15 december 2010

Associaties, narcist

Laatst zaten we te kletsen en Glühwein te drinken met kennissen. Een van hen maakt een nogal uitgebluste indruk. Alsof er niets is dat het waard is om je over op te winden, niets dat het waard is om überhaupt een emotie voor op te brengen. Nou zal dat wel aan het moment gelegen hebben, de persoon zal gewoon moe zijn geweest of afgeleid door het een of ander, maar het maakte op mij een rare indruk. Doordat die persoon geen enkele verandering van zijn gemoedstoestand vertoonde, was het ook volkomen irrelevant of diegene überhaupt aanwezig was. Hij had op dat moment dood kunnen gaan of in lucht kunnen oplossen, en dat had geen enkele uitwerking op mij gehad.

Nu ben ik al een tijdje geleden tot de conclusie gekomen dat ik niet zo uniek ben als ik vroeger graag wilde geloven, dus die ervaring die ik op dat moment deed, zullen andere mensen omgekeerd ook wel eens met mij hebben. Het is voor bijna alle mensen dus volkomen belangeloos of ik leef of niet. Ik ben totaal onbelangrijk voor 99.999999% van de wereldbevolking.

Voor mijzelf is dat feit dat ik besta echter heel erg belangrijk, misschien wel het allerbelangrijkste. Ik weet bijvoorbeeld helemaal niet of ik mijn eigen leven zou opofferen om anderen te redden. (Ik denk dat ik zou AFWEGEN welke levens meer waarde hebben.)

Ik heb wel eens bewondering voor mensen die zichzelf echt als gelijkwaardig met de mensen om hen heen zien. Die zichzelf niet het middelpunt vinden. Die de belangen van anderen (bijna)  gelijk stellen met hun eigen belangen, en dan niet alleen die van hun naaste familieleden. Volgens mij zitten die mensen anders in elkaar dan ik.

15 opmerkingen:

  1. Het gevoel van de eerste twee alinea's herken ik wel maar de rest heb ik niet. Het lijkt me wel lekker om zo in elkaar te zitten als jij beschrijft. Ik heb er veel moeite mee om het belang van mijn eigen bestaan te zien.

    Eén keer kwam ik bij de eerste hulp in het ziekenhuis met ondraaglijke pijn (arm heel naar achterover uit de kom). Ik moest wachten, wachten, wachten en wist me geen raad van de pijn. Toen ik eindelijk aan de beurt was kwam er een klein kind met een ontveld vingertje binnen. Het had met de vinger tussen de deur gezeten. Dat kind ging ook nog voor, en terecht. Ik was me toen heel erg bewust van mijn onbelangrijkheid.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik ga nu niet zeggen dat het iets met mannen en vrouwen te maken heeft. Dat is echt een schot voor open doel.

    Ik vind het stukje zelf een beetje onsamenhangend, vandaar de titel. Eerst wilde ik er nog een pathetische conclusie aanhangen, zo van "Als we zo verschillend zijn, hoe kunnen we dan ooit met elkaar samenleven" maar dat is ook weer zo flauw.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik ben er van overtuigd een uniek en bijzonder mens te zijn. Ook dat de wereld er heel anders had uitgezien als ik er niet was geweest. Dat geeft me al decennia lang een lekker gevoel. Want net als die miljarden andere mensen doe ik er echt toe en voeg iets toe aan de leefomgeving om me heen. Zonder mij geen reuring, geen liefde, geen kind, geen huisdieren, geen verzamelingen, geen carriere, geen succes voor de bedrijven waar ik hard voor gewerkt heb....ik ben uniek dus, heel erg uniek.....Want wie was ook al weer de belangrijkste mens in je leven????

    BeantwoordenVerwijderen
  4. " Als we zo verschillend zijn, hoe kunnen we dan ooit met elkaar samenleven" Het antwoord daar op is vrij eenvoudig toch Bob? Door elkaar aan te vullen.
    Ik ben uniek, net als ieder mens, dat besef ik wel. Maar ik voel me niet belangrijk. Ook zonder mij zal de wereld gewoon doordraaien hoor.

    Leo, als jij er niet was had ik heel veel minder lol in mijn leven dus ja hoor.. jij bent belangrijk ;)))

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik denk dat geen van ons werkelijk van belang is voor de wereld, sterker nog, de wereld zou misschien wel beter af zijn zonder mensen?! De waarheid is soms hard :)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Er zijn vast ook heel veel vrouwen die zo denken als jij Bob.

    Het dubbele in dit stukje is dat je heel goed weet dat je in de ogen van 99,99999999 mensen onbelangrijk bent en dat ook gaat zitten typen. Je bent dus geen narcist.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. @Marjan - Ben ik dan toch de enige? Extra uniek dus??? :)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. @Leo, jij bent degene waarvan bewezen is dat je een nog grotere narcist bent dan ik!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. @Marjan: Wat je daar beschrijft is iets wat ze hier zo zeggen:
    "Der ist zwar so und so (lässt seine Kinder zuviel durchgehen, wird verarscht, bla bla bla) aber er kann es sehr gut REFLEKTIEREN".

    Je weet dat je een fout hebt, maar dat op zich zelf maakt het nog niet beter. Pas als je daarna iets verandert, wordt het misschien beter.

    Vroeger was ik erg van mezelf overtuigd en blind voor kritiek. Nu zie ik vaker de fouten die ik maak. Maar daardoor gaat het niet beter met mij! Ik voel me alsof ik constant word beoordeeld.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. @Bob - Een narcist??? Ik zie en koester het dan maar als een eretitel.....:)

    BeantwoordenVerwijderen
  11. 99,99999999% van de mensen heeft een of ander overlevingsdrang-gen. Dat zorgt ervoor dat we -als het er op aan komt- voor onszelf kiezen.

    Als dat gen er niet was, dan had er inmiddels geen mensheid meer bestaan. Ongelovigen zouden bedacht hebben: 'Waarom nu niet, we gaan er toch aan' en gelovigen zouden denken: 'Laten we meteen naar de hemel vertrekken. Waarom uitstellen?'

    Ik ben ook iemand die graag iets toevoegd, en vaak lukt me dat. Maar in het zonnetje wil ik absoluut niet. Ik vind het prima als iemand anders een idee van mij uitvoerd en daar de eer van opstrijkt. Hij/zij liever dan ik.

    Een paar weken terug moest ik weer op TV. Bij de opnames heb ik tig keer gezegd laat wat van omgeving zien, in plaats van mijn gezicht. Maar ik wist dat juist dat programma dat niet zou pikken. Acheraf viel het me nog alles mee en lijkt het er op dat de uitzending nut heeft gehad. Ik loop de laatste dagen echter wel met een zak over m'n hoofd door de stad. :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ik heb mijn eitjes gelegd, als ik dan later dood ben zal iemand ze nog eens nalezen, in China of Australie ofzo. Meer heb ik niet nodig.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ik sta graag in het zonnetje. Het moet wel een warm zonnetje zijn. En er moet een geldige reden voor zijn. Met andermans veren strijken doe ik liever niet.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Dit kwam ik toevallig tegen en vind heteen mooie aanvulling ;

    Door jezelf centraal te stellen, ben je veel beter in staat bent om grenzen te stellen, je kiest automatisch wat goed voor jou is.
    Dit heeft ook zijn positieve uitwerking op je omgeving en op de mensen waar jij van houdt. Pas dan geef jij de juiste signalen af en sta je open voor nieuwe mensen in je leven.

    Tham

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Kortom, zoals de bijbel dat al zei: je naaste liefhebben als jezelf.

    BeantwoordenVerwijderen