Onze schoorsteen

[Update: foto van het dak]

Morgen komt de schoorsteenveger, en daar zit een heel verhaal achter. Als je graag een heel verhaal leest, let dan op.

Toen wij anderhalf jaar geleden hier naartoe verhuisden, wisten wij dat hier een zogenaamde Kachelofen - een tegelkachel - in de huiskamer stond. Die wilden wij graag in gebruik nemen. De kachel ziet er mooi uit, het geeft een nostalgisch gevoel. Je kunt met de huidige olie- en gasprijzen behoorlijk wat stookkosten besparen met hout en kolen. Het is een leuk karweitje om de kachel aan te steken, wie stookt er niet graag een fikkie? En het grote verschil met vroeger is dat je hem niet HOEFT te gebruiken.

Dus hebben wij nagevraagd bij de Hausverwaltung voordat we het huurcontract ondertekenden. De vorige bewoners hadden de kachel tien jaar lang niet gebruikt. De Hausverwaltung heeft 'iemand' laten komen, en ons gezegd dat alles in orde is. In ons huurcontract staat nu dat we de kachel kunnen gebruiken, mits we voorzichtig zijn, de juiste brandstof gebruiken, en bla bla bla.

En dat hebben we gedaan. Dit seizoen de hele winter lang, en dat was een lange, koude winter.

Als je een kachel hebt, dan komt een keer per jaar de schoorsteenveger. Voor iedere woonwijk is een bepaalde schoorsteenveger verantwoordelijk, en die weet precies waar overal een kachel met schoorsteen is. Vorig jaar is echter bij ons geen schoorsteenveger geweest.

Vorige week zondag was het buiten vrij warm, maar binnenshuis nog koud. Als de onervaren kachelstoker die ik ben, stookte ik de kachel op en ging in bad. Een foute geur verspreide zich langzaam en drong door tot in de badkamer. Op dat moment herinnerde ik mij aan het fenomeen, dat bij bepaalde weerstomstandigheden, de schoorsteen de rook niet naar boven trekt, maar precies andersom naar beneden drukt. Hetgeen geschiedde. Het toeval wilde dat ik ook nog een stuk gelakt hout (streng verboden!) in de kachel had gestopt, zodat zich nu bijtende giftige rookwolken in de huiskamer en de rest van het huis verspreidden.

In paniek en in mijn badjas rende ik door het huis en blusde de kachel met aarde, zand en water. De rook was zo giftig, dat ik het geen twee minuten in de woonkamer uithield. Ik zette alle ramen tegen elkaar open om de rook te verdrijven, desalniettemin heeft het huis nog drie dagen gestonken. Rookwolken drongen naar buiten door de balkondeur en het raam in de woonkamer, en lieten al mijn bovenburen meegenieten. Ik heb nog geluk dat niemand de brandweer heeft gebeld.

Nadat alles weer op orde was, herinnerde ik mij aan de ontbrekende schoorsteenveger. Ik vond dat nu toch wel dringender worden, en heb nageboord bij de Hausverwaltung. De volgende dag belde een opgewonden schoorsteenveger mij terug. "Wat, u heeft op dat adres een tegelkachel? Dat kan helemaal niet, daar weet ik niets van! Er is bij u op het dak niet eens een 'Geh-Anlage' (traptredes om van het dakraam veilig naar de schoorsteen te komen)! Die schoorsteen had eerst geinspecteerd moeten worden! Misschien is hij wel verstopt op een andere verdieping." Ik kon hem niet geruststellen met mijn bezwering dat de kachel de hele winter perfect gewerkt had, integendeel. Hij liet zich zelfs ontvalllen dat hij al met een been in de gevangenis staat, wanneer er iets fout gaat. Affijn, we hebben een afspraak gemaakt, en morgen komt hij langs.

Nieuwsgierig geworden, belde ik bij de bovenbuurman op de bovenste verdieping om zelf een kijkje te nemen naar de schoorsteen. Er is inderdaad geen 'Geh-Anlage' naar mijn schoorsteen. Maar er was wel iets anders. Mijn bovenbuurman had een half jaar gelden vochtplekken aan de muur op de plek waar de schoorsteen door zijn woning gaat, en bij de reparatie hebben ze DE SCHOORSTEEN DICHTGEMAAKT met metaalplaten. Hij is nu zelf nog een keertje op het dak gekropen om het te bekijken, en het schijnt wereklijk zo te zijn.

Wij hebben dus een Hausverwaltung die vergeten heeft de schoorsteenveger erbij te halen toen de kachel in bedrijf genomen werd, reparateurs die een werkende schoorsteen dichttimmeren, en een geheimzinnige schoorsteen die trekt als een lier, ondanks het feit dat hij van boven dicht is. Ra ra hoe kan dat. Ik wacht af wat de schoorsteenveger er morgen van vindt.

[Update 30 april:
De schoorsteenveger is net geweest. De schoorsteen blijkt toch niet dicht te zijn (hoe kan het ook anders). In de kelder is een toegangsluikje voor de reiniging, dat is goed. Het luikje geeft ook toegang tot de juiste buis, in de schoorsteen zijn namelijk meerdere buizen (Züge). Maar op het dak kun je niet veilig staan om te reinigen, dat is niet goed. Misschien is er in de woning van de bovenbuurman een toegangsluikje om te reinigen, maar dat zou natuurlijk niet zo ideaal zijn voor de bovenbuurman.

Overigens wordt de 'loze' schoorsteen gebruikt voor de centrale verwarming.

Dit soort tegelkachels mogen in de nabije toekomst niet meer bedreven worden vanwege de fijnstof-uitstoot. Alleen als de kachel al een poos geleden in bedrijf is genomen zijn er uitzonderingsregelingen, maar omdat deze nu opnieuw in bedrijf genomen zou moeten worden, geldt de nieuwe datum. Dat betekent dat je een fijnstof-filter moet laten aanbrengen. Maar zulke filters werken met het principe van elektrische aantrekking, en zijn eigenlijk gemaakt voor stalen kachels. Of die bij onze kachel werken, is de vraag.

Misschien vinden we nog papieren bij de eigenaar of de Hausverwaltung waaruit blijkt dat deze kachel bij de renovatie weer officieel in bedrijf werd genomen, maar daar ziet het niet naar uit.

Warten wir ab.]