Blog statistieken - Sex in Duitsland.

Dankzij de hoogst interessante statistieken van www.motigo.nl weet ik nu hoe bezoekers van deze blog via diverse zoekmachines per toeval op deze blog belanden. De meest populaire trefwoorden heb ik in de titel van deze post genoemd zodat ik nu nog meer verkeer ga krijgen dan de gemiddeld 10 hits per dag:
[sex]
[in]
[Duitsland]
Andere trefwoorden zijn: Saturn, scanner en ligfietsen.

Ik zou graag meer willen schrijven over sex in Duitsland, maar de waarheid is dat ik geen deskundige ben op dit gebied. Ik heb slechts ervaring met mijn vaste partner en dat gaat jullie geen moer aan.

Misschien kan ik iets vertellen over prostitutie, dat vinden ook veel mensen interessant. Ik haast mij om te benadrukken dat ik ook hier geen deskundige ben, ik kan slechts rapporteren wat ik om mij heen zie op straat en wat ik lees in advertenties.

Prostitutie gebeurt hier niet zo openlijk als in Nederland (lees: Amsterdam). Zoals iedereen weet kun je daar een bepaalde wijk inlopen en door middel van windowshopping een keuze maken. Alles open en bloot zogezegd. Hier is het zo dat een bordeel grote reklameborden heeft waarop ze zichzelf bijvoorbeeld presenteren als FKK-oase. (FKK = Freie Körperkultur, oorspronkelijk een begrip waarmee alleen naturisten en naaktstranden beschreven werden). Of ze adverteren in de krant.

Een bepaalde ervaring van nabij heb ik wel opgedaan met prostitutie. Dat zit zo:

In de woning onder ons waar ik tot vier jaar geleden woonde kwamen nieuwe bewoners: een echtpaar, of in ieder geval een stel. In een oppervlakkig kennismakingsgesprek vertelde de man ons dat ze van plan waren binnenkort te gaan trouwen. Na een tijdje bleek er nog een vrouw bij ze ingetrokken te zijn, die zag ik af en toe op het balkon. Beide vrouwen wisselden nauwelijks een woord met de buren en gaven de indruk dat ze vrijwel geen Duits spraken. Dan begon het op te vallen dat er veel mannelijke bezoekers kwamen en dat er een bewakingscamera aan de voordeur was geplaatst. Een andere buurvrouw klaagde dat ze een keer door zo een bezoeker gevolgd werd tot aan haar voordeur, deze bezoeker was duidelijk op de verkeerde verdieping beland.

Omdat je geen beschuldigingen kunt uiten zonder iets te bewijzen, heb ik de sexcontact-advertenties nageplozen en daar vond ik dezelfde naam die ze aan de bel hadden staan: Bansitong. Voor Thaise massages en meer of zoiets. Een beetje zenuwachtig belde ik het nummer en vroeg wat ze te bieden hadden en waar ik ze kon vinden (het adres staat niet in de advertentie). Bingo! Ze gaven ons adres op! Een wasechte hoerenstal dus.

Wij vonden het niet zo leuk om zo een 'bedrijf' in huis te hebben, ten eerste omdat we een kind hebben dat nog niet in aanraking hoeft te komen met deze branche, ten tweede omdat ik zelf niet in aanraking wens te komen met allerlei gespuis dat door deze business wordt aangetrokken, zij het klanten of 'zakenpartners'. Af en toe stond er zo een hoerensloep voor de deur (Camaro of zoiets) waar duistere figuren uit kwamen.

Ik heb daarna een gesprek gehad met de goede man waarin hij om begrip voor zijn situatie pleitte. Hij was vroeger vakman geweest in het een of ander, in die tak van industrie was niets meer te verdienen. Dat is inderdaad iets wat veel voorkomt in voormalig Oost-Duitsland. En nu kon hij heel makkelijk veel meer geld verdienen. Ik legde hem uit waarom het mij niet beviel, tegelijkertijd was ik echter bang; ik had geen idee had hij misschien connecties had met criminele figuren uit het circuit die wel even langs willen komen om hun argumenten kracht bij te zetten. Ik bleef dus heel beleefd en legde onze situatie uit. Zoals te verwachten viel had dit verder geen uitwerking.

We hebben nog geprobeerd bij de verhuurder verhaal te halen. In het begin waren ze heel verbaasd; nadat ik ze het telefoonnummer zelf heb laten bellen waren ze overtuigd. Het einde van het liedje was echter dat de vrouw van de 'Hausverwaltung' vond dat ze deze 'keurige mensen' (ze betalen altijd op tijd de huur) niet zomaar uit hun huis wilde zetten.

De volgende stap zou zijn geweest om een bezwaar in te dienen bij het 'Ordnungsamt', want zulke bedrijven mogen niet zomaar overal opgericht worden, en al helemaal niet in een woonomgeving. Echter tegen die tijd was het duidelijk dat we zowiezo gingen verhuizen en dus hebben we het er maar bij gelaten.

Bansitong zit er trouwens nog steeds. Als je ze googelt/googlet/ingeeft in je zoekmachientje weet je meteen waar ik vroeger heb gewoond.

Groeten uit Thüringen.