Tenensokken Of: Nooit meer zweetvoeten

Als ik vind dat iets een goed idee is, dan blijf ik daar normaalgesproken bij ook al druist het tegen de tijdsgeest in of de zeden van mijn direkte omgeving. Dat geldt bijvoorbeeld voor ligfietsen in Thüringen, niet-getrouwd-zijn, of voor het onderwerp van vandaag: tenensokken.

Ergens tussen mijn twintigste en dertigste levensjaar stelde ik vast dat ik, egal welke schoenen ik aanhad, last kreeg van broeierige voeten. Ik was ergens, bijvoorbeeld bij een avondje biljarten, waar je je schoenen niet uit kunt trekken, en mijn voeten werden zo warm dat het zeer onaangenaam was. Natuurlijk gevolgd door zweetvoeten. Met zweetvoeten kun je redelijk goed leven. Ik begon te zoeken naar schoenen met ventilatie, en natuurlijk trok ik iedere dag schone sokken aan. Maar ook met open schoenen en zelfs met sandalen of slippers, zonder sokken komischerweise nog erger dan met sokken, wat tot gevolg had dat ik de vreemde gewoonte heb ontwikkeld om sandalen en sokken te dragen, bleef het probleem bestaan, weliswaar in iets mindere mate.

Met zweetvoeten kun je redelijk goed leven, maar het wordt vervelender als het zich ontwikkelt tot voetschimmel. Voor mensen die niet weten hoe dat is: voetschimmel is niet zo vies als het klinkt. Het uit zich door kleine open wondjes tussen de tenen. Op deze plekken is het warm en vochtig en dus een goede broedplaats voor bakterien, schimmels en ander klein tuig. In veel schoenen wordt mijn kleine teen iets naar binnen gedrukt, wat het effect versterkt.

Voetschimmel kun je wegkrijgen met een bepaald voetpoeder, maar het probleem is dat het telkens weer terugkomt. Ik begon te zoeken naar iets om de plekken tussen mijn tenen droog te houden. Bij de apotheek kun je van die schuimplastic dingetjes krijgen, maar als je die steeds opnieuw moet kopen zijn ze vrij duur, ze verschuiven, en ze zijn zo dik dat het na een hele dag dragen pijn gaat doen. Ik heb zelfs geexperimenteerd met kleine stukjes opgerold wc-papier tussen de tenen. Dat werkte vrij aardig, maar ook dat verschuift en bovendien is het nogal omslachtig zoals je je wel kunt voorstellen.

En toen zag ik iets waarvan ik op slag wist dat het de oplossing was, nog voordat ik het hoefde uit te proberen: TENENSOKKEN. Het verschil tussen tenensokken en gewone sokken is hetzelfde als het verschil tussen handschoenen en wanten: iedere teen zit apart ingepakt. Hierdoor wordt het vocht opgenomen en verspreid zich, zodat het op tijd kan verdampen.

Tenensokken zie je in de winkel maar zelden en als je ze ziet zijn het bonte uitvoeringen voor kinderen of voor vrouwen; geen sokken die je op kantoor kunt dragen. Dus koop ik mijn sokken op internet. Er zijn alle soorten en maten, zelfs skisokken kun je krijgen. Het enige wat je niet kunt krijgen zijn goedkope tenensokken, ze kosten minimaal 7 euro per paar.

Sinds ik tenensokken draag heb ik nauwlijks tot geen zweetvoeten meer, geen broeierige voeten, ik heb nog wel af en toe voetschimmel als ik ben wezen zwemmen of tijdens de wintersport (een week lang in skischoenen), en ik kan de sokken 2 tot 3 dagen achter elkaar dragen zonder 'reukontwikkeling'. Natuurlijk zijn er ook nadelen: tenensokken zijn iets kouder dan gewone sokken, net zoals handschoenen iets kouder zijn dan wanten, zodat ik in de winter af en toe normale sokken draag. Tenensokken zijn natuurlijk lastiger om aan te trekken, maar altijd nog een stuk beter dan de andere oplossingen die ik geprobeerd heb. En je krijgt sneller gaten in tenensokken, omdat ze veel strakker om de grote teen zitten.

Mocht ik iemands interesse gewekt hebben: hier en hier zijn twee Duitse bedrijven waar ik ze koop, maar er zijn vast ook wel Nederlandse adressen te vinden.