28 augustus 2009

Waarom discussieren we dan nog?

In navolging op de stelling dat discussieren zinloos is, omdat de overtuigingen van mensen op gevoelens gebaseerd zijn die zich eenvoudigweg niet door argumenten laten veranderen, stelt zich natuurlijk de vraag waarom we dan überhaupt nog discussieren. Het belanrijkste doel van een discussie, namelijk het overtuigen van je tegenstander, is immers niet haalbaar.

Daar zijn verschillende redenen voor:

- onwetenheid over dit concept
Veel mensen zijn zich dit principe niet bewust, en proberen het gewoon keer op keer weer. Dommer als een ezel stoten zij zich honderden malen aan dezelfde steen die in verschillende uitvoeringen op hun weg ligt. Zelf heb ik mij lang zo gedragen en door de steeds sterker wordende hoofdpijn ben ik begonnen over dit principe na te denken.

- strijdlust en egoisme
Het geeft een bepaalde bevrediging om op intellectueel niveau de degens te kruisen, te laten zien hoe welbespraakt je bent, wat voor een uitgebreide algemene kennis je bezit, en daarvoor de bewondering te oogsten.

- ambivalente omstanders overtuigen
Veel discussies vinden plaats met publiek. Ofwel in een forum met meelezers of gewoon bij een gesprek waar andere mensen bijzitten. Er bestaan nog mensen die niet vooringenomen zijn, of geen gevoelsmatig oordeel over een onderwerp hebben (de ambivalenten), of er helemaal geen verstand van hebben. Dit zijn mensen die nog te overtuigen zijn, hoewel zo een overtuiging vaak maar van korte duur is.

Een discussie kan in deze situatie gewonnen worden doordat de meerderheid van het publiek zich aan de zijde van een van de contrahenten schaart.

Het overtuigen van niets vermoedende omstanders kan op zichzelf ook het doel zijn van de discussie, zelfs als deze in gelijkstand eindigt.

- schijnbare overwinning
De tegenstander heeft geen argumenten meer. Diep van binnen is hij helemaal niet overtuigd, maar volgens de spelregels kan hij niet anders dan zijn nederlaag bekennen. Hij weet zeker dat er nog andere argumenten bestaan die hij naar voren had kunnen brengen, als hij zich maar meer verdiept had. Maar helaas.

10 opmerkingen:

  1. Bob, ik vrees dat deze analyse in heel veel gevallen op gaat en dus dat je grotendeels gelijk hebt.
    Toch ben ik het niet met je eens.
    Ik moet bekennen dat ik me in alle drie je redenen in meer of mindere mate herken maar de belangrijkste reden ontbreekt.
    Ik ben er namelijk van overtuigd dat, met name als je je bewust bent van de dingen die je in dit blog beschrijft, discussieren wel zin heeft. De belangrijkste reden voor mij om te discussieren is dat het niet in discussie gaan met mensen die anders (verkeerd....)denken nog veel erger is dan wel in discussie gaan en ze niet overtuigen.

    Als bewust levend mens ben je verplicht om na te denken, te twijfelen, te luisteren en te discussieren. Als je tot een bepaald inzicht gekomen bent waar je echt in gelooft dan hoor je dit met anderen te delen.(In die zin lijk ik dus op een zendeling.)

    Dat anderen je inzichten meestal niet willen horen, niet delen en niet accepteren dat hoort erbij. Toch heb je altijd kans dat je hier en daar een heel klein beetje twijfel weet te zaaien en niet allen bij ambivalenten of mensen zonder mening.
    Jij bent naar mijn mening redelijk goed in discussieren en hebt mij al wel eens aan het twijfelen gebracht.

    Je kunt nu tegenwerpen dat ik meer dan de gemiddelde mens open sta voor andere meningen en rationeler ben dan de meeste anderen. Ik zal je daar dan gelijk in geven (al zijn er mensen die vinden dat ik het juist altijd dwangmatig met anderen oneens ben)
    Uiteindelijk denk ik dat vrij veel mensen in meer of mindere mate overtuigd kunnen worden in een goede discussie. Het is de truc om bij ieder mens de juiste argumenten te vinden. De één bereik je door op haar/zijn gevoel in te spelen, de ander met humor en een vierde met droge feiten.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. @Marjan: Ik dacht al, waar blijf je ;-)
    Uiteraard zijn er mensen die wel te overtuigen zijn. Ik ben nieuwsgierig waarom zoveel mensen dat niet zijn, terwijl ze toch overduidelijk niet alles afweten van het betreffende onderwerp. De discussies die ik beschrijf, gaan over deze mensen. De wereld is al gecompliceerd genoeg, daarom doe ik af en toe een beetje versimpelen. Ik probeer duidelijk te maken waarom zoveel discussies zo frustrerend zijn.

    Het is werkelijk een minderheid van de twistgesprekken die ertoe leidt dat een van beiden het standpunt van de andere overneemt.

    Wat ook een goed resultaat kan zijn van zo'n gesprek is dat er begrip ontstaat voor het standpunt van de ander. Al ben je het niet met elkaar eens, je respecteert toch de andere mening omdat je de argumenten begrijpt.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mag ik ook wat ter berde brengen?
    Ik heb niet het nivo om het duidelijk te vertellen,maar snap wel heel goed waar het hier over gaat.
    Ik luiser het liefts om zo mijnmening te vormen,maar zal nooi zomaar mijn mening durven geven als er niet naar gevraagd wordt.
    Omdat ik niet stellig wil overkomen.
    Ik respecteer de mening van de ander eerder dan mijn eigen mening(nog)

    Wat Marjan zegt; De één bereik je door op haar/zijn gevoel in te spelen, de ander met humor en een vierde met droge feiten, daar ben ik het mee eens.



