26 november 2012

Spanje

- Notitie op mijn E-Book reader, geschreven op een eenzame hotelkamer 's ochtends in Spanje -

Ik lig in mijn te korte bed in de goedkope, ietwat armzalige vakantiewoning in Spanje. Het is acht uur, ik ben al een uur wakker en heb wat liggen lezen. Door de kieren in het gehorige huis hoor ik hoe de buren nu pas beginnen te leven.

Het verschil in mentaliteit tussen de Spanjaarden en de bewoners van het land waar ik al tien jaar woon, Duitsland, kan niet veel groter zijn. In spanje vind je niet snel iemand met een burn-out of een maagzweer van de stress. In duitsland is dat "Alltag". In Spanje rotten de bejaarden niet weg in een tehuis, maar zitten op een bankje op de Plaza, bekijken het straatleven, kletsen wat en nemen deel aan het sociale leven. Er zijn veel kleine winkels, waar de mensen meer komen om te kletsen dan om boodschappen te doen. Ze hebben geen haast, uit principe niet. In het plaatsje waar ik verkeer met drieduizend inwoners zijn ongeveer honderd cafes en restaurants. Ongelogen.
Luisterend naar mijn buren is het opeens duidelijk waarom het in landen als Spanje en Griekenland zo moeizaam loopt met de economie. De Spanjaard gaat namelijk liever met zijn hele land ten onder dan dat hij zijn levensstijl opgeeft. Hij is tevreden met zichzelf. Een andere levensstijl is nodig om bij te blijven  in de wereld van Angela Merkel, concurrentie uit China en de rest van azie. Maar er is geen haar op zijn hoofd die er aan denkt. Hij is niet gek.
Het gevoel bekruipt me dat ik in een stervend land verkeer.

2 opmerkingen:

  1. Tevreden zijn met jezelf en met je leven ... Wat dat betreft kunnen we in Nederland en Duitsland kennelijk nog veel leren van de Spanjaarden.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. De vraag is of er geen gulden middenweg bestaat. In Spanje gaat het namelijk economisch niet zo best.

    BeantwoordenVerwijderen