Zoiets als vechten voor vrede bestaat niet. Op het moment dat je begint te vechten is er geen vrede meer. Het is een eufemisme van mensen die eigenlijk voor iets anders vechten: tegen onderdrukking, voor de vrijheid, tegen het feit dat iemand anders ze wil regeren als degene die het nu doet, enzovoorts. Iemand die vecht voor de vrede, en dus in feite voor iets anders vecht, zegt daarmee in waarheid dat hij vrede niet het belangrijkste vindt. Het is bijvoorbeeld belangrijker om in vrijheid je geloof uit te kunnen oefenen, en daarvoor een kleine oorlog op de koop toe te nemen, dan je hele leven lang tot iets gedwongen te worden dat je niet wilt.Vrede heeft voor jou dan niet de hoogste prioriteit. Daar is op zich niets mis mee, maar als een regering openlijk zou zeggen dat vrede helemaal niet zo belangrijk is, dan komt dat niet zo goed aan bij de kiezers, want die willen op zich natuurlijk best wel vrede. Vooral als zij het niet zelf zijn, die bedreigd worden, maar mensen in een land hier ver vandaan.
Mensen die helemaal niet willen vechten zijn het gedweee voetvolk die alles doen voor de goede lieve vrede. Deze mensen laten zich onderdrukken, ze doen dingen tegen hun zin, ook in hun priveleven. De volgelingen. Die moeten er ook zijn, want zonder volgelingen zijn er geen aanvoerders mogelijk. Deze mensen zijn niet te verwarren met pacifisten. Pacifisten weren zich wel, maat niet met fysiek geweld. Jammer genoeg is effectief pacifistisch verzet niet zo eenvoudig.
Ik denk niet dat mensen perse als oorlogliefhebbers geboren worden. Je wordt er voor geconditioneerd. Zoals wij de Russen moesten wantrouwen in onze jeugdjaren, de protestanten, de heidenen, zo zie je diezelfde conditionering nu bij moslims in alle landen. Het 'Westen' is de vijand, anders denkenden heidens en homo's uit te roeien varkens. Als je dat maar lang genoeg hoort geloof je al snel in het nut van vechten. Overigens was deze reflex er ook in mijn jeugdjaren. Met wie je het oneens was vocht je het even uit. Mannengedrag, ongetwijfeld, maar het hielp wel en luchtte enorm op. Misschien werkt het ook wel zo als je met een F16 een kernreactor aanvalt waarvan je meent dat die wordt benut om jou en de rest van de wereld te bedreigen. Vechten voor vrijheid is toch iets anders dan vechten om terug te kunnen gaan naar de barbaarse wereld van de dictatuur en de middeleeuwen....
BeantwoordenVerwijderenToen ik jong was, was ik ook een soort pacifist maar nu weet ik het niet meer.
BeantwoordenVerwijderenIk heb bijv. nog niemand ontmoet die achteraf beweert dat de geallieerden thuis hadden moeten blijven tijdens de tweede wereldoorlog.
Bij Irak, Afghanistan, Jemen, Iran ligt het ingewikkelder.
In mijn privé-leven ben ik geen volgeling. Ik denk weleens dat volgelingen gelukkiger zijn.
Mensen die helemaal niet willen vechten hoeven niet gedwee te zijn. Het kunnen ook mensen zijn die zich gewoon niet druk maken om al het menselijke(veelal domme) gedoe en gewoon hun eigen gang gaan. Misschien zijn dat wel de enige echt vrije mensen.
BeantwoordenVerwijderenHet probleem is dat als je een onrechtvaardigheid bestrijdt met geweld, dat geweld later zich tegen je keert, want het geweld heb je dan eigen gemaakt. Je ziet het bij vele opstanden en coup d'etats. De leiders zijn vaak heel bevlogen en integer/oprecht geloven ze in hun strijd.
BeantwoordenVerwijderenEenmaal zelf aan de macht merken dat ze toch geinfecteerd zijn geraakt met het elixer agressie...en zo is het kringetje weer rond.
Mahatma ghandi had het goed begrepen. Dat het niet werkt, says who? Het is een kwestie van de langste adem en een hoop geduld.
@Leo: Mensen worden geboren als (lichamelijke) vechters, volgens mij. Dat merk je eraan hoeveel moeite het kost om kinderen af te leren dat ze niet overal over moeten vechten. We moeten ze 'met geweld' leren dat de dingen uitgepraat moeten worden.
BeantwoordenVerwijderenOf de reden waarom je vecht terecht is, of dat die erin geindoctrineerd is, dat is weer een ander verhaal.
@Marjan: Je moet zo lang mogelijk pacifistisch blijven in een conflicht totdat dat niet meer werkt. En dan moet je beslissen of het het waard is om in actie te komen, enzovoorts. 100% pacifistisch ben ik in ieder geval niet. Het nadeel van een gewelddadige confrontatie is natuurlijk dat de sterkste wint, en niet degene die gelijk heeft.
BeantwoordenVerwijderenOf je een volgeling bent of niet zit hem in je genen, denk ik. Waar voel je je beter bij: voortdurend met anderen overhoop te liggen om je zin door te zetten, of conflictvrij mee te zwemmen met de stroming. Ik denk dat het voor iedereen stressig is om conflicten uit vechten. Ik heb de laatste tijd een aantal conflicten gehad, en je merkt het meteen. Gisteren zag ik nog iemand op tv die gewetenswroeging had omdat hij belasting ontdoken had. Zo erg, dat hij zelfmoordgedachtes had.
@Margreet: Ik denk niet dat je zonder conflicten door het leven kunt gaan. Je krijgt altijd aanvaringen met anderen, hoe redelijk je zelf ook bent. Als bijvoorbeeld je buurman vindt dat jij je pas gebouwde garage moet afbreken omdat die zijn uitzicht in de weg staat. Als reden geeft hij aan dat het dak 30 cm te dicht over zijn grondstuk hangt. (gezien in een consumentenprogramma op tv). Dan kun je niet je schouders ophalen, want dan komt er een bevel van de rechter.
BeantwoordenVerwijderen@Assyma: Gandhi was een uitzonderlijk mens die het wel voor elkaar kreeg. Gewone stervelingen zijn meestal niet zo clever.
BeantwoordenVerwijderenDat geweld niet altijd tot een bevredigende oplossing leidt, dat is waar. Het kan, maar het hoeft niet.
Margreet 10:15
BeantwoordenVerwijderenhet recht dat ze kunnen doen wat ze willen is wel ooit bevochten.
als je stopt met vechten voor je rechten laat je de sterksten binnen, en die hebben niet per se dezelfde ideeën als jij over vrijheid.
@OZ: Als je er wel voor vecht, dan wint ook de sterkste.
BeantwoordenVerwijderenDegene met de sterkste overtuiging is dan misschien wel in het voordeel, of degene die de de meeste medestanders mobiliseren, omdat hij nu eenmaal gelijk heeft.
Hoe langer ik erover nadenk, des te meer draai ik in een kringetje rond.
Bob@ Je kunt dan wel je schouders ophalen en de(je?) fout herstellen. (Als de rechter bepaald dat de buurman gelijk heeft) Okee er zijn niet veel mensen die het zo kunnen, maar het bestaat wel.
BeantwoordenVerwijderenOZ@ Je hebt vechten en vechten. En wat Bob zegt is ook duidelijk idd!
De sterksten of degenen met het meeste geld of de meeste vrienden winnen.
Als het je dan toch lukt je niet druk te maken ben je wel vrij(al was het maar van binnen)
Zeg dat lekker tegen de Iraniërs (m) die nu verkracht worden in smerige gevangenissen omdat ze protesteerden tegen het absurde regime aldaar. Of die vorige week omgeknoopt zijn voor hetzelfde vergrijp.
BeantwoordenVerwijderenDaarom is het ook beter om het vechten voor te zijn, door preventief te handelen. Door bijv niet te veel lui binnenlaten die duidelijk zo anders (om het eufemistisch te zeggen) denken en doen dat het op een gegeven moment zeker gaat ontploffen. nu zijn het MEESTAL moslims, maar als de volgende golf massa's hysterische christenen uit de VS betreft, is het net zo erg, laten we dat in godensnaam vooropstellen, voordat ik monddood word gemaakt in naam van discriminatie. Door op te houden te denken dat de "aarde van ons allemaal is". De aarde is van ons allemaal, mehoela. De aarde is grotendeels in handen van afgrijselijke regimes waaronder ik niet zou willen leven. Toevallig is Nederland daartussen nog een enclave van vrijzinnigheid. Maar voor hoelang?
Makkelijk zat om "vrij van binnen" te zijn in zo'n paradijsje. Maar wie niet inziet dat het idd een paradijsje is die je moet beschermen, komt straks van een ijskoude kermis thuis. Dan rest alleen de barricades.
en door geen christenen meer als partij in de regering te dulden! Hoe hebben we dat kunnen toelaten?
BeantwoordenVerwijderenChristenen zijn in hun grondbeginsels NIET voor vrijheid, dat moeten we toch ondertussen weten.
Ik ben een behoorlijke pacifist en vind het jammer dat het PSP-denken in GL zo verkwanseld is.
BeantwoordenVerwijderenHet heeft nadelen. Aan de andere kant vind ik het niet erg als mensen af en toe over mij heen lopen. Dan krijgen ze in elk geval genoeg lichaamsbeweging. :-)
Probleem is wat er aan vechten vooraf gaat. Je praat dan over propaganda; beperkt maar wel aangedikte info (negatief roddelen). Uit de koude oorlog ken ik die trucjes inmiddels wel, ik doorzie ze snel en begreep om die reden dat Iraq geen massavernietigingswapens had. Iraq was gewoon flink aan het zwetsen richting Westen. Dom stoer doen. Het Westen vond dat prachtig. Collin Powell mocht ons voorliegen en we konden weer eens lekker een potje vechten. Vooral de USA als land schijnt niet zonder oorlogen te kunnen.
Ik heb ook geleerd dat je mensen een uitweg moet gunnen. Veel NL'ers doen dat niet. Hun waarheid is belangrijker. Gevolg escalatie van verschillende waarheden gevolgd door ruzie en vechten. Met een uitweg bieden voorkom je die domme gang van zaken. Je maakt er meer vrienden mee en bij vrienden krijg je meer gedaan dan bij vijanden.
Dus zelfs uit egoïstisch oogpunt is pacifisme heel slim. :-)
Ik denk niet dat we hier uitkomen. (kringetje zoals Bob ook zeg) In de holocaust waren het wel de mensen die vrij van binnen waren(vermoedelijk) die sterker waren en(soms) konden overleven.
BeantwoordenVerwijderenEr zijn ook veel leugens die ons als waarheden worden verkocht, wie weet nog wat klopt over Verweggistan?
Gisteren meegeschreven in een Japanse film: stond op een speelgoedgeweer (volgens de ondertiteling):
BeantwoordenVerwijderen"We must fight to the end for peace and freedom"
@OZ: De gristenen krijg je zo snel niet weg.
BeantwoordenVerwijderenWat secularisme (scheiding van kerk en staat) betreft, daar schijnt Frankrijk ons een stap vooruit te zijn, lees ik net.
Zie je wel, had je maar in je eigen land moeten blijven!
Maar om nou te zeggen dat ze door het laicisme in Frankrijk geen problemen hebben met islamitische immigranten, dat is dan ook weer niet helemaal correct.
BeantwoordenVerwijderenHet vechten was ooit zo simpel. De Hunnen pakten de Romeinen, de Egyptenaren de buurlanden en de Geallieerden de Duitsers en Jappen. Daarna vochten we een Koude Oorlog uit. Wij (althans ik) zijn kinderen van die periode. Waarin we werden opgeleid en getraind om aan het Rode Gevaar het hoofd te bieden. Kapitalen werden er geinvesteerd om de communisten buiten de deur te houden. Als we datgeld nu zouden besteden aan het beter laten functioneren van onze samenleving zouden we vrijwel geen problemen kennen met anders denkende nieuwkomers, voedselbanken of wat ook. Maar nee, na het vallen van de muren en de vergroting van de EU werd onze wereld overspoeld door lieden die wel bereid zijn om te vechten. Voor hun Barbaarse geloof in middeleeuwse samenlevingen waar mannen en vrouwen zeker niet gelijk zijn en mensen met een 'afwijking' kunnen worden buitengesloten. Daar zouden we keihard tegen moeten vechten, maar wonderlijk genoeg doen we dat niet en menen met intelligente oplossingen het gevaar te keren. Net zo naief als de Joods Raad meedacht met de bezetter toen het ging om keuzes maken tussen Meneer Cohen en Meneer Abrahams. Vechten is altijd nodig, tegen overheersing, beperking van vrijheden, indoctrinatie, leugens. En dus is het goed dat er lui zijn die voorgaan in de strijd...en dat doe ik ook als ik gelijk heb in een bepaalde zaak. Zoals onlangs bij een kwestie van een incasso. IK heb recht op het uitstaande bedrag, maar de man wil niet betalen. Na 1,5 jaar procederen krijg ik gelijk en wordt er beslag gelegd. En heb ik toch weer een strijd gewonnen, het kost wat, maar voor principes moet je blijven opkomen.
BeantwoordenVerwijderen@bob; ja, ik had ZEKER in mijn eigen land moeten blijven. Iedereen kan beter in zijn eigen land blijven. Emigreren is verschrikkelijk, voor beide partijen. Maar voor mij extra wrang, omdat ik daardoor een vrijeval op de maatschappelijke ladder heb gemaakt. Dat een Iraniër dat op dekoop toeneemt omdat hij anders vermoord wordt in eigen land, geldt niet voor mij: ik ben (dom dom dom) vrijwillig vertrokken, uit een fantastisch (& rijk) land.
BeantwoordenVerwijderen"Maar om nou te zeggen dat ze door het laicisme in Frankrijk geen problemen hebben met islamitische immigranten": ze hebben er wel ontzettend veel meer dan wij in Nederland, en al veel langer.
Toen ik bijna 30 jaar geleden uit F. vertrok, had je in vrijwel alle steden al grote groepen hangjongens uit de Maghreb die de straat onveilig maakten. In NL was dat fenomeen onbekend. Helaas heeft niemand van de regering (of de pers!) de moeite genomen om daar te gaan kijken hoe het ging met de immigratie, anders hadden ze niet zo tergend lang zo'n naïef rose brilletje coûte que coûte op gehouden.
@OZ - De voorsteden van Parijs, Marseille en andere grote Franse steden spreken al jaren een grimmige taal van vernielingen, straatbendes, aanslagen, gevechten, intimidatie en zo meer. Idd was het handig geweest als alle dromers van een mooie multi-cultisamenleving vooraf daar eens waren gaan kijken. De laatste golf immigranten wil hier wel wonen en leven maar niet samen met de oorspronkelijke bewoners. Ze spreken ook in Frankrijk de taal niet en komen niet aan de bak dan. Dat is de schuld van die samenleving volgens hen. Het enige dat je moet doen is meekleuren met je omgeving. Dan maak je een kans en zou multiculti kunnen werken. Een land, een volk. En niet 2200 verschillende volken die doen alsof ze voor Nederland gaan. Slechts het geloof bindt hen, de grondwet en onze cultuur absoluut niet.
BeantwoordenVerwijderenEn geldlust nog meer dan geloof.
BeantwoordenVerwijderen