    Maar ook wat jij zegt op t laatst Bob;Wat ook een goed resultaat kan zijn van zo'n gesprek is dat er begrip ontstaat voor het standpunt van de ander. Al ben je het niet met elkaar eens, je respecteert toch de andere mening omdat je de argumenten begrijpt


    Tham

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Bob, ik had het al gelezen maar was me in baarmoederhalskankeronderzoek aan het verdiepen, daarom duurde het even. Ik moest tijdens het gesprek met de huisartsenpostbaliedame wel aan jouw blog denken.

    Met je laatste opmerking ben ik het net als Thamara helemaal eens. Discussieren is dus enigszins zinvol, zijn we het daar nu over eens?

    BeantwoordenVerwijderen
  5. @Tham: Ik heb ook geen niveau hoor, ik doe maar net alsof :-)

    Niet je mening geven is iets waar Nederlanders nog wat van kunnen leren. De Belgen zeggen over ons:
    "Normale mensen zeggen - ik weet niet, geen mening - , de Hollander zegt - ik weet niet, maar ik heb wel een mening".

    Ik probeer niet mijn mening te geven als ik denk dat ik ergens geen verstand van heb. Jammer genoeg word je dan vaak overruled door mensen die er ook geen verstand van hebben, zodat je dan toch weer je bek open moet trekken. Ik heb eerlijk gezegd een hekel aan mensen die alles heel zeker weten. Vaak steekt daar gewoon onkunde achter.

    Dus blijf jij maar gewoon lekker zoals je bent, zolang als je je niet onder laat sneeuwen.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Dat jij net alsof doet Bob, geloof ik niets van .


    Bob, als je geen mening hebt hoef je toch ook geen mening te geven? Ik hoor(lees) het gewoon aan en vorm daar dan mijn mening omheen..en zeg dan niets. Net zoals bv Politiek;ik heb daar echt geen bal verstand van,hoe graag ik het ook zou willen.
    Ik kan het gewoon niet inhalen (of wil het niet)
    Er is zoveel waar ik mijn mening niet over uit omdat ik vind dat ieder dat uit zijn eigen beleving of hoek verluidt , en elkaar eerder wil overtuigen dan naar elkaar standpunten te luisteren, Die net zo goed kunnen zijn.
    En ik leer het meest van te luisteren. Intuitie is geen mening,maar gevoel toch?

    En mijn mening is dat niemand iets zeker weet ;)) Het leven is een en al onzekerheid toch?
    Niets is zo veranderlijk als een mens immers?!



    En ik heb me idd jaren laten ondersneeuwen maar ben me aan het uitgraven....maar zonder herrie ;)

    Thamara


    Tham

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik ga zelden in discussie als ik niet zeker weet gelijk te hebben...Helaas voor de mede-discussierders is dat nu net wel in99% van alle gevallen zo dus gaat de nek nogal eens in de vooraf opgehangen strop....haha!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. @Leo: Jij beschikt over 'ein gesundes Maß an Selbstvertrauen'.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Volgens mij heb je ook al eens een stukje geschreven over de zin van het leven en kwam je daarin tot de conclusie dat het leven geen zin heeft. De vraag is dan waarom nog lang stil te staan bij de zin van bepaalde onderdelen uit dit zinloze leven?

    Aangezien we voor het moment toch nog steeds er voor keizen met dit leven bezig te zijn wil ik toch even een bijdrage geven aan deze discusie. Ja het gaat denk vooral om twee dingen.
    1 Je geeft je zelf de voldoening het geprobderd te hebben zelfs al was de discusi zinloos geweest, je hebt het in ieder geval geprobeerd.2 Je hebt gelijk over de luisteraars die misschien nog niet vastgeroest zitten in hun mening. Ik ben tot de conlcusie gekomen dat dit voor mij vooral belangrijk is voor mijn kinderen. Als iemand een mening aan het verkondigen is dan wil mijn kinderen niet de illusie geven dat dat de enig denkbare mening is en vind ik het belangrijk om de mijn mening te geven. Zo krijgen de kinderen de optie om te kiezen. Natuurlijk hoop ik dan dat ze mijn mening kiezen.

    Rob A.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. @Rob: Kinderen zijn inderdaad een verhaal apart. Die heb ik voor het gemak even genegeerd. Kinderen zijn nog niet vastgeroest, maar hebben wel gevoelsmatig zeer sterke overtuigingen. Ik vind het ook belangrijk mijn zoon altijd meerdere kanten van een standpunt te laten zien. Ik hoop dat hij dan in staat is zelf een mening te vormen.

    Volgens mij heb ik geschreven dat we het leven wel zin heeft. Even zoeken, ja hier.

    Misschien bedoel je dat ik gezegd heb dat we geen absolute vrije wil hebben. Hier. Maar in de laatste alinea geef ik aan dat het belangrijk is om te DENKEN dat je een vrije wil hebt.

    BeantwoordenVerwijderen