23 juli 2008

Geen zin meer


Ik heb geen zin meer in mijn werk. Ik wil niet zeggen dat ik nooit zin heb, maar de perioden dat ik geen zin heb volgen elkaar in een steeds sneller tempo op. Mijn werk (PLC- / CNC- programmeur) is redelijk ingewikkeld en kost veel inspanning als je het tenminste goed wilt doen, en daarvoor is een hoge motivatie nodig. De motivatie is nodig omdat de werkzaamheden soms zo godsgruwlijk saai, ingewikkeld en frustrerend zijn dat 'nobody in his right mind' er aan zou beginnen.
Ik heb mijn werk wel eens als volgt beschreven als ik software aan het testen ben: stel je voor je loopt door een moeras en de weg is moeilijk begaanbaar, het is mistig dus je kunt niet zien welke richting je precies op moet. Op een gegeven moment val je in de prut. Je probeert op te staan, maar dan slaat er een tak in je gezicht. Die tak geeft je een oplawaai zodat je nu opeens 5 meter terug bent gevallen. Dan komt er iemand voorbij en drukt je nog dieper in de modder. Aan het einde van de dag mag je blij zijn als je nog op hetzelfde punt staat waar je 's ochtends begonnen bent, en je hebt zoveel verschillende dingen gedaan dat je niet eens behoorlijk uit kunt leggen waarom je niet verder gekomen bent.
Die hele rits aan nadelen worden normaalgesproken opgehoven wanneer je zelf iets gecreeerd hebt, een nieuw programma of een programma voor een nieuwe machine. De voldoening die je krijgt als je zelf iets nieuws hebt gebouwd en het langzamerhand begint te functioneren is groot en duurt nog een tijdje voort nadat je ermee klaar bent. Jammer genoeg gebeurt dat maar af en toe, en nu zit ik bijvoorbeeld in een periode waarin ik problemen van bestaande programma's moet anlyseren, die in dit geval ook nog door anderen geschreven zijn. Voor de insiders: de programma's zijn geschreven met behulp van indirekte adressering van instantie-datablocks; dat betekent ingewikkelde constructies die ertoe dienen een programma kort te houden en het veelzijdig in te kunnen zetten. Tenzij je een goede motivatie hebt is daar niet doorheen te komen. En zoals je nu begrepen hebt, heb ik die motivatie op het moment niet. Vandaar dus een nieuwe blog-post.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten