3 november 2011

Melanie

Melanie is 36 jaar oud, ze is geboren in Utrecht. In haar jonge jaren was ze mooi. Ze was weliswaar geen oogverblindende schoonheid, maar ze had iets fris, als een verse glimmende appel waar je in wilt bijten. Over haar figuur hoefde ze zich geen zorgen te maken. Ze heeft lange steile donkerblonde haren die altijd goed vallen, wat ze er ook mee doet. Melanie hoefde nooit moeite te doen de interesse van haar medemensen op te wekken. Er waren altijd genoeg luisteraars, al dan niet met wel gemeende interesse. Als Melanie iets gedaan wilde krijgen, dan hoefde ze alleen maar haar lieve meisjesglimlach tevoorschijn te toveren, haar kinderstemmetje op te zetten, en de mannen stonden in de rij om de klusjes voor haar op te knappen. Die glimlach en dat stemmetje waren zo succesvol, dat zij ze steeds vaker ging gebruiken. Op een dag was het stemmetje haar stem geworden, en ze wist niet beter dan dat dit bij haar persoonlijkheid hoorde.


Maar zoals het soms gaat, verging de frisheid van Melanie in de loop van de jaren. De eerste zwangerschap hakte er goed in, en daarna is haar figuur nooit meer hetzelfde geworden. Haar huid veranderde ook, en niet ten goede: het pigment werd minder, de kleur ging er vanaf. Het opvoeden van twee kinderen in combinatie met een deeltijdbaan met veel verantwoording roofde veel van haar slaap. Andere mensen herkennen dit op het eerste gezicht als ze Melanie leren kennen, maar voor haarzelf gaan de veranderingen zo sluipend, dat ze het niet in de gaten heeft. Af en toe denkt ze wel eens dat ze ouder wordt, maar meestal onderdrukt ze die gevoelens en negeert het onderwerp.

Zo merkt ze ook niet dat haar kinderstemmetje en haar lieve meisjesglimlach steeds minder vaak vruchten afwerpen. Om dit tegen te gaan, probeert ze het instinctief nog sterker, wat weer tot gevolg heeft dat sommige mensen haar niet serieus nemen. Melanie heeft nog niet precies in de gaten wat er aan de hand is. En op de zeldzame momenten dat het tot haar doordringt, verdingt ze die gedachtes snel en denkt dat het beter is om zich op de positieve dingen te concentreren.

Ik hoop dat Melanie op tijd doorkrijgt wat er aan de hand is en het probleem onder ogen durft te zien. Er is nog wel iets aan te doen: ze moet haar aanpak veranderen. Haar frisheid krijgt ze niet meer terug, maar ze kan nog wel bereiken dat haar collega's en relaties haar serieuzer gaan nemen en minder over haar heen lopen.


Melanie is een fictieve persoon die ik een paar karaktereigenschappen heb toegekend die ik wel eens bij vrouwen zie. Deze korte en eenzijdige persoonsbeschrijving is geinspireerd door de de cursus op de website „Kreatives Schreiben“. Ik heb de cursus niet gedaan, maar wat ik zeer frappant vind is de aanpak die geschilderd wordt: allereerst wordt er een hoofdpersoon „ontworpen“ met zijn karaktereigenschappen. De persoon moet unieke eigenschappen krijgen en tot leven komen. O.K., Melanie is niet zeer uniek, maar het is ook maar een eerste schot.


Het is helemaal niet zo makkelijk een persoon te bedenken, en ik weet ook niet of ik hier mee doorga. Wat misschien wel leuk is als jullie in de reakties een voornaam noemen en een of twee trefwoorden geven, als een soort opdracht aan mij om de volgende persoon te bedenken. Dat lijkt me een goede oefening.

14 opmerkingen:

  1. O wat leuk! Ik heb ook wel eens op jouw link naar die schrijfcursus geklikt en mij afgevraagd of ik dat zou gaan doen. Maar ik heb geen idee of dat een degelijke en hoogwaardige cursus is.
    Bij de enkele pogingen die ik in de richting van verhaaltje gedaan heb bloeide de persoon op uit een situatie; daarvoor had hij nog geen karakter of identiteit. (Daarna ook niet veel, toegegeven).

    Wat dacht je van Michael, een volstrekt wereldvreemde nerd, die echter erg goed is met de computer, daarmee veel geld verdient en daardoor een even onhandige als arrogante hufter wordt?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dat zijn al erg veel details, neem het me niet kwalijk als ik er een of twee verander.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Overigens wordt de cursus zeer aanbevolen door Andreas Eschbach, mijn Duitse lievelinsschrijver en bestseller-auteur. Enkele van de cursisten hebben hun boek kunnen laten publiceren.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Welnee, maak maar een nerd naar keuze.

    Als ik dan de boeken zie die de cursisten hebben uitgebracht denk ik: nee, dat is me toch een nummer te laag. Ik wil natuurlijk wel meteen de Nobelprijs. Ik ben ook al thuis (geweest) in het boekenwereldje, zij het niet in de fictie-afdeling.
    Anderzijds, S J Watson is ook als zo'n cursist begonnen.

    Ik lees nu Onno Bosma, De verzoeking van Johan Metsiers. Kennenlijk een gepensioneerde die pas na zijn arbeidsleven heeft gedebuteerd met een roman. Het roman-karakter van dat boek overtuigt mij niet, maar het is een scherpe en waardevolle analyse van de Nederlandse politiek en cultuur de afgelopen tien jaar. Voor iemand die in het buitenland woont een ideaal middel om zich een beetje bij te spijkeren.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Is dit een verhaal dan? Doorgaan hoor! Meestal vloeit het er bij mij, eenmaal onderweg, uit als water uit een open staande kraan...

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Je had met Melanie wel meteen mijn aandacht.
    Een paar jaar geleden heb ik een cursus creatief schrijven gedaan, 8 avonden met heel uiteenlopende opdrachten.
    Was best leuk en tot mijn verbazing zaten er net zoveel mannen in als vrouwen. Ik had gedacht dat er vooral vrouwen op af zouden komen.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. @Marjan: Aha! Dus jij hebt er voor doorgeleerd! Schijnbaar heeft het wel wat opgeleverd.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. @Leo: Als ik eenmaal een onderwerp heb voor een blog dan vloeit het er ook uit. Maar als ik ga zitten om een denkbeeldig verhaal te schrijven niet. Dat betekent dat ik er geen talent voor heb. Ik weet ook helemaal niet of ik er mee door ga. Het lijkt me gewoon wel leuk om te proberen.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. @Emigrant: Ik heb nu net gelezen "Gott bewahre" originele titel "The second coming" van John Niven. Kostelijk! God komt terug van een welverdiende vakantie en gaat over de rooie als hij ziet wat de mensen voor een puinhoop gemaakt hebben van de aarde. Hij stuurt zijn zoon nog een keer om te proberen orde op zaken te stellen. Het blijkt dat God heel anders is dan dat wij ons hem voorstellen. God heeft eigenlijk maar een gebod aan Mozes gegeven: "Wees lief", maar het gedonder begon al bij Mozes, die er allerlei andere geboden van gemaakt heeft. Bovendien houdt God van homo's, goede sigaren, Single Malt en een goede joint op zijn tijd. Als dat God is, dan kun je je voorstellen hoe zijn zoon is.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Zijn zoon is dus écht een hippie! Ik mocht hem meteen al niet.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Natuurlijk was Jezus een hippie. Hij was begaan met de lepra-patienten (tegenwoordig is dat de aids), hoeren, arme mensen en alle mislukkelingen van de samenleving. Het wachten is op de eerste fundamentele Christen die gaat beweren dat Jezus niet echt christelijk was.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ik dacht altijd dat Jezus een jood was, die de weerspannige rabbijn uithing. Dat christendom kon hij niets aan doen.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Haha @Emigrant, Jezus is de zoon van God en daar kan hij idd weinig aan doen.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Altijd dat geloof weer......pfffff.....:)

    BeantwoordenVerwijderen