Winterbanden

Duitsland is een land waar het regelmatig echt winter wordt. Een land waar een speciale instantie is opgericht voor de strooiwagens namens "Winterdienst". Waar het desalniettemin regelmatig zoveel sneeuwt, dat de Winterdienst niet alles op tijd kan ruimen, zodat de automobilisten en de fietsers over gladde besneeuwde straten moeten glibberen. Het gemene van sneeuw die niet geruimd wordt, is dat hij na een tijdje tot ijs wordt samengeperst door alle autos die er overheen rijden. Op verse sneeuw kun je nog prima rijden, op samengeperste sneeuw is het levensgevaarlijk.

Om deze winters door te komen zonder met je auto al te veel schade aan te richten wordt het dringend aangeraden om 's winters winterbanden onder de auto te zetten. Winterbanden zijn van een soort rubber dat pas bij lagere temperaturen hard wordt, en ze hebben een profiel met speciale smalle lamellen. Tussen die lamellen wordt de sneeuw opgenomen, en bij het doordraaien veren die lamelletjes zodanig terug dat de meeste sneeuw er weer uit wordt geslingerd. Je merkt duidelijk de betere grip op sneeuw en ijs met winterbanden.

Als je in Duitsland 's winters een ongeluk veroorzaakt dat met gladheid te maken heeft, en je hebt geen winterbanden, dan ben je volgens de verzekering medeverantwoordelijk en dat kost geld. Op het moment worden de winterbanden zelfs wettelijk verplicht gesteld.

Voor mijn nieuwe auto moest ik nog winterbanden kopen. Ik wilde dat deze week doen, en had er niet mee gerekend dat de winter nu al zou aanbreken. Gisteren sneeuwde het de hele dag, de temperatuur zakte langzaam tot nul graden. Op de terugweg van mijn werk was het al aardig glad geworden. We reden niet met mijn auto omdat ik in een carpool meerijd, zodat er nog niets aan de hand was. Maar de volgende dag was ik aan de beurt, en dus moest ik absoluut vandaag nog nieuwe winterbanden kopen na het werk.

Dat was stress. Vanaf onze carpoolparkeerplaats fietste ik door de natte sneeuw naar huis. Natte sneeuw is het beroerdste weer om in te fietsen. Thuisgekomen had ik nog tijd voor een snibbige opmerking tegen mevrouw HiD voordat ik in de auto stapte. Ik had weinig tijd omdat de bandenspecialist om 19 uur sluit. Door al die sneeuw reed iedereen langzaam en waren er overal keine files in de stad. Om 18 uur was ik bij de bandenzaak. Daar stond een rij van zes of zeven autos. "Als ik nog nieuwe banden wil hebben, dan moet ik zeker hier achter in de rij gaan staan?". Inderdaad. De rij kroop tergend langzaam vooruit, maar toch was ik nog op tijd aan de beurt. Op de terugweg was er een wegomlegging. Toen ik thuiskwam waren alle parkeerplaatsen bezet. Ik parkeerde op een plek waar het niet mag, hopende dat mijn denunziantistische buurman me deze keer niet zou verklikken bij de politie.

Wat is de clou van dit verhaal? Dat het een waardige afsluiting van een Scheißmontag was.

Groeten uit de Zone.