Ik met mijn grote mond. Ik ben weliswaar niet verkouden, maar de griep had mij gisteren stevig te pakken. Dus lag ik de hele dag op de bank onder een deken voor de televisie, te kijken naar de herhaling van 'Schlag den Raab'.
Vanmorgen wilde ik naar de dokter, ik heb tenslotte een briefje nodig om legaal thuis te blijven en niet te werken. Dat was een ramp. Omdat ik verhuisd ben, moest ik naar een nieuwe huisarts. Ik wilde me aanmelden bij de verpleegster, en daar stond al een rij van ongeveer vijf mensen. Het ging allemaal erg langzaam, en in de tijd dat ik daar stond te wachten, hoorde ik verschillende malen iemand luid en vervaarlijk hoesten. Na een tijdje bleek dat het de huisarts (een oudere vrouw) zelf was die zo hoestte, en in het voorbijgaan ving ik op dat ze verleden week nog in het ziekenhuis lag. Na ongeveer een half uur (echt waar) was ik de eerste in de rij voor de verpleegster. Daar zag ik in de wachtkamer een briefje met de mededeling: 'Vanwege het hoge aantal patienten neemt de arts geen nieuwe patienten meer aan'. Ik ben een nieuwe patient, dus mij zouden ze niet aannemen volgens dit bericht. Omdat ik nu bijna aan de beurt was, besloot ik te doen alsof mijn neus bloedde en mij gewoon aan te melden. Achter mij begonnen de mensen kriegelig te worden, een oudere vrouw ging zitten op een stoel in de wachtkamer terwijl ze eigenlijk nog in de rij stond voor de verpleegster, omdat ze niet langer kon staan. Een andere vrouw drong zich aan mij voorbij met de opmerking dat ze alleen maar een overschrijving moest hebben.
De verpleegster bleek een tijdelijke kracht te zijn, ze maakte af en toe fouten en haalde dingen door de war. Een man in de wachtkamer maakte luidhals bezwaar tegenover het feit dat zij schijnbaar sommige mensen voor liet gaan. Even later kwam de arts naar de balie en vroeg of patient zo en zo ook zijn chipkaart bij zich had gehad (de betreffende patient was alweer weg). Dat bleek de verpleegster vergeten te hebben. Toen kreeg ze een reprimande ten overstaan van alle mensen in de wachtkamer (ongeveer twintig) en je kon zien hoe de stressvlekken zich vormden in haar gezicht.
Eindelijk was ik aan de beurt, na ongeveer 40 minuten. Dat het nog even zou duren was geen verrassing meer. Ik mag vanmiddag om kwart over een terugkomen. Hopelijk gaat het dan soepeler.
Arme verpleegster! Ik ging vanochtend ook naar de huisarts (niet vanwege griep ofzo) maar toen ik al die mensen in de wachtkamer zag zitten ben ik gelijk omgekeerd. Het is ook niet zo dringend.
BeantwoordenVerwijderenJa inderdaad, arme verpleegster.
BeantwoordenVerwijderenDesondanks moest ik me inhouden om niet zelf tegen haar te keer te gaan, zo onredelijk word ik als ik lang moet wachten.
Vanmiddag was ik aan de beurt. Ik was er op tijd, en hoefde nu nog maar 3 kwartier te wachten. De arts vertelde me dat de 'halve stad' ziek is. De reden dat de tijdelijke verpleegster er is, is dat de normale verpleegster ook ziek is.
Nou ja, ik mag nu twee dagen officieel ziek thuis blijven.
En als je nu eens echt ziek bent, niet een lullig griepje maar zo ziek dat je niet kunt staan of lopen; zals je duizelig bent van de migraine, elke tien minuten moet braken en ook nog eens twee looporen en een bloedneus hebt?
BeantwoordenVerwijderenMoet je dan toch uren bij de huisarts hangen om een briefje te halen?
In dat geval bel je de nooddienst (Rettungsdienst), neem ik aan. Of als je er toe in staat bent, ga je zelf naar het ziekenhuis en laat je je door de dienstdoende noodarts behandelen. Als je pech hebt is daar natuurlijk ook een rij wachtenden voor je.
BeantwoordenVerwijderenOverigens kun je, als het niet zo akuut is als je net beschrijft, in Duitsland direkt naar de specialist gaan zonder verwijzing van de huisarts. Dat kost je dan wel 10 euro extra (maximaal 1x per kwartaal) als je bij het ziekenfonds bent.
Ik moet er overigens wel bij zeggen dat ik hier nog nooit iets over het beruchte wachttijden-probleem voor behandelingen en operaties gehoord heb, zoals dat in Nederland het geval is.
Als je toch besluit om naar de huisarts te gaan in zo een toestand, dan denk ik dat de meeste huisartsen je wel voor laten gaan.
A propos 'lullig griepje', voor mensen met een zwakker immuunsysteem is griep een gevaarlijke ziekte, en het is een belangrijke doodsoorzaak. Uit Wikipedia:
BeantwoordenVerwijderen[Im Winter 2002/2003 gab es nach Angaben des Robert-Koch-Instituts in Deutschland 5 Millionen Infizierte und 16.000 bis 20.000 Todesfälle, die auf eine Influenza zurückzuführen sind. In den meisten Fällen starben diese Menschen aber nicht unmittelbar am Influenza-Virus, sondern an einer bakteriellen Superinfektion.]
Als ik het goed lees bestaat de DDR nog steeds daar in Thuringen? De organisatie lijkt er wel op....Beterschap toegewenst!
BeantwoordenVerwijderenGaat het alweer wat beter Bob? Zorg je wel goed voor jezelf? Niet teveel achter de PC, lekker in bed blijven en veel fruit en kruidenthee.
BeantwoordenVerwijderena
Is op de bank ook goed? Vanmorgen heb ik de nieuwe James Bond zitten kijken. Als je alweer bijna beter bent is ziek zijn wel aangenaam.
BeantwoordenVerwijderenAch gos.. arme Bob, arme verpleegster ;-)
BeantwoordenVerwijderenGaat 't weer wat? In holland is officieel een griepepidemie. Er gaan dus nog steeds mensen voor een griepje naar de dokter, anders zouden ze deze statistieken nooit kunnen berekenen. Ik werk in een apotheek, en daar is de epidemie ook goed te merken. Neusspray's, paracetamol, hoestdrank, keeltabletten. Als warme broodjes.
Zelf ben ik met Kerst al 'aangestoken' en besmet geraakt, dus ik hoop dat deze golf mij voorbij gaat.
Beterschap!
Het belangrijkste was, dat je nu een huisarts hebt en legaal thuis kunt zijn. Het belangrijkste is nu om beter te worden. Van harte beterschap.
BeantwoordenVerwijderenWow, dan heb ik het dus beter hier in Berlijn. Op iedere straathoek zit hier wel een internist die ook huisarts is. Ik moet alleen goed opletten dat er niet een bordje aan de voordeur hangt waarop staat dat alleen particulier verzekerde patiënten geholpen worden, of dat een lijstje hangt waar mijn Krankenkasse op staat.
BeantwoordenVerwijderenIk ben wel blij dat ik van huis uit werk, wanneer ik ziek ben kan ik evengoed door blijven werken. Of het moet zó erg zijn dat ik me niet kan concentreren, of niet kan praten.
De wachtlijsten voor de specialisten zijn hier misschien niet, maar het blijft een feit dat krankenkassen veelal zeer belangrijke door de huisarts voorgeschreven behandelingen/ operaties weigeren omdat de klacht geen "ziekte" is. Er wordt echter niet gekeken of die klacht iemand misschien arbeidsongeschikt maakt. Wat is uiteindelijk duurder? een behandeling/ operatie of iemand die door de weigering van de krankenkasse arbeidsongeschikt wordt en daardoor misschien ook psychische problemen kan krijgen?