18 juni 2011

Wat een kutdag. Of: De frustratie van de windsurfer

Eigenlijk heb ik het eindelijk voor elkaar. Met veel moeite heb ik aan de Alperstedter See een stalling voor mijn surfplank bemachtigd. Dat is erg moeilijk, want er zijn maar 20 plaatsen, en ongeveer 5 keer zoveel gegadigden. Het is niet goedkoop met 30 euro per maand, maar het heeft een groot voordeel. Ik hoef niet meer moeizaam alle spullen uit de kelder te slepen, op de auto te binden, aan het water de spullen van de auto af te halen, het zeil op te tuigen, en na afloop alles nog een keer te herhalen in de omgekeerde volgorde. Het zeil hangt nu opgetuigd in de stalling, ik hoef alleen de giek er nog aan vast te maken.

Vroeger had ik ook zo een soort stalling bij de Westeinder Plassen in Aalsmeer. Dat was een stuk goedkoper met 120 gulden per jaar, en daar was nog een kleedruimte met warme douche bij. Waarschijnlijk werd dat gesubsidieerd?

Ik heb minstens 5 keer gebeld en ben 2 keer langs geweest, en zo kon ik een plekje bemachtigen. De stalling is van mei tot oktober, dan moet je er weer uit. Het jaar daarop krijgt iedereen die erbij was een briefje of hij weer van de stalling gebruik wil maken, en wie niet snel genoeg reageert, is zijn plek kwijt.

Voor vandaag was op www.windguru.cz ideaal surfweer aangekondigd: de hele dag windkracht 4 met vlagen windkracht 6. Het kan eigenlijk niet beter. Ik was dus helemaal blij. Bij het water aangekomen bekroop me al een vaag vermoeden. De golven zagen er niet uit zoals bij windkracht 4; dan krijgen ze namelijk witte schuimkoppen. De wind is vaak erg veranderlijk, en dus maakte ik me niet teveel zorgen. Na 10 minuten stak er een windje op en ik voer weg. Het ging aardig, ongeveer 5 minuten en toen was de wind weer weg. Het is vreselijk frustrerend om te surfen met te weinig wind. Surfen met goede wind is heerlijk. Het gevoel is vergelijkbaar met een succesvol optreden waarbij het publiek applaudiseert, of een verkoper die een goede deal heeft afgesloten, of een verliefdheid die beantwoord wordt. Surfen met te weinig wind is niets. De plank en het tuig zijn geoptimaliseerd voor stevige wind, en bij weinig wind wordt het geheel een inspannende en wiebelige aangelegenheid waarbij je vaak in het water valt. Het is niet alleen niet leuk, het is ronduit vervelend. En weet je wat het nog erger maakt? De valse hoop van de wind die regelmatig kortstondig opflakkert om dan snel weer te gaan liggen. Je wordt aan het lijntje gehouden, je wordt in de zeik genomen, je wordt gefrustreerd. Steeds weer komt de hoop terug dat de dag misschien toch nog gered wordt, om dan snel weer in de grond gedrukt te worden. Het is niet leuk.

Na een uur gaf ik het op. Met weinig wind is het moeilijk terug te laveren naar het startpunt, dus toen er een klein beetje wind kwam, maakte ik daar snel gebruik van om terug te varen. Als ik alleen ben op het water laat ik mijn frustratie soms de vrije loop en scheld hardop tegen de wind en tegen deze streek waar de wind zoveel slechter is als aan de kust. Daar moet ik mee oppassen, want het geluid op het water draagt ver, en soms horen de mensen mij.

Morgen wordt het nog beter, zegt windguru. Voorlopig ben ik nog onverbeterlijk optimistisch, en ik ga het natuurlijk morgen weer proberen. Misschien komt het dan toch nog goed met dit weekend.


Ik droom wel eens van windsurfen. Gek genoeg droom ik nooit van een mooie dag op het water. Als ik over windsurfen droom, dan gaat er altijd iets mis. Ik vind mijn bestemming niet, of ik ben een wezenlijk onderdeel vergeten waardoor ik niet kan varen. Of ik heb zoveel oponthoud, dat de wind alweer is gaan liggen tegen de tijd dat ik begin.

Ik moet een andere hobby zoeken.

3 opmerkingen:

  1. Bij ons is er een wind "à décorner les cocus".

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Gisteren woeien hier de Engelse schapen ongeveer voorbij en was het in de ochtend Indian Summer, nou ja in de moesson dan....nu is er wel een aardige wind, het is droog, en die schapen blijven weg. Ik moet er niet aan denken om met zo'n plankje op het water te gaan varen....Als het onder de 50 ton is wil ik niet mee...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Zuidwester storm in NL, als ik het goed begrijp. Daarvan krijgen wij hier slechts de resten.

    Vandaag was het beter. De wind was echter nu weer zo hard dat ik na een half uur stijve onderarmen had en geen kracht meer in mijn handen. Na een half uur pauze en een paar boterhammen ben ik dan nog tien minuten gevaren. Ondanks de korte tijd en het stormachtige weer, waardoor ik amper de bocht kon nemen en een keer zelfs de mast van mijn plank is gevlogen (gelukkig was ik dicht bij de kant en voer mijn plank onbemand richting oever), vandaag wel dus een geslaagde dag, en een grijns op mijn gezicht die er tot het einde van de avond niet meer vanaf is te slaan.

    BeantwoordenVerwijderen