Nieuwe baan?

Het is goed dat ik deze blog in het Nederlands schrijf en mijn collega's het daardoor niet lezen, anders zou ik over dit onderwerp niet kunnen schrijven. Zaterdag heb ik online gesolliciteerd bij een bedrijf in mijn woonplaats en maandagochtend had ik al antwoord. We hebben voor aanstaande donderdag een afspraak gemaakt voor een gesprek.

Er zijn twee redenen waarom deze nieuwe baan een verbetering kan zijn: ten eerste is het een stuk dichterbij, een kwartier met de auto of een goed half uur met de fiets. Bij mijn huidige baan ben ik vijftig minuten met de auto onderweg als ik alleen rijd, met de carpool nog iets langer. Zelfs als ik met de fiets naar mijn werk ga spaar ik dus bij die nieuwe baan ongeveer een uur per dag.

De tweede reden is dat het werk dat ik nu doe mij niet meer bevredigt. Dat is niet altijd het geval, er zijn interessante perioden bij, maar vaak is het ook herhalingswerk omdat we nu eenmaal serie-machines bouwen.

Het bedrijf waar ik solliciteer is veel kleiner, het heeft op het moment maar 7 medewerkers (in de vestiging waar ik nu ben werken ongeveer 400 mensen). Het is een bedrijf voor industriele automatisering wat precies mijn vakrichting is, dus dat zit wel goed. Ze bestaan sind 1990 (een jaar na de 'Wende'), en ze doen automatiseringsprojekten voor de industrie. Meestal gaat het dan om speciaalmachine's (waar maar een of enkele exemplaren van gemaakt worden).

Dan zijn er natuurlijk ook nadelen. Het eerste nadeel is dat ik bij dit bedrijf af en toe van huis weg zal zijn voor zogenaamde inbedrijfname's. Ik heb dat al eerder meegemaakt bij het eerste bedrijf waar ik gewerkt heb; je bereidt dan bijvoorbeeld 2 maanden een opdracht voor, en daarna moet je een week weg om de machine in bedrijf te nemen. Ik heb net met veel moeite voor elkaar gekregen dat ik mijn zoon ook doordeweeks een avond kan zien, en dat zal dan in de toekomst af en toe in het water vallen. Bovendien zijn zulke periode's dat je weg bent sowieso niet zo goed voor je priveleven, ik denk daarbij aan sport, muziek, eventuele huisdieren, afspraken die je onverwachts moet afzeggen enzovoorts. Ik zal natuurlijk in het gesprek vragen hoe dat precies zit, maar ik weet nu al dat ze dat niet zo precies kunnen zeggen omdat dat van de specifieke projekten afhangt.

Een ander nadeel is waarschijnlijk het geld. Ik ga ervan uit dat zo een klein bedrijf minder betaalt. Een kleine minus wil ik wel accepteren als er voordelen tegenover staan, maar het moet niet te gek worden.

Als ik aan het gesprek denk word ik al zenuwachtig, maar dat hoort er nu eenmaal bij. Als je niet zenuwachtig zou zijn voor een sollicitatiegesprek betekent dat dat het onbelangrijk voor je is. Ik denk er ook de hele tijd over na of het nu wel de juiste beslissing is (vooropgesteld dat ze me willen aannemen). Van tevoren weet je dat nooit zeker.

Ik heb wel eens gelezen dat als een beslissing tussen 2 of meer alternatieven je erg moeilijk valt, dan is het zo dat het verschil tussen de resultaten van die beslissingen klein is. Met andere woorden: je kunt niet veel fout doen. Ja, leuke bewering maar dat helpt me ook niet verder.

Het liefste zou ik compleet ander werk doen, maar dat betekent dat ik bij nul moet beginnen. Nog liever zou ik helemaal niet meer werken...