22 december 2019

Gedichten van mijn zus

Het taaie gedeelde begin       07-11-1991

We zijn net onkruid...,
klein begonnen,
vernederd, vertrapt, kapot gemaakt,
maar daarna weer overeind gekomen,
met moeite...,
de blaadjes hingen nog slap, stuk...
of niet meer...
Af en toe nog trappen na gekregen,
maar het bleef staan;
er kwamen zelfs nieuwe blaadjes aan.
Het begon zelfs te bloeien,
en nu is het zo sterk dat trappen ons
niet meer kapot maken,
maar ons verder doen groeien,
en zo groot dat nu altijd
een deel in de zon staat
en straalt
als de zon zelