22 mei 2014

Fast forward to reality

Nadat ik nu een jaartje pianoles geef aan ongeveer 14 leerlingen, kan ik een vergelijking maken met mijn gewone werk.

De nadelen:
Het verdient minder, het is meer werk vanwege de voorbereiding, ik zal er nooit uitmuntend in worden omdat ik daarvoor te laat ben begonnen en tevens niet over uitzonderlijk talent beschik, de toekomst is niet gegarandeerd omdat het maar een klein muziekschooltje is.
Ik heb meer eigen verantwoording.

Daartegenover staan de voordelen:
Het lesgeven kan erg leuk en inspirerend zijn, het is iedere dag anders omdat je nu eenmaal met mensen te maken hebt, er is geen stress in de vorm van dat er 1000 dingen tegelijk gedaan moeten worden, ik ben gedwongen mijn eigen pianospel voortdurend te verbeteren, ik leer veel, er kijken geen vier verschillende chefs op mijn vingers.
Ik heb meer eigen verantwoording.

Ik vind dat je tijd in de voorbereiding moet steken om goed les te geven. Later, als ik meer ervaring heb, zal dat misschien minder worden. Op het moment is het zo dat ik voor een aantal leerlingen de stukken waarin ik lesgeef nog zelf moet oefenen om ze fatsoenlijk te kunnen spelen. Daarnaast moet ik mijn "eigen stukken" oefenen om beter te worden. Bij elkaar oefen ik per dag 1 a 2 uur, soms nog langer. Ik zoek stukken uit voor de leerlingen, maak kopieen en print-outs. Dat betekent dat je veel uren moet maken als je een redelijk inkomen wilt hebben (zo doet mijn leraar het), of je moet genoegen nemen met een laag inkomen (zo doe ik het).

De allergrootste verandering is niet zo makkelijk in woorden te vatten. Ik heb nu een ander levensgevoel dan een jaar geleden. Het is minder hektisch, meer ontspand, ik ben minder een klein onderdeeltje van een groot raderwerk. Op het moment heb ik maandagochtend, de hele vrijdag en de weekenden vrij, en daardoor is er meer tijd voor de dingen die echt belangrijk zijn in het leven...

Vorige week vroeg een 16-jarige leerlinge aan mij: "Heeft u eigenlijk een opleiding voor muziekleraar?". Ik zeg "Nee, ik ben 10 jaar geleden begonnen met les te nemen en nu geef ik zelf les in mijn muziekschool." Antwoord: "Oh, cool."

5 opmerkingen:

  1. Mag ik aannemen dat Duitseres-in-Duitsland ook een redelijke baan heeft en dat jullie niet alleen afhankelijk zijn van jouw inkomsten? Verder een mooie afweging, waar ik niet erg van opkijk. Zelf heb ik nooit zo'n stap overwogen. Ik ben niet muzikaal, maar kan ook geen geld vragen voor iets dat ik doe. Groot voordeel is dat ik met niets rond kan komen.

    De hectiek in mijn vorige baan vond ik overigens niet erg. In die baan zat ook veelzijdigheid met deels in kantoor en deels in fabrieken buiten Nederland, waarbij ik erg veel vrijheid kreeg en de directe waardering van klanten groot was. Het grootste nadeel van die baan was dat het zoveel tijd vrat. Het is niet in deeltijd te doen en ik vond het niet raar om 70 uur per week te werken. Uiteindelijk hou je dus geen privéleven over en daar wrong voor mij de schoen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wij zijn allebei onafhankelijk van elkaar. We delen alle kosten 50-50, ongeacht wie er meer verdient. Ik vind het niet erg om een stapje terug te doen, ik heb nog nooit boven mijn budget geleefd, en ik hoef nu alleen maar een paar luxe-uitgaven te schrappen en wat bewuster met geld om te gaan. De clou is, dat het mij niet uitmaakt of ik in een duur hotel op vakantie ga of in een goedkoop vakantiehuisje, Zolang als ik nog meerdere keren per jaar op vakantie kan gaan, ben ik sowieso al rijker en gezegender dan 90% van de wereldbevolking.
    De eerste 15 jaar vond ik de hektiek op mijn werk ook niet erg, maar na ongeveer twintig jaar raak je op de een of andere manier versleten.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. A propos uitzonderlijk talent, kennen jullie Angelina Jordan al? Nee, dan gauw luisteren, en val niet van je stoel:
    7-jarige zingt Billy Holliday

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Mooi! Ja, die voorbereiding hakt er flink in qua uren, dat heb ik ook gemerkt toen ik zo'n 7 gitaarleerlingen had. Vooral ook omdat mijn uitgangspunt was dat ze moesten leren wat zíj leuk vonden, en niet een of ander duf boek volgen.
    Zelf leer je ook veel van lesgeven op die manier, je moet allerlei dingen uitzoeken waar je normaal niet aan begonnen zou zijn.

    BeantwoordenVerwijderen