Verslaving

Ik ben langzamerhand tot de conclusie gekomen dat ik een persoonlijkheid heb die gevoelig is voor verslavingen. Er zijn bepaalde dingen die ik graag doe, en als ik eraan begonnen ben, dan heb ik er weinig controle over om er weer mee te stoppen. Het eerste waar me dat werkelijk bewust bij werd was televisie kijken. Een paar jaar geleden werkte ik doordeweeks langere tijd ver van huis, en van maandag tot vrijdag woonde ik in een klein flatje, alleen 's weekends was ik 'thuis' bij vriendin en kind. In het flatje had ik natuurlijk een tv. 's Avonds keek ik, en als er een goed programma of een film was, dan was er niks aan de hand. Soms zijn er werkelijk zeer goede programma's op de buis. Als het dan nog niet zo laat was, bleef ik zappen totdat ik weer iets gevonden had. Als ik dan een of twee goede uitzendingen had gezien was ik tevreden, en ging naar bed. Als er niks kwam, bleef ik zoeken. Een stukje hier kijken, een stukje daar. Net zo lang totdat ik ervan overtuigd was dat er werkelijk niets meer kwam, en dan van uitputting direkt in slaap viel. Op een gegeven moment werd het zo iedere dag een, twee, drie uur 's nachts voordat ik aan slapen toekwam. Ik kwam tot de conclusie dat dit geen gezonde manier van leven is, en tot het inzicht dat ik met wilskracht alleen hier geen einde aan ging maken. Mijn oplossing: ik nam de televisie, ik wilde hem niet weggooien, want misschien kon ik hem ooit nog een keer verkopen, en verhuisde hem naar de kelder. En ziedaar: dat werkte! Ik ging nu 's avonds af en toe naar de bioscoop, en begon weer meer te lezen.

Op iets jongere leeftijd heb ik een soortgelijke ervaring gehad met een computerspel: Duke Nukem. Een van de eerste 3D-Shootout spellen, met ongelooflijk veel levels waar verschillende terreinen en geheime doorgangen ontdekt moesten worden. Ik hield daar pas mee op toen ik het spel werkelijk tot het laatste level toe uitgespeeld had. Dat heeft me meerdere complete nachten slaap gekost.

Met andere dingen waar veel mensen verslaafd aan raken heb ik minder problemen: Ik rook, maar ik kan zonder moeite bij 2 of 3 sigaretten per dag blijven. Overdag rook ik zowiezo niet, alleen 's avonds na het eten, of in het cafe (als we er een vinden waar het nog mag). En soms rook ik een paar dagen niet. Een beetje verslaafd ben ik dus wel. Alcohol is helemaal geen punt. Soms drink ik een paar dagen achter elkaar iedere dag een twee glazen wijn, dan weer drie weken niks. Bier smaakt alleen in de zomer, als het warm weer is. Sterke drank drink ik zelden. Hasj heeft bij mij niet zo een werking dat ik er veel om geef, en van sterkere dingen ben ik altijd met mijn vingers vanaf gebleven - daarvoor ken ik mezelf te goed.

Waarom schrijf ik dit? Omdat ik merk dat het computergebruik langzaam in de richting van een verslaving aan het verschuiven is. Als ik alleeen thuis ben zit ik er soms tot diep in de nacht achter. Gelukkig ben ik meestal niet alleen thuis, er is dus nog geen acuut gevaar. Maar als ik ooit nog weer eens op mezelf zou komen te wonen, dan moet de PC op een tijdsslot, anders gaat het niet goed.

Groeten uit de Zone, en let op uw computer-consumptie.