Gisteren was ik bij de mevrouw van het Jugendamt, de eerste keer sinds de perikelen rondom mijn samenwonen met mijn vriendin. Wat schetst mijn verbazing toen de mevrouw eigenlijk alles wat ik vind over de zaak bevestigde, en mij een voorstel voor een bezoekregeling onder mijn neus schoof die zij samen met mijn zoon opgesteld heeft, waar ik het 100 procent mee eens ben? Op de een of andere manier hebben zowel mijn ex als mijn zoon zelf dit voorstel niet exact doorgegeven. Waarom dat precies gebeurd is ga ik niet uitgraven, het belangrijkste is vooruit te kijken. Het nieuwe voorstel luidt: elk tweede weekend plus een vaste afspraak op een doordeweekse avond, het enige verschil met de oude regeling is dat het nu een andere avond in de week is.
Dit voorstel heb ik nu nog een keer opgeschreven in een briefje, geadresserd aan ex plus zoon.
Ik zat in de piepzak omdat ik het gevoel dat de instanties niet aan mijn zijde staan, en nu blijkt het heel anders te zijn.
Bob, wil he ons niet meer zo laten schrikkken? :-)
BeantwoordenVerwijderenJe bent er zo van geschrokken dat je toetsenbord hapert? ;-)
BeantwoordenVerwijderenHet leven is hard, maar als je in de forums leest over dit onderwerp dan gebeuren er veel ergere dingen. Wat mij zo opwindt aan de hele zaak is het oneerlijke gedrag van jeweetwel wie.
Bob, gefeliciteerd. Voortaan niet meer gelijk je gal spuggen, er zijn ook nog verstandige mensen, blijkt wel.
BeantwoordenVerwijderenSorry Bob, ik had mijn spaarlamp teveel gedimd. :-)
BeantwoordenVerwijderenAls je gal niet spuugt hoopt het zich op en veroorzaakt het vervelende en pijnlijke dingen. Beter nog is wanneer het niet ontstaat.
BeantwoordenVerwijderenDe enige manier om zo een strijd te winnnen is de hogere instantie te overtuigen. Ik had de indruk dat mij dat niet gelukt was. Dat is een officiele stress-oorzaak: je in een vervelende situatie bevinden en het gevoel hebben dat je er geen controle over hebt. Ik denk niet dat ik het de volgende keer anders zal (kan) doen.
Wie verzint eigenlijk die woorden voor de woordverificatie die klinken alsof ze echte woorden zijn, maar niets betekenen?
Ik wens je heel veel succes hierbij.
BeantwoordenVerwijderenHopelijk kun je je zoon zonder geduvel zien.
Heel goed dat je niet meer alleen staat in de strijd.....top man!
BeantwoordenVerwijderenJa leuk maar het klinkt nou weer niet echt veel. 1 weekend in de twee weken.
BeantwoordenVerwijderenMag je hem dan in dat weekend dan ook mee naar Nederland nemen?
Rob
Dat is in ieder geval een goed bericht!
BeantwoordenVerwijderen@Rob: In principe wel. Maar als ik met hem naar het buitenland wil, dan heb ik officieel toestemming van de moeder nodig.
BeantwoordenVerwijderenIk heb overigens nog geen antwoord op het briefje. Zal morgen maar eens bellen.