14 mei 2011

Stelling

Bloggen is een voorbijgaande fase op de weg naar volwassenheid.

27 opmerkingen:

  1. Op zich een optimistische stelling.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. @Emigrant: Mwah. De laatste tijd heb ik weinig inspiratie. En als ik dan iets heb, dan denk ik vaak nee dat heb ik al gezegd, of het is te kinderachtig. Ik wil niet stoppen, maar ik wil ook niet auf Teufel komm raus steeds maar iets posten.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @Marjan: Ja he. Mensen doen vaak dingen niet omdat ze ze kinderachtig vinden, maar als je je nooit als kind hebt gedragen, hoe kun je dan volwassen worden?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @Bob Ik vind jouw blog juist zo verfrissend omdat het vaak over triviale dingen gaat, zoals ruzie maken op de fiets, of gewoon over iets waar je enthousiast over bent, of relaties op het werk die je aan een beschouwing onderwerpt. Ik vind dat allesbehalve kinderachtig. Ik vind andere bloggers die een grote broek aantrekken over een of andere politieke mening, juist vaak vrij irritant. Jij hebt een 'gat in de markt'.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. @Bob: Ach kom. Jij bent allang volwassen en wat jij denkt dat kinderachtig is, is het waarschijnlijk helemaal niet. Gewoon bloggen als je er zin in hebt, en anders niet.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Bloggen muss Spass machen, Blogtexte muessen von selbst fliessen. Ich hoere etwas, ich sehe etwas - und dann kommt als erster Gedanken 'Das musst du bloggen.' Aber auch vieles, was ich hoere, was ich sehe, schafft es nicht ins Blog. Warum? Weil das, was ich schreiben will nicht fliesst. Ich denke nach, ich formuliere um. Die Situation ist im Nachhinein nur witzig/interessant/nachdenklich fuer den, der sie live mitgemacht hat. Oder das Thema ist zu komplex fuer einen Blog, und als Mehrteiler geht oft der Zusammenhang verloren, weil dazwischen immer wieder was anderes blogwertig ist. Dann denke ich mir 'Man muss ja nicht jeden Scheiss bloggen.' Aber das Bloggen ganz aufgeben? Nie! Dafuer schreibe ich zu gerne. Blogpause? Ja, sollte jeder einmal machen, auch wenn es nur fuer ein paar Tage oder Wochen ist. Wenn man naemlich so weit ist, dass man jeden Tag oder jede Woche mindestens einmal bloggen 'muss', dann hat das nichts mehr mit bloggen zu tun, sondern mit Zwang. Und spaetestens dann ist ein Blog tot ...

    BeantwoordenVerwijderen
  7. @Mendian: "Blogtexte müssen von selbst fliessen" Percies!

    @Bart: Dankje. Alleen moet er af en toe wel iets gebeuren en ik moet niet zo hirntod zijn als ik soms ben.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Gelukkig word ik op dit punt wellicht nooit volwassen. Elke dag iets anders bedenken houdt de geest jeugdig toch? En voor mijzelf geldt dat ik ook nog over mijn passies aparte blogs maak, dus vermoedelijk als een 21 jarige denk en handel....heerlijk.....Heb geen zin om als zuurpruim door het leven te gaan met het idee dat 'anderen' altijd iets fout doen als ze hun mening uiten in het kader van een democratisch grondrecht. Kan het schelen wat iemand schrijft, als het maar leesbaar is toch?

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Eens met je stelling Bob, ik denk dat ik er ook bijna klaar mee ben :p
    Ik denk dat je(ik) ook steeds meer het besef krijgt dat het allemaal weinig zinvol is.
    Er zijn zivollere bezigheden.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Naar mijn mening heeft Mendian het prima verwoord.

    Bloggen is op lange termijn alleen vol te houden als je er plezier in hebt. Dat lukt het beste als je over dingen schrijft, die je inspireren of anderszins bezighouden. Af en toe een pauze is prima en soms zijn er inderdaad tijden dat je er even gewoon geen zin in hebt, of waarin andere dingen eenvoudigweg belangrijker zijn. Geen probleem toch?

    Ik vind een vaste regelmaat zelf prettig maar het aangename aan bloggen is dat je het net zo vaak (of zelden) kunt doen als je wilt. Je bepaalt zelf de regels. En als je merkt dat de bron is opgedroogd, wat spreekt er dan op tegen om te stoppen? Je schrijfsels zelf kunnen als archief op internet blijven staan, als je dat wilt.

    @Margreet:
    Ik blog in de eerste plaats omdat ik er lol in heb, maar ik word ook enorm blij van de lezersreacties. Mijn blog brengt mensen samen die een gemeenschappelijke interesse hebben en dat vind ik super :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Die stelling gaat bij mij niet op. Voorbijgaand is al betrekkelijk aan het worden. Ik log bij web-log een jaar of 6 en daarvoor had ik 5 jaar een website, waar ik ook een beetje op logde. Dus als ik dat meereken ben ik al een tijdje bezig.

    Daarbij was die website circa 6x zo populair in bezoekersaantal. Die bezoekers kwamen hoofdzakelijk op m'n afkortingenlijst af en een veel kleiner deel las de rest waaronder fietsverhalen en wat genalogiegedoe. Op die site kon niet gereageerd worden, dus zonder reacties schrijf ik net zo makkelijk door. Door het reageren ga je wel anders schrijven. Je leert er goed van hoe berichten over komen.

    Qua onderwerpen loop ik er niet zo snel uit. Schrijfstof genoeg. Het is eerder een tijdprobleem en dan vreet het lezen en reageren bij andere bloggers nog altijd meer dan mijn eigen schrijfstukjes.

    O ja en dat vol wassen. Daar doe ik echt niet aan mee. Ik ben geen trots iemand met veel hoog te houden eergevoel, maar volwassenworden is toch echt m'n eer te na. Zo lang ik leef laat ik me dat niet overkomen. :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  12. @Buurtaal, natuurlijk, als je er geen plezier in hebt dan blog je niet. Ik blog ook al heel lang en in het begin veel meer als nu, toen had ik ook heel veel bezoekers en reacties en reageerde ook veel(hangt vaak samen) Van sommige reacties word ik ook blij maar in de loop der tijd merk je toch dat veel reageerders dat erg oppervlakkig doen en dat bevalt me er niet aan. Daarbij had ik destijds nauwelijks nog tijd voor mijn 'echte leven' Ik vind het beter dat om te draaien en dat doe ik dus nu.
    Minder reageren betekent minder reacties. En dat brent mij bij het idee dat het niet zo zinnig is. Soms vind ik het zelfs zonde van mijn tijd. Steeds vaker denk ik; ach laat maar. Er zijn maar een paar mensen ook die ik zo interessant vind(en aardig) dat ik er alles van wil lezen.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ach ja en volwassen worden moet je zien te voorkomen, volwassenen zijn nogal saai. Maar je wordt wel ijzer als het goed is?

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Bloggen is net als schrijven: je doet het omdat je het doet, niet omdat het zinvol is of iets oplevert.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Je denkt toch na over de dingen die je doet?
    Er is verschil in voor jezelf schrijven of bloggen denk ik.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Ja dat doe ik ook Emigrant, maar dan doe ik dat niet op het blog, het helpt idd om dingen op een rijtje te krijgen.
    Als je voor jezelf schrijft hoef je het ook niet te publiceren ?
    Maar ik spreek voor mezelf hoor, ik vind mijn tijd te kostbaar worden denk ik.

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Buurtaal behoort tot een minderheid van blogs waar ook regelmatig mensen die komen die niet zelf bloggen. Dat komt omdat het over een interessant onderwerp gaat voor een bepaalde groep mensen, en omdat het degelijk geschreven wordt en goed gerechercheerd is, en ook nog leuk is om te lezen. Dat het onderwerp deel uitmaakt van het beroep van de auteur speelt daarbij natuurlijk een rol.

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Danke für die Blumen Bob ;-)

    Bloggen ligt bij mij inderdaad in het verlengde van mijn werk als vertaler/redacteur. Naast het plezier in het schrijven zelf is voor mij het doorgeven van kennis één van de hoofredenen waarom ik blog. Dat is overigens iets wat ik mijn leven lang al leuk vind. Als ik niet zou bloggen zou ik daarvoor een andere uitlaatklep zoeken.

    @Margreet: Je afweging snap ik goed. Als je merkt dat de "kosten-batenverhouding" niet meer klopt is het misschien inderdaad tijd om te stoppen (of langer te pauzeren, voor het geval je later toch de draad weer wilt oppakken. Alleen moet je dan inderdaad weer min of meer bij het begin beginnen om lezers te vinden ...)

    BeantwoordenVerwijderen
  19. @Bob: Vrijwel zeker komen er op jouw blog ook bezoekers die zelf geen weblog hebben. Alleen melden zij zich bijna nooit door een reactie te plaatsen of bijvoorbeeld een mailtje te sturen. Ik heb daar zelf ook 'last' van. Met geluk haal ik 30% reageerders zonder blog en 70% met. Op mijn oude website (zonder reactiemogelijkheid) kreeg ik circa eens per week een mailtje, op mijn weblog krijg ik er maar een paar per jaar.

    De reden ken ik inmiddels ook. Het ligt niet aan mijn reageervak, dat is zo drempelloos als maar kan. Geen codes en je hoeft alleen maar ee naam in te vullen en hij staat er direct. Het ligt waarschijnlijk ook niet aan mijn schrijven, ik schrijf niet gericht op medebloggers. Ik denk dat het in reageerclub zit. Als dat een soort kliek wordt die steeds bij elkaar reageert, dan werpt dat een barrière op voor mensen die niet bij die club horen. Dus net zoiets als een groepje van 5 of meer mensen die in een kroeg steeds bijelkaar staat en met elkaar praat. Daar gaat een buitenstaander ook niet zomaar tussenstaan. (Overigens doe ik dat wel, maar ik ben nu eenmaal de uitzondering die de regel moet bevestigen.)

    BeantwoordenVerwijderen
  20. We worden nooit volwassen, we leren alleen ons gedragen in het openbaar.

    Volwassen ben je op hetzelfde ogenblik waarin je inziet, dat de laffe hatelijke doorsneemensjes die je omringen, mensen zijn zoals jij.

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Dat vind ik een aardige definitie van volwassenheid.

    Zelf had ik ooit deze (minder goed):

    Je bent volwassen als je raad aanneemt van je ouders, ondanks het feit dat die van je ouders komt.

    BeantwoordenVerwijderen
  22. "Ouders" kun je ook vervangen door "mensen die je niet mag".

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Ze zijn natuurlijk niet van mezelf hè...

    - Coco-wiki-man -

    Een kind wordt volwassen op de dag dat het beseft dat er geen volwassenen zijn.

    BeantwoordenVerwijderen