12 september 2012

Coming out

[Update: Hier is de test (in het Duits) waarbij je zelf kunt vaststellen of je ook zo bent.]

Ik ben introvert. Ik wist het zelf al langer, en nu werd het onweerlegbaar aangetoond in een quiz in der Spiegel, waarbij ik 10 punten voor introvertheid en 0 punten voor extravertheid haalde.

Wat is je eerste reaktie daarop? In principe zijn er twee mogelijkheden:
1 - Ach kom, Bob, dat is maar een quiz uit een tijdschrift, waarschijnlijk ben je helemaal niet zo, trek het je niet zo aan.
2 - Aha, interessant.

Als je in de trant van 1 hebt gereageerd, dan vertegenwoordig je de mening van de meerderheid. Introvertheid wordt namelijk sinds enkele decennia als een handicap beschouwd, en extravertheid is de norm waar je naar toe moet streven om iets te bereiken. Vroeger was dat anders. Daar is pas geleden een interessant boek over verschenen, en vanwege dit boek is er nu dus ook een artikel in der Spiegel. Het is interessant omdat ik zelf helemaal ben opgegroeid in de doctrine dat extravertheid voordelig is en introvertheid een nadeel. Het is aardig om te lezen dat dat vroeger heel anders was, en om een objectievere analyse te zien.

In de volksmond betekent introvertheid "stil, teruggetrokken, verlegen", en extravertheid "vrolijk, mensenvriendelijk, makkelijk in de omgang". In werkelijkheid is het zo dat introverten minder prikkeling van buitenaf nodig hebben om geestelijk aktief te zijn. De hersenactiviteit van een introverte in rust is hoger dan van een extraverte. Een introverte kan zich daardoor goed en lang concentreren als hij alleen is, zonder in VERVELING te vervallen. Veel beroemde kreatieve mensen waren introvert: Chopin, van Gogh, Bill Gates.

Kun je je beter schriftelijk uiten dan mondeling? Praat je liever met iemand alleen dan in een groep? Vind je het vermoeiend om in een groep mensen te communiceren, zoals op verjaardagen? Werk je liever aan een stuk door ongestoord? Dan sluit je bij ons aan en hou op om je ervoor te schamen.

18 opmerkingen:

  1. Ik ben ook van de club. Ik schaam me helemaal niet, tegenover wie ook?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. We richten een club op. De saaie mensen hadden we al, nu de introverten nog. We moeten alleen een andere naam bedenken, omdat deze naam al zo gestigmatiseerd is. In plaats van introvert zijn we, eeh.., onafhankelijke denkers? Een pakkende naam moet bedacht worden.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dag Bob,

    "In plaats van introvert zijn we... onafhankelijke denkers".

    Veelzeggende zinsnede. Als je je niet schaamt introvert te zijn, is er toch ook geen reden je van die term te dissociëren? Integendeel! Door als emancipatiebeweging dat woord uit de weg te gaan, bied je volop ruimte voor het voortbestaan van de negatieve connotatie.

    Helaas voor introverte mensen: emancipatie betekent confrontatie.

    In je keuze voor de term "onafhankelijke denkers" zie ik verder twee verschijnselen. Om te beginnen kom je denk ik terecht op een ander persoonlijkheidsaspect: de as volgzaamheid-onafhankelijkheid staat los van in- of extraversie. Er zijn ook extraverte onafhankelijke denkers.
    En “onafhankelijk denken” heeft een heel positief imago. In je keuze je groep zo te benoemen bespeur ik een neiging die je wel vaker bij te emanciperen groepen ziet, het overcompenseren voor het negatieve beeld. “Gay pride” is een goed voorbeeld – trots lijkt me hier even misplaatst als schaamte voor iets wat gewoon “is”. Geldt dat voor introversie niet net zo goed? (Bob, begrijp me goed, ik zeg niet dat je geen onafhankelijk denker bent.)

    Misschien vind ik “zelfbewustzijn” dan een aantrekkelijker gedachte. Een club van zelfbewuste introverten misschien?

    Maar ja – nu komt de aap uit de mouw – ik kan geen lid worden. Ik zit aan de extraverte kant van het spectrum. Is er ruimte voor sympathisanten? Of ben ik de vijand?

    Als je dat leuk vindt: een veelheid aan persoonlijkheidstesten vind je op: http://similarminds.com/personality_tests.html

    Zelf vind ik de advanced global personality test wel aardig. Die begint hier: http://similarminds.com/global-adv.html

    Hartelijke groet,

    Frank - Leiden

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. De vijand spreekt!

      De term "onafhankelijke denkers" is natuurlijk niet goed, hij dekt de lading niet. Er schoot me even niets beters te binnen, ik was op mijn werk en had weinig tijd. Niet over-interpreteren aub!

      Je kan nu wel heel stoer gaan roepen dat je je er niet voor hoeft te schamen en dat je het beestje bij de naam moet noemen, maar de realiteit is nu eenmaal anders. Vaak doet een andere naam wonderen, en het is in ieder geval een stuk makkelijker een nieuwe naam te bedenken dan de halve wereldbevolking ervan te overtuigen dat ze een waanvoorstelling aanhangen.

      Ik zoek een naam die introvertheid op een positieve manier beschrijft. Voor mij heeft het woord een negatieve klank. Bedachtzaamheid, bezonnenheid, kreativiteit, mwah, het is niet eenvoudig.

      Verwijderen
    2. Als het beter voelt, wil ik best de vijand zijn, hoor. Prima! Dat weerhoudt me er trouwens niet van om te sympathiseren...

      Als man die op mannen valt noem ik het beestje nu dertig jaar bij de naam (stoer?) en ik kan je uit ervaring vertellen: dat werkt.

      Ik ben benieuwd naar voorbeelden die je kent waar een andere naam wonderen heeft gedaan. Zelf kan ik alleen voorbeelden bedenken waar dat niet zo was. De introductie in de negentiende eeuw van de woorden Urning, derde sekse en homoseksueel heeft de toenemende vervolging van die groep in de eerste helft van de twintigste eeuw niet tegengehouden. Martin Luther King gebruikte, net als de tegenstanders van de zwarte civil rights movement, het woord negro. De overgang naar de termen black en African-American volgde hier de emancipatietrend eerder dan die te zetten. En of het Roma en Sinti beter vergaat sinds de gangbare aanduiding niet langer Egyptenaar (vóór 1800) of zigeuner is?

      Geestig: volgens het vragenlijstje van de mevrouw Cain ben ik introvert. Bij jou reden voor een genuanceerd vijandbeeld?

      Ook classificeert zij Barack Obama als introvert. Een introverte man die spectaculaire waardering geniet, het kan dus wel.

      Frank

      Verwijderen
    3. Waar het om gaat is dat we leven in een cultuur waar degene met de grootste mond het meeste bereikt en het meest bewonderd wordt. Ik merk dat zelf dagelijks. Zodra als ik mijn bek opentrek, dan wordt er naar me geluisterd. Er is steeds minder tijd om na te denken en bedachtzaam te zijn. Deze mentaliteit is uit Amerika over komen waaien denk ik.

      Het is inderdaad moeilijk om voorbeelden te bedenken. "Axis of evil" schiet me te binnen. Dat is een begrip dat de mensen in de USA toendestijds motiveerde om een oorlog te ondersteunen.

      Als je het vragenlijstje bedoelt dat ik hierboven aan het einde van het blog noem, dat is natuurlijk ingekort. De echte test is kun je hier doen:
      LINK NAAR TEST

      Ik zal de link ook in de oorspronkelijke tekst zetten.

      Verwijderen
    4. Bob, dat aan de grootste schreeuwers helaas het zwaarste gewicht wordt toegekend, ben ik helemaal met je eens. Deze vijand zegt niet voor niets dat hij sympathiseert...

      Maar in het verlengde daarvan ligt de vraag hoe daar effectief mee om te gaan en juist daarover probeerde ik iets te zeggen. Ik ben ervan overtuigd dat je met “de vijand” zult moeten communiceren om een mentaliteitsverandering te bewerkstelligen, op kleine schaal, in je eigen omgeving, bijvoorbeeld waar introvert en extravert moeten samenwerken. En dan zijn, denk ik, de volgende punten relevant:

      Ken de vijand en zijn nuances. Natuurlijk zijn er hopeloze gevallen die moedwillig introverten platwalsen, maar meestal ligt het subtieler. De meeste mensen kijken niet verder dan hun neus lang is. Hun extraverte gedrag werkt voor hen – dus wat is het probleem?! Ze hebben voorlichting nodig om dat probleem te onderkennen.

      Bewapen je met kennis en onderbouwing. Wijs ze op onderzoek waaruit blijkt dat introverten op een andere manier floreren dan extraverten, of dat aantoont dat gemengde teams de beste resultaten opleveren, maar dat een gemengd team dus ook een variatie van werkwijzen betekent. (Je zegt dus heel beleefd dat hun extraverte monocultuur contraproductief is.)

      Blijf dit op relevante momenten op een beheerste manier aan de orde stellen. Het kan even duren voor het kwartje valt. Gebruik je sociale intelligentie: je wilt hooguit beperkte irritatie opwekken. Spreek je in concrete situaties uit vóór je van frustratie ontploft – en dan niet alleen over de concrete kwestie, maar ook over het principe dat jij als introvert speelruimte wilt hebben en gehoord wilt worden.

      In de test die je toegevoegd hebt, kom ik uit op de grens van introvert en ambivert. De versie die eerder deed, vond ik op http://www.thepowerofintroverts.com/quiet-quiz-are-you-an-introvert/

      Sorry, maar “axis of evil” vind ik niet zo’n goed voorbeeld, omdat het een etiket is dat door anderen werd opgeplakt ("framing"), terwijl jij het had over het zelf kiezen van een eigen, ander etiket als emancipatiestrategie.

      Groet – Frank, Leiden

      Verwijderen
  4. Welcome to the club Bob, introverte mensen zijn toch al met al stukken prettiger nietwaar. En wij vervelen ons dus nimmer :)
    Ik schaam mij er niet voor maar soms vind ik het wel lastig, ik denk vaak dat men mij saai vindt en dat vind ik dan weer niet leuk ;)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat zijn dan waarschijnlijk extraverten, die introverten saai vinden. Ik kan omgekeerd vaak minder goed opschieten met mensen die luid en breedsprakig zijn.

      Ik kan me eerlijk gezegd niet heugen dat ik me ooit verveeld heb, ook niet als ik niets te doen heb. De laatste keer moet in mijn jeugd geweest zijn.

      Verwijderen
    2. Wat Emigrant hieronder zegt over vervelen geldt ook voor mij wel, op zulke momenten kan ik mij vervelen, als ik alleen ben nooit. Ik bezoek bij voorkeur ook geen groepen mensen, liever ga ik dan iets samen doen(en dan niet-alleen- praten!-en ook niet daarna uit eten want dan moet je weer verplicht (zogenaamd) gezellig doen-)
      Inderdaad, dat zijn de extraverten, die menen dan ook dat de wereld van hen is(en omdat ze zo prominent aanwezig zijn lijkt dat ook zo en voelen de introverten(die misschien overdonderd raken?) zich niet capabel) We moeten ons verenigen! :))

      Verwijderen
  5. Ik kan er niet mee zitten. Volgens mij hebben introverten een rijk en aangenaam leven, het grootste deel van de tijd, en hebben ze (we) er bovendien niemand voor nodig om het zover te krijgen. Eropuit gaan om mensen te ontmoeten is altijd nog een optie, maar het hoeft niet per se. We hebben het hier nu niet over mensen die extreem verlegen zijn, die zijn niet te benijden. Daar is meen ik trouwens al een club voor. Ik heb eerder medelijden met de extravert die zich in zijn eentje te pletter zou vervelen. Ik zou gewoon 'introvert' zeggen, voor mij heeft het woord geen negatieve bijklank.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Mee eens. Ik was vroeger trouwens wel extreem verlegen maar ik vraag mij nu af of dat niet meer een aanpassingsprobleem was.

      Verwijderen
  6. Vervelen doe ik mij alleen als ik vast zit in een gezelschap van niet door mij gekozen of geliefde mensen en ik niet weg kan/mag.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik heb ooit eens gelezen over een club voor verlegen mensen, waar dan niemand is komen opdagen omdat ze te verlegen waren, maar dat was geloof ik in een roman.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Tegenover een goede vriend, met wie ik enkele dagen in Trier was, sprak ik mijn bewondering uit over zijn vlotte omgang met mensen, ook met onbekenden. Ik ben daar soms een beetje jaloers op. Tot mijn verbazing zei hij, dat hij niet altijd zo geweest was, integendeel. Op zijn twintigste was hij erg verlegen en ging hij nauwelijks met mensen om, wat hem dwars zat. Toen heeft hij uitdrukkelijk de omgang met mensen getraind, zo vertelde hij. Hij had technieken van toenadering aangeleerd en een 27-punten programma gevolgd. Gedragstherapie in eigen regie dus. Het is goed gelukt; iets kunstmatigs is er in zijn gedrag niet te ontdekken.

    Bestaat er dus misschien geen introverte persoonlijkheid, maar alleen introvert gedrag?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat geloof ik niet. Verlegen is niet hetzelfde als introvert. Ik denk dat een introvert makkelijk de vaardigheid verliest met mensen om te gaan als hij er niet bewust aan werkt.
      Een "echte" introvert vindt het gewoon niet wenselijk veel en lang onder de mensen te zijn. omdat het hem niet bevalt. Een verlegen persoon wil dat misschien wel, maar is bang om een flater te slaan.
      Ik beschouw mezelf niet als zeer verlegen.

      Verwijderen
  9. Ik heb eerst de test gedaan, maar lees nu in de reaxi's dat je die er later bij hebt geplaatst. De uitslag was 'centrovert'. Dwz 8 intro, 7 extro en 2 neutraal. Volgens hen kan ik met beide groepen goed omgaan en ben ik flexibel. Zou allemaal nog kunnen kloppen ook.

    Ooit was ik schuchter en verlegen en nog steeds heb ik er moeite mee om een speech te houden voor een grote groep. Als het moet doe ik het inmiddels wel. Maar ik ben wel enorm veranderd als het gaat om wildvreemden aanspreken. Eigenlijk vind ik dat wel leuk, omdat de reaxi's meestal erg positief zijn. In een grotere groep gaat ook best, maar toch liever een klein gezelschap of zelfs 1 op 1 omdat ik weet dat mensen dan anders reageren. Binnen een groep zijn mensen minder vaak zichzelf en proberen ze zich te gedragen op een manier die de groep volgens hen van hen verlangd.

    Maar eigenlijk verklaart mijn manier van vakantievieren genoeg over hoe ik ben. Totaal geen probleem met alleen op pad gaan, daar heb ik de bescherming van vrienden of familie niet voor nodig. Tijdens de vakantie spreek ik regelmatig moeiteloos met mensen en dat verveeld me bijna nooit. Het begint vaak met small talk en dat kan zomaar de diepte in gaan.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik vind het toch wel leuker om samen op vakantie te gaan. Ik heb er geen "moeite" mee om alleen te gaan, ik doe dat ook nu en dan, maar het bevalt me ook om de belevenissen van de dag samen met iemand te recapituleren.

      Verwijderen