Fietstocht Schmücke

Zoals afgesproken trof ik Andreas bei het Luisenpark om zondagochtend 11 uur voor onze fietstocht naar de Schmücke. Een beetje laat maar dat kwam omdat Andreas net twee nachtdiensten achter de rug had (!). Hij wilde de tocht toch graag maken. Om zijn nadeel een beetje te compenseren ben ik op zaterdagavond nog naar een verjaardag geweest in Jena tot ongeveer half twee en heb daar bier, vruchtenbowl en tussendoor nog een grappa genuttigd. Zondagochtend na twee aspirines (tegen de kater en voor de doorbloeding) en een magnesiumpilletje (tegen spierkramp, daar heb ik wel eens last van) konden we dan van start gaan.

Van Erfurt naar de Schmücke is 52 kilometer en het eindpunt ligt op 920 meter (Erfurt ligt op ongeveer 200 meter hoogte). Dat wil zeggen: een test voor zowel de (lig-)fiets als voor mij. Zulke lange tochten heb ik nog nooit gemaakt. Het enige wat qua duursport daar in de buurt komt zijn de skivakanties, hoewel bij skien is het toch zo dat je niet voortdurend bezig bent; de helft van de afdaling houd je pauze, en dan rust je nog eens uit in de lift naar boven.

Het goede nieuws is dat ik het zonder conditionele problemen en zelfs zonder spierpijn overleefd heb. Een beetje last van de knieen had ik wel, dat is blijkbaar mijn zwakke punt. De tocht was natuurlijk mooi, de omgeving is echt niet te vergelijken met Nederland, waarschijnlijk meer met de Ardennen, maar dan nog een stukje hoger. Het slechte nieuws is tweeerlei (is dat goed Nederlands?). Ten eerste fietste ik voor het eerst met zogenaamde klikpedalen. Voor de leken: dat zijn speciale pedalen met speciale schoenen die daarin vast klikken. Het voordeel is dat je ook bij het naar boven halen van de voet kracht kunt zetten (trekken) en speciaal voor de ligfiets: dat je de benen af en toe kunt laten hangen. Ook is het een ontlasting voor de knieen. Het nadeel is natuurlijk dat je je voeten op tijd uit de pedalen moet 'klikken'. Vooral op een ligfiets en op verkeerskruisingen is dat nogal lastig en dat zorgde dat voor pijnlijke taferelen. Ik schat dat ik zo'n 8 keer onderuit gegaan ben, iedere keer in (bijna-) stilstand. Gelukkig zonder verwondingen, alleen een paar schrammen.

Het andere slechte nieuws is dat we op de heenweg twee keer verkeerd zijn gereden. De eerste keer was kort na Geraberg, daar zijn we het bos in gereden omdat we een bordje volgden, niet wetend dat dat een wandelweg was. De wandelweg werd een smal paadje, dat paadje werd schuin en onbegaanbaar zodat we die fietsen moesten duwen, en op het einde zo steil dat zelfs duwen niet meer ging en we laatste honder meter de fietsen hebben gedragen. De tweede keer dat we verkeerd reden was vergelijkbaar, alleen hebben we toen besloten om te keren en de fietsbare weg te zoeken. Dat alles heeft ons schat ik 3 kwartier oponthoud bezorgd.

De grote pauze hebben we in restaurant Mönchhof gehouden, kort voor de Schmücke. Na een maaltijd met traditionele Radler zijn we toen verder gereden naar de Schmücke en toen terug over geasfalteerde wegen via Gehlberg en Gräfenroda. Om 20 uur waren we weer thuis. Volgens Andreas' fietscomputer hebben we er 6 uur over gedaan (pure rijtijd dus zonder pauzes) wat neerkomt op een gemiddelde snelheid van 17 km/u. Als je bedenkt dat we twee keer verdwaald zijn en een stuk gelopen hebben toch wel redelijk.

Hier vind je een wat technischere bescrijving van bijna dezelfde tocht met informatie over de hoogtemeters en de omgeving en zo.

En hier zijn natuurlijk de foto's: