7 maart 2011

Waarvoor

Steeds vaker vraag ik me af waarvoor het eigenlijk nog de moeite loont iedere dag op te staan, de stress en andere onaangename dingen te verdragen op mijn werk, naar huis te komen en dan nog het huishouden te doen, of liever gezegd: me schuldig te voelen omdat mevrouw HiD dat al gedaan heeft (alhoewel ze zelf een full-time baan heeft), vervelende formulieren in te vullen voor instanties, de telefoon op te nemen en mensen te woord te staan, gezond te eten en te leven, enzovoorts enzovoorts enzovoorts.

Vroeger had ik zoveel lol in mijn leven en zoveel ambities, dat die vraag niet bij me opkwam. Het evenwicht tussen investering en opbrengst sloeg duidelijk door naar de opbrengst-kant, maar tegenwoordig is dat niet meer zo vanzelfsprekend. Mijn zoon heeft niet veel opvoeding meer nodig, dus hem kan ik niet meer als alibi gebruiken. Als ik om me heen kijk, dan heb ik niet het gevoel dat ik de enige ben die het zo ondervindt: het leven is een plicht, een taak, een opgave. Ik lijk wel een Calvinist. Of een Duitser.

Ik zou een lijstje kunnen maken met dingen die de moeite waard zijn, maar alleen al het feit dat ik zo een lijst nodig heb, is een teken van armoede. Toch maar eens proberen.

Lijstje van dingen die de moeite waard zijn in willekeurige volgorde:
- vakanties (niet alle)
- sommige momenten met mevrouw HiD
- sommige momenten met HiD junior
- momenten van voldoening op het werk na goede prestaties
- lachen om een spontane opmerking
- goede films
- goede tv-series
- een goed boek (ik vind steeds minder boeken goed; momenteel lees ik "De ontdekking van de hemel" van Harry Mulisch in het Duits; mijn kennissen zijn dol-enthousiast over dit boek; ik vind het een aanstellerig verhaal)
- een goed blog
- luisteren naar mooie muziek
- squash spelen met mijn kennis; we lachen ons daarbij vaak een deuk
- een goede dag bij het windsurfen (doe ik bijna niet meer; de voorbereidingen kosten teveel moeite)

Mmmh, achteraf gezien is het lijstje nog best wel lang. Misschien ben ik gewoon een zeurpiet. Voortaan als ik in een zeur-bui ben, dan haal ik dit lijstje tevoorschijn en lees het door.

(Wie zin heeft kan in de commentaren een of twee dingen opnoemen die voor hem het leven de moeite waard maken. Eens kijken of ik daar nog wat van kan leren.)

17 opmerkingen:

  1. Off topic:
    Vandaag is mijn blog op de Belgische Google gevonden met het zoekwoord:
    "ik wil hem afspelen nu in mijn blootje als man"

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Bob, ik mis in jouw lijstje een woord: het leven. Denk daar eens over na ...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Esther (Wampie)7 maart 2011 om 21:44

    Hoi Bob,

    Ben jij soms ook van 1969 met een kind uit 1996? Komt me wel een beetje bekend voor. Volgens mij is daar een naam voor: de midlife crisis. Na vele jaren op het scherpst van de snede te hebben geleefd en gewerkt, lijkt de drijfveer, de nieuwsgierigheid, het enthousiasme opeens verdwenen. De puf om het over een andere boeg te gooien ontbreekt. Maar Bob, dit verschijnsel schijnt TIJDELIJK te zijn. En jij speelt tenminste nog piano!

    Esther (Wampie)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @Wampie: 1964 en 1997, maar het zit in de buurt. Het is een oud onderwerp, maar het gaat niet vanzelf weg. Nog niet tenminste. Sorry voor het deprimerende onderwerp, maar ik blog nu eenmaal over dingen die me bezig houden. Niet dat dit het enige is wat me bezighoudt, maar toch.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. @Mendian; Ich weiß, ich weiß. Had je me tien jaar geleden moeten horen over oude mensen die zelfmoord willen plegen. Lafaards! Bangerikken! Nu kan ik het begrijpen.

    Je moet er zelf iets van maken, he.

    Ik ga geen snelle auto of motorfiets kopen, dat is me te afgezaagd. Wat ik wel ga doen, weet ik nog niet. Maar ik ga iets doen.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Bob, verzoek het eens met 'onthaasten'. Waarom onthaasten? Daarom: http://grenzerfahrungen.blogspot.com/2010/04/lemminge.html

    BeantwoordenVerwijderen
  7. En: mannen hebben geen midlifecrisis. Ze blijven altijd in hun puberteit zitten ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Nee, een zeurpiet ben je niet en het lijkt me beter om het probleem te erkennen dan het weg te drukken. Het zal inderdaad wel de midlife crisis zijn; die zag je vorig jaar immers al aankomen. Het gaat weer over! Zoals mijn arts indertijd zei: Ik moet u teleurstellen, u gaat nog lang niet dood.

    Mijn lijstje van dingen die de moeite waard zijn is nog heel wat korter dan het jouwe en toch wil ik nog even blijven.

    Mulles Hemel vond ik ook niks. Een aardig boek dat ik op het ogenblik lees is Die Ängstlichen, door Peter Henning. Films waarvan ik heb genoten zijn The king's speech (maar wel in het Engels gezien), en Pina (in 3D, wat eigenlijk niet nodig was.) Niet gezegd dat dat voor jou ook werkt natuurlijk.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Als je weet dat je 'iets gaat doen' maar nog niet weet wat kun je misschien beter een lijstje maken voor wat je nog zou willen doen in plaats van een lijstje met dingen die je al gedaan hebt.
    Zoals:

    Baan opzeggen en op (fiets)vakantie gaan.
    Een langzame auto/motor rijden.
    Een berg klimmen.
    Antarctica oversteken.

    Dat geeft je weer iets om naar uit te kijken.

    Rob A.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Een ding ben ik nog vergeten op het lijstje:
    - Serieuze, meedenkende commentaren op mijn blogs. Die zijn erg goed.

    The kings' speech heb ik zaterdag gezien. Mooie film, maar ik vond de KLEUREN vreselijk. Alles grijs-blauw. (Twee weken geleden heb ik Marie-Antoinette voor het eerst gezien; VRESELIJKE filmmuziek, een soort garagerock die voor geen meter past bij de sfeer van de film).
    Pina ken ik nog niet.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. @Rob: Dat is een goed idee, zo een lijstje. Het probleem is dat ik geen zaken heb die ik nog absoluut wil doen. Er zijn wel dingen, maar ik denk dat er geen man overboord is als ik ze niet doe. Ik zal het proberen.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. The King's Speech grijs-blauw? Niet in de Haagse bioscoop waar ik de film gezien heb. Er zijn twee mogelijkheden:
    1. De Erfurtse bioscoop had een slechte kopie.
    2. Jouw stemming heeft alles grijs-blauw gekleurd.
    Take your pick!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Waarschijnlijk een slechte kopie. Af en verschoten de kleuren helemaal.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Duidelijk een 'wat is de zin van het leven'-vraagstuk. Ik heb die vraag bijna 40 jaar terug voor het eerst om mij afgekregen. Op een Gereformeerde JeugdVereniging. Mijn antwoord van toen 'het is een zinloze vraag' geldt nog steeds. Je bent er dus heb je te leven. Ongeacht geloofsovertuiging. Ga je zitten sippen, dan roep je de ellende over je zelf af.

    Het valt me op dat die vraag door de vraagstellers verschillend wordt beantwoord. Als je je die vraag over 14 dagen weer stelt, dan doe jij dat waarschijnlijk ook. Heeft iets te maken met het weer, met ophoping van tegenslagen of juist met meevallers.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Herkenbaar weer, vooral ook de opmerking van Esther (Wampie) dat de puf ontbreekt het over een andere boeg te gooien.

    Ik heb rond mijn veertigste nog een kind gekregen. Dat was best een goede zet. Qua zingeving en midlifecrisis.
    In plaats van surfen of squashen zouden op mijn lijstje nog staan:
    - een lekkere fles wijn leeg drinken
    - uitslapen (fantaseren dat ik dood ben)
    - lekker eten
    - in de tuin rommelen
    - autorijden, liefst ver weg, alleen, met fijne muziek op en in een dikke auto.
    Marjan

    BeantwoordenVerwijderen
  16. @Marjan: Ja gek he, autorijden maakt best een beetje gelukkig. Misschien omdat het een vorm van nergens-zijn is. Jammer alleen dat Europa zo klein is.

    BeantwoordenVerwijderen
  17. zodra ik een robot heb die alle vervelende
    klusjes doe heb,
    een ziektekiller ontdekt heb
    is het leven an sich
    al reden genoeg om voor te leven



    assyma

    BeantwoordenVerwijderen