11 juni 2010

Schubert, Impromptu Op 90 Nr 2 in Es majeur - Niet zoals gepland

[Update 13 juni: Nu de eerste emoties zijn gezonken, is deze log nog een keer bewerkt.]
Hier het stuk zoals ik het in de "generale repetitie" thuis heb opgenomen, een dag voor het optreden van de muziekschool in Der Alte Oper in Erfurt. Het is met een twee missers in het eerste deel nog heel acceptabel.



Zo ging het echter niet op het concert, dat is namelijk redelijk catastrofaal verlopen. Thuis heb ik dit stuk nog nooit met zoveel missers gespeeld als daar op de bühne. Ik heb echter niet opgegeven, en heb gewoon doorgespeeld. Mevrouw HID zat in het publiek, en ving het commentaar op dat ik als "zeer sympatiek" werd bevonden. Omdat ik de moed niet heb opgegeven, waarschijnlijk.

Voor de rest was het concert een aardig succes. Er waren een paar min of meer geniale pianostudenten uit de muziekschool in Tübingen, waar mijn leraar zelf weer leering is. Tübingen is onze übergeordnete muziekschool, als het ware. Een paar andere piano-leerlingen waren ook erg nerveus en maakten ook fouten.

Met mijn muziekles ben ik wel tevreden, ik heb werkelijk veel geleerd. Het enige nadeel is dat er voor mijn gevoel te weinig kritiek komt. Mijn leraar is soms al tevreden als ik het zelf nog lang niet ben. Het blijft dus aan mijzelf overgelaten om te beoordelen of een stuk dat ik speel echt rijp is om voor te spelen.

Terug naar het optreden. Wat mij behalve de plankenkoorts en het moeilijke stuk parten speelde was de vleugel van het merk August Förster. Deze vleugel heeft een zeer zware aanslag, ongeveer 80g. Over het algemeen ligt de aanslagsterkte van een piano tussen de 15 en de 100 gram, die van mijn e-piano is heel erg licht. Ik kon kiezen uit 2 vleugels, en heb de verkeerde gekozen. De andere was een Blüthner. Ik was te laat om ze nog uit te proberen, het publiek zat al in de zaal.

De oudere instrumenten van Förster (en dit was een wat ouder model) zijn werkelijk zeer 'gewöhnungsbedürftig" om te bespelen. Mijn leraar had me al gewaarschuwd, maar ik dacht dat mijn eigen akoestische piano ook een relatief zware aanslag heeft, en dat het dus wel zou lukken. Hier een citaat uit een forum van piano-bouwers, waarin deze vleugel een vernietigende kritiek krijgt, zodat jullie zien dat het niet helemaal een smoesje is:

"Die älteren Förster-Flügel spielen sich fast alle schlecht. Besonders mit der Flemming-Mechanik ist es kein Vergnügen, einen solchen Flügel zu spielen, obwohl die Instrumente klanglich ein sehr gutes Potential haben.

Ich habe in meinem Übungsraum einen August Förster 215 von 1967. Klanglich ist der Flügel sehr gut, warm und voluminös, aber die Spielart ist katastrophal. Die Spielschwere liegt bei mir auch teilweise über 65 Gramm. Bei einer Übersetzung von 1:6.9 in Verbindung mit sehr großen Hammerköpfen muss dann sehr viel Blei in die Tasten, um unter Optimalbedingungen (alle Achsen laufen gut, usw.) auf eine Spielschwere (statisch) von 55g zu kommen, dynamisch bleibt so eine Mechanik aber trotzdem eine Katastrophe. Besonders bei sehr schnellen Passagen im Fortissimo ist das Instrument kaum zu gebrauchen
."

(bron)

Zie je wel, daar ligt het aan!

Ik heb na het optreden twee grote biertjes (de Duitse versie van 0,5 l) en ongeveer 10 sigaretten tot mij genomen om de frustratie weg te werken.

Wat heb ik geleerd:
- Volgende keer minstens een uur van te voren aanwezig zijn, om het instrument uit te proberen
- Bij een groot optreden niet meer zo moeilijke stukken kiezen, in ieder geval niet als je alleen speelt
- Vooral amateur blijven ;-)

23 opmerkingen:

  1. Ja dat was toch niet zo slecht.
    Ik heb echter meer beheofte om te reageren op de Wilders duscusie maar dat gaat me meer tijd kosten dan ik nu heb.
    Mischien later in het weekend.

    Rob A.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoe dan ook, erg moedig! Ik kan geen instrument bespelen. Maar als ik het (goed) kon, dan zou ik nog niet durven optreden.

    Als dit de eerste keer was, dan was het idd slimmer geweest om met iets eenvoudigers te beginnen.

    Wel zwak om de piana de schuld te geven. :-)
    Als je eerder was gekomen, dan had je de betere piano gepakt en kon je je niet achter dit punt verschuilen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het was een combinatie van 3 dingen:
    - Het stuk is vrij moeilijk voor mij (Ook thuis heb ik het nog niet compleet foutloos gespeeld)
    - De zenuwen voor zo een grote zaal
    - De vleugel is echt moeilijk te bespelen, als je het niet gewend bent. Toen ik begon te spelen, kwam bij een bepaalde toets niet eens een toon toen ik hem indrukte! Dat moet onbewust nog bijgedragen hebben aan de onzekerheid.

    Dit betekent niet dat ik niet meer mee wil doen aan zulke optredens. Wel dat ik de volgende keer beter uitkies wat ik speel.

    Ik heb dit stuk twee jaar geleden al eens gespeeld op muziekles(!). Ik dacht dat ik het nu perfect zou kunnen spelen in de herhaling, maar dat blijkt dus niet zo te zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Overigens hoeven jullie niet bang te zijn om het filmpje aan te klikken; daarin speel ik het heel fatsoenlijk. (Ik zie dat er maar 2 of drie keer geklikt is).

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Eigenlijk vind ik dat je een encore verdient. Op het blogbal bijvoorbeeld.
    maar dan niet op een podium (dat werkt angstwekkend), maar in de zaal, midden in de massa, alsof die piano daar stond en je toevallig langs liep. Bijvoorbeeld bij het binnenkomen, helemaal aan het begin.
    De bloggers kunnen dan hun gang gaan, een beetje kletsen, een glasje drinken, en op de achtergrond die verpletterende muziek van jou. Als het zo relaxed georganiseerd wordt kun je talloze fouten maken zonder dat iemand het merkt. Niet dat je die fouten zult maken, ik voorspel van niet (geen podium = geen angst). Je hoeft ook niets in te studeren, gewoon een beetje pingelen, alsof je thuis was.
    Ideetje?

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Bob, dat kan niet. Ik heb al drie keer geklikt, of telt het alleen unieke bezoekers?

    Oz, kun jij zingen?

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Als die piano aan de zijkant staat, zoals in een Saloon, met een bordje erop "Niet schieten op de pianist", dan wil ik het wel doen. Iets instuderen moet ik wel. De 3 Dansen lijkt me wel wat voor die gelegenheid. En nog wat andere melodietjes.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ja hallo, bij de eerste versie stond 'voor de muziekliefhebbers'. Ik dacht dat ik niet binnen die groep viel en heb dus niet op het filmpje geklikt. Later wel. Het is een nogal technisch stuk. Misschien is het ook iets om een stuk je nemen met wat meer variatie en een beetje meer swing. Aria van Jon Lord vind ik erg mooi. http://www.youtube.com/watch?v=KPgDRQ27yuA&feature=related

    BeantwoordenVerwijderen
  9. heeee.... het ging toch echt wel om DIT stuk, he. Niet om iets makkelijks zoals de 3 dansen. Schubert willen we. Schubert, Schubert en nog eens Schubert. En dan nog, het allerstugste van Schubert. Geen lieflafjes.
    Maar goed, vooruit, wat je maar wilt.

    Bordje "Don't shoot the pianist" komt.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. ik kòn zingen, best goed ook (3 octaves). Maar met de ouderdom is er iets gebeurd met mijn stembanden. Opeens klinkt het vreselijk en ik ga echt geen les nemen om het terug te draaien, als je dat dacht.
    Dus nee, geen gezang van Oud Zeikwijf.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Kun je je eigen keyboard meenemen of moeten wij zorgen voor een piano? en zoja, ik begrijp dat die lichte toetsen moet hebben?

    BeantwoordenVerwijderen
  12. @OZ: Ik heb wel een E-Piano, maar die is niet zo makkelijk te transporteren als een keyboard. Het zou wel mooi zijn als daar een piano staat ja. Wellicht kunnen ook nog anderen iets spelen? Je hoeft niet speciaal op de toetsen te letten hoor, zoiets als een August Förster vleugel is redelijk uniek.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Telefoongesprek vandaag met mijn pianoleraar:

    Pianoleraar: "En Bob, was je tevreden met het optreden?"
    Ik: "Nou nee Karsten, ik was niet tevreden."
    Pianoleraar: "Waarom, het was toch goed?"
    Ik: "(...)"
    Pianoleraar: "Ja, je was weer een highlight."
    Ik: "Wat?"
    Pianoleraar: "Ik heb alleen maar positieve terugmeldingen gehad."

    (Afgelopen kerst hadden we een voorspeel-avond in kleine kring, daar speelde ik Liebstraum 3 von Liszt, en dat was wel goed. Daar was ik inderdaad een highlight.)

    Laten we het er maar op houden dat het publiek gemerkt heeft dat ik EIGENLIJK wel piano kan spelen, maar dat het een beetje de mist in ging.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Zaten er veel middelbare dames in de zaal?

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Daar waren wel een aantal van ja. Zou ik ook profiteren van het Andre Rieu/ Hansi Hinterseer (Googelen!) - effect?

    BeantwoordenVerwijderen
  16. wij, het publiek, laten ons niet een zielsmooie uitvoering van Schubert door de neus boren door een paar tikfoutjes. Doorgaan Bob. Het publiek eist het van je.

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Getver wat een engerd, die Hansi Hinterseer!

    Zal ik het dan maar gewoon toegeven.....? Ik heb het filmpje 2,5 keer bekeken en ik vind de pianospeler veel leuker dan het (voor mij onvoorstelbaar knap gespeelde) muziekstuk.
    Je zit er niet met het arrogante air van een artiest maar heel serieus en met een ontwapenende menselijke sympathiekigheid of eeeeh....schattigheid en dat bedoel ik niet denigrerend of seksistisch.

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Hansi H. heeft veel meer dan de gebruikelijke 32 tanden in zijn mond, en die zijn voor minstens 30.000 Euro rechtgezet, gepolijst en gewit.

    BeantwoordenVerwijderen
  19. @Marjan: Dat is net zo een dubieus compliment als het meisje dat ooit eens tegen me zei dat ze mij mocht vanwege mijn karakter en niet vanwege mijn uiterlijk.

    BeantwoordenVerwijderen
  20. @Bob, ja sorry. Het leven is hard. Het is veel leuker om een geniale klootzak te zijn dan een vriendelijke multigetalenteerde 'superbob'.

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Weer eens geluisterd.
    Schitterend.

    BeantwoordenVerwijderen