er tenminste nog een uitgebreide toelichting bij.

Groeten uit de Zone

To Do lijstje voor de verhuizing

Over drieenhalve week is het zover. Mijn liefste en ik gaan samenwonen. We blijven in dezelfde stad, we hebben een mooie woning gevonden in een rustige straat en toch middenin het centrum. De vorige verhuizing had ik goed voorbereid, zodat ik hem bijna compleet alleen kon doen. Als ik erover nadenk wat er allemaal bij komt kijken dan zinkt me de moed in de schoenen. Omdat ik dit blog regelmatig gebruik om mijn gedachten op een rijtje te zetten, volgt nu het rijtje voor de verhuizing.

Nieuwe woning vinden - check
Verhuisdozen organiseren - check
Inrichting nieuwe woning met meubels van mijn liefste en mij op papier - check
Adreswijzigingen per post
Adreswijzigingen online/ per E-Mail
Spullen in dozen pakken - net begonnen
Meubels demonteren
Keuken demonteren, transporteren en weer monteren (In Duitsland kopen de meeste huurders zelf een keuken)
Nieuwe woning gedeeltelijk schilderen
[Update: (rol-)gordijnen en lampen ophangen in nieuwe woning]
Oude woning op orde brengen voor de overdracht (schilderen, repareren)
Computer-, telefoon-, televisie-aansluiting regelen in nieuwe woning
Bedenken hoe we samen de financiele dingen doen - check
Kennisen regelen om te helpen sjouwen
Ex van het idee afbrengen dat de nieuwe situatie een reden ervoor is dat mijn zoon niet meer bij kan overnachten (wanneer wordt ze eindelijk eens normaal, waarschijnlijk nooit)
Niet laten besodemieteren door de Hausverwaltung (Een Duits fenomeen: een bedrijf dat als tussenpersoon fungeert tussen de eigenaar en de huurder. Ik heb veel negatieve ervaringen met Hausverwaltungen omdat ze overijverig zijn in het behartigen van de belangen van de eigenaar. Gelukkig hadden we hier direkt contact met de eigenaar zodat de aanloop naar het huurcontract soepel verlopen is. De oude huurders van onze nieuwe woning hebben ze nu al besodemieterd: voor het feit dat de oude bewoners de woning niet hoeven schilderen bij het verlaten van de woning betalen ze de helft van hun borgsom. Tegelijkertijd heeft de Hausverwaltung met ons afgesproken dat wij de woning zelf schilderen. Aangezien we daarbij afgesproken hebben dat wij bij het verlaten de woning niet hoeven schilderen is dat voor ons in orde.)
[Update: VERHUIZEN]


Niks vergeten?

OBAMA WINT VERKIEZING USA

[UPDATE 4 november: Je vindt hier geen officiele verkiezingsuitslagen/ -voorspellingen. Die vind je bijvoorbeeld HIERRR]

Het is nu 'officieel' en je hebt het hier als eerste gelezen: Obama wint de presidentsverkiezingen en wordt de volgende president van de USA de komende vier jaar. Mijn persoonlijk wetenschappelijke enquete voorspelde het al langer. Laat je niet misleiden door het geringe aantal deelnemers (10 plus mijzelf): de uitzonderlijk hoge gemiddelde intelligentie en algemene maatschappelijke kennis van de lezers van dit blog compenseren dat ruimschoots.

Als Obama niet in de komende weken wordt doodgeschoten of anderszins lichamelijk buiten gevecht wordt gesteld, en ondanks het feit dat de verkiezingscampagnes de komende dagen nog veel lelijker en hatelijker zullen worden, is het duidelijk McCain over zijn hoogtepunt heen is. Of mevrouw Palin er veel toe bijgedragen heeft kan ik niet zo goed beoordelen, maar ik ga er maar van uit dat er onder de republikeinen nog genoeg verstandige mensen zijn die zo een onbekwame persoon niet als president willen hebben in het geval dat McCain uitvalt. Cynisch gezien zou je kunnen denken dat de republikeinen geen vrouw als president willen zien (ondanks het voor de conservatieven positieve voorbeeld van de Iron Lady Thatcher), maar dat mag de pret niet drukken.

Het feit dat Christopher Buckley, een bekennende republikein, zoon van een nog beroemdere republikein, en schrijver van een mijn favoriete boeken 'Thank you for smoking' nu openlijk is overgelopen naar Obama is tekenend voor de situatie.

Party!!!

Groeten uit de Zone

Akoasmen en tinnitus

Zijn twee vormen van akoustische hallucinaties waar ik allebei in meer of mindere mate last van heb. Eigenlijk ben ik kerngezond als je kijkt naar het aantal malen dat ik ziek ben door griep, verkoudheid, ontstekingen of wat dan ook. Maar ik heb wel de typische psychosomatische klachten van de moderne gestresste mens zoals hoofdpijn en de al genoemde hoorstoringen.

Mocht er iemand zijn die dat nog niet weet: psychosomatische klachten betekent niet dat ze ingebeeld zijn of alleen maar psychisch bestaan, maar dat het aantoonbare lichamelijke klachten zijn die door psychische omstandigheden veroorzaakt worden.

Over hoofdpijn hoef ik niet veel te vertellen, Duitslands volksziekte nummer een (nummer twee is waarschijnlijk rugklachten).

Tinnitus is al iets minder bekend, hoewel eigenlijk iedereen in mijn omgeving het verschijnsel kent en als je weet wat het betekent, dan weet je ook dat je het met zekerheid al eens gehad hebt: piepen of fluiten in je oren. Iedereen heeft het wel eens gehad na een avondje in de discotheek of na een popconcert, maar als je het de hele dag hoort dan heb je officieel een tinnitus. De tinnitus is het duidelijkst als er geen omgevingsgeluid is, zodra er enig achtergrondgeluid is valt het eigenlijk weg. Je kunt het dan alleen horen als je je erop concentreert. 's Avonds voor het slapen gaan is hij natuurlijk het duidelijkst omdat het dan stil is, en het is alsof de duivel ermee speelt: de enige remedie is er niet aan te denken. Er is geen effectieve behandeling waarmee de tinnitus verdwijnt, er bestaan alleen therapieen die je helpen ermee om te gaan.

Drie jaar geleden is een collega van mij officieel arbeidsongeschikt verklaard vanwege zijn tinnitus. We hebben hem naderhand nog een keer bezocht in een zogenaamd Kurzentrum.

Akoasme is het Duitse woord voor een 'amorphe' akoustische hallucinatie in de vorm van ondefinieerbare geluiden zoals knallen, knakken, klappen. Het Nederlandse woord ervoor heb ik niet kunnen vinden. Dit heb ik niet zo vaak, eigenlijk bijna nooit, maar de afgelopen week opeens op twee dagen. Ik lig in bed en ben al half in slaap gedommeld als ik plotseling wakker schrik van een LUID geluid. De ene keer klinkt het als een schot met een pistool, de andere keer alsof iemand met een plank op het balkon voor de slaapkamer slaat. Ik weet meteen dat het geen echt geluid is, in de zin van dat het niet door iets buiten mij veroorzaakt is. De tweede avond dat het gebeurde, hoorde ik na ongeveer tien minuten weer iets. Ik werd een beetje zenuwachtig, niet zozeer omdat ik aan mijn verstand twijfel, maar omdat ik me zorgen maak of dit nu steeds vaker gaat gebeuren en dat ik daardoor niet meer in slaap val. Gelukkig was dat niet het geval, en heb ik sindsdien weer goed geslapen.

Over akoasmen AN SICH heb ik zeer weinig tot niets kunnen vinden behalve de definitie en het feit dat ze een van de minder gebruikelijke bijverschijnselen van schizofrenie zijn. Het meest normale symptoom van schizofrenie is het horen van stemmen in je hoofd, en dat heb ik nog niet meegemaakt. (Overigens heb ik eens een goede Duitse film erover gezien dat schizofrenie veroorzaakt kan worden door het gebruik van hasj, en dat deze ook nadat je gestopt ben kan blijven bestaan.) Nou moet ik toegeven dat ik in mijn wildere jaren in Amsterdam na een iets te intensieve inname van dergelijke middelen een korte hallucinatie had van iets dat het beste beschreven kan worden als een geweer dat een meter voor mijn gezicht afgeschoten werd, inclusief lichtflits. Dat is echter meer dan twintig jaar geleden en mijn akoasmen zijn pas vorig jaar ontstaan. Het schijnt zo te zijn dat vermoeidheid en nervositeit het verschijnsel stimuleren.

De beste remedie tegen mijn klachten is waarschijnlijk de grootste stress-oorzaak weg te nemen door op te houden met werken. Ik ken een blogger die precies dat gedaan heeft, maar hij wil niet verraden hoe dat precies functioneert. Het beste is waarschijnlijk dat ik wacht tot ik op straat een winnend lot in de loterij vind.

Groeten uit de Zone

[Update 12.01.2009]: Hier is een bericht over een experimentele remedie die werkelijk schijnt te helpen.

Kwaliteit

Kwaliteit is de oorsprong van alles volgens Robert Pirsing in Zen and the Art of Motorcycle Maintenance. Nou is dat wel een goed boek met een mooi verhaal en ook leerzaam op het gebied van werk-ethos, maar deze belangrijkste stelling van het boek kan ik niet onderschrijven. Er worden wel een aantal mooie concepten in beschreven aan de hand van het onderhouden van een oude motorfiets. Bijvoorbeeld het fenomeen 'vastzitten'. Stel je bent je motorfiets aan het repareren, je wilt een deksel afschroeven maar een klein kutschroefje blijkt vastgeroest te zitten. Dat schroefje stijgt op dat moment sterk in waarde, het is namelijk opeens net zoveel waard als de hele motorfiets, omdat als je het schroefje niet los krijgt, de hele motorfiets waardeloos is. Nu zit je vast, je komt niet verder. Je moet het schroefje herwaarderen. Dit is een belangrijk moment dat je kunt gebruiken om je kennis te verruimen. Het beste wat je kunt doen is even afstand te nemen en er rustig over na te denken.

Affijn, Robert Pirsing beschrijft het veel beter, maar je begrijpt waar het over gaat.

Op mijn werk ben ik ook met kwaliteit bezig. [Hier] heb ik dat aangekondigd. Ik ben er ook rustig voor gaan zitten en heb een onderzoekje gedaan. Gedeeltelijk bestaat dat uit saai routinewerk, namelijk het analyseren van lijsten met problemen. Maar uiteindelijk, als je je niet geforceerd gaat zitten haasten, dan komen er altijd ideeen boven. Ik heb dan ook voor de verschillende problemen een aantal oplossingsvoorstellen gedaan.

Dat is een van de dingen die ik ook heb geleerd van Robert Pirsing. Het maakt niet uit wat je voor een probleem hebt, als je de tijd neemt en er over nadenkt dan komen er altijd, gegarandeerd, zonder uitzondering oplossingen boven borrelen. Je hoeft je er geen zorgen over te maken, misschien gebeurt het niet meteen in vijf minuten, maar de menselijke geest is zo gebouwd dat hij altijd iets verzint.

Dit verschijnsel beschrijft hij als reden waarom hij zijn wetenschappelijke studie afgebroken heeft. De wetenschappelijke methode werkt met hypothesen. Je stelt een hypothese op om een bepaald verschijnsel te verklaren en dan voer je experimenten uit om de hypothese te testen. Het merkwaardig dat hij ervaarde was dat hij nooit zonder hypotheses kwam te zitten. Als hij er even voor ging zitten schoot hem er altijd een te binnen. Hij noemde dit zelfs de 'wet van het oneindige aantal hypothesen' of iets in die geest. In het begin vondt hij dat wel grappig, maar later realiseerde hij zich dat dit fenomeen het hele wetenschappelijke principe ondermijnt. De wetenschap wil de wereld verklaren met 'eeuwige waarheden'. Maar als er een 'oneindige' vloed aan hypotheses is, dan kun je die nooit allemaal toetsen. Het blijkt dat geen enkele wetenschappelijke waarheid eeuwig is maar een tijdelijke levensduur heeft die omgekeerd evenredig is met de intensiviteit waarmee ze onderzocht word.

Relatieve intelligentie

Weet jij hoe intelligent je zelf bent in vergelijking met je gezinsleden, je collega's, je klasgenoten of je vrienden? Intelligentie is een belangrijke beoordelingsfaktor of om met Houellebec te spreken, een van de mogelijke hierarchierings-criteria in de moderne maatschappij. (De andere zijn lichamelijke kracht, geld, sexuele aantrekkingskracht, uiterlijk en nog een die ik vergeten ben).

Het is moeilijk om jezelf te beoordelen. Het is zelfs onderzocht dat de zelfbeoordeling van mensen op bepaalde onderwerpen slechter wordt naarmate ze minder verstand hebben van die onderwerpen en zichzelf daardoor systematisch te hoog inschatten. Ik heb even geen zin om de link op te zoeken, maar dat komt uit een amerikaans psychologisch onderzoek waarin mensen onderzocht werden op de gebieden humor, logica en grammatika. De veelzeggende ondertitel van het onderzoek luidde 'Incompetent and Unaware'.

Zelf denk ik dat ik nu redelijk goed weet waar ik sta, maar dat heeft lang geduurd. Ik baseerde mijn mening vroeger vaak op uitspraken van anderen en die hebben de neiging nogal op en neer te zwalken. Het is goed en ook bevrijdend om je te realiseren welke mensen in je direkte omgeving slimmer zijn dan jezelf. Je kunt daar gebruik van maken als je hulp nodig hebt en ze af en toe een compliment geven. Waarschijnlijk is het een kwestie van leeftijd dat je op een gegeven moment je 'meerdere' kunt erkennen zonder dat je zicht beneveld wordt door concurrentie-gedachtes. Hetzelfde gebeurt me ook op andere gebieden zoals sport. En nee, dat is geen uit de nood geboren rationalisering.

Kunnen vrouwen dat eigenlijk makkelijker?

De kat van Schrödinger

Mensen die geinteresseerd zijn in natuurkunde hebben wel eens gehoord van de kat van Schrödinger. Schrödinger probeerde met dit gedachtenexperiment de al te frivole interpretaties van de kwantummechanica in te dammen.

Daar de kantummechanica ver boven mijn pet gaat, verwacht van mij geen inhoudelijke artikelen. Wat je wel krijgt is een knip-en-plak van een van mijn favoriete humoristische websites:

Fietsen in Erfurt

Fietsen in Erfurt is een ramp voor een Nederlander die van kinds af aan verwend is door de Nederlandse fietsvoorzieningen.

Er zijn maar enkele wegen met fietspaden. Op de meeste plaatsen fiets je op de rijbaan en die is vaak zo smal dat automobilisten langzaam achter je aan rijden omdat ze er niet langs kunnen. Bijvoorbeeld direkt bij mij voor de deur. Je bent dan zogezegd overgeleverd aan de welwillendheid en de genade van de autorijder.

De auto heeft hier een hogere status dan de fiets, in tegenstelling tot in Nederland. Dat betekent dat automobilisten vaak fietsers geen voorrang geven, zoals bijvoorbeeld gisteren. Ik reed rechtdoor en de bestuurster van een afslaande auto op dezelfde weg sneed mij de weg af hoewel ik duidelijk aanstalten maakte om rechtdoor te rijden. Als ik niet afgeremd had ze me aangereden. Het typerende is dat zo iemand helemaal geen schuldbewustzijn vertoont.

Op veel plekken moet je de stoep met de voetgangers delen, al dan niet verplicht. Veel voetgangers, vooral die van de oudere generatie (geen idee hoezo), vinden echter dat zij het alleenrecht hebben op het trottoir, het is tenslotte een voetpad, en gaan dus niet opzij als je eraan komt met je fiets. Als je dan belt kun je nog een grote mond krijgen. Een oudere man gaf me zelfs een por in mijn zij! Veel fietsers bellen dan ook niet als ze voetgangers van achteren naderen maar fietsen langzaam achter ze aan in de hoop dat de voetgangers ze bemerken en zo beleefd zijn om opzij te gaan.


Op het grootste plein in Erfurt, de Anger, mag je overdag tussen 9 en 18 uur niet fietsen. Omdat er weinig alternatieven zijn als je van de ene kant van de stad naar de andere wilt, als je bijvoorbeeld niet over de ring wilt rijden waar je gedeeltes op een smalle stoep of op de smalle rijbaan moet rijden, rijden een aantal mensen toch met de fiets over dit plein. Waarschijnlijk omdat een paar voetgangers daarover geklaagd hebben, voert de politie af en toe controles uit en deelt bekeuringen uit aan fietsers die dan moeten afstappen en verder lopen...

Ik vermoed dat de fiets-vijandigheid van de mensen te maken heeft met de belangrijkheid van de Duitse auto-industrie, en het feit dat de mensen jou als fietsers beschouwen als een Gutmensch die op hun slechte geweten probeert te werken.

De laatste tijd fietsen wel meer mensen dan vroeger, maar dat zijn hoofdzakelijk vrije tijd-fietsers met mountainbikes en racefietsen. Die rijden dan vooral buiten de stad en daar is in de laatste jaren inderdaad meer aandacht besteed aan fietspaden. Zo kun je een paar mooie routes rijden die goed 'ausgeschildert' zijn zoals de Gera-Radweg, de Ilmtal-Radweg, Rennsteig-Radwanderweg, enzovoort. Wie meer daarover wil weten kan [hier] kijken.

De enige politieke partij in de gemeente die in zijn programma schrijft dat ze meer fietspaden willen bouwen zijn die Grünen, en dat is dan ook de reden dat ik bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen voor ze gestemd heb. Ik zie echter geen aanwijzingen ervoor dat de mentaliteit ten opzichte van de fiets als vervoermiddel zich in de nabije toekomst verandert, afgezien misschien van de hoge benzineprijzen.

Groeten uit de Zone.

Louis Armstrong - What A Wonderful World

Mijn vader heeft geen CD-speler, alleen een platenspeler. Op die platenspeler hebben we zaterdag Louis Armstrong gespeeld omdat ik weet dat dat zijn favoriete artiest is. En dit is het mooiste lied van hem. Ik vind de muziek in de videoclip waarin hij zelf niet te zien is mooier. Iedere keer als ik dit lied hoor en ik er goed naar luister word ik een beetje sentimenteel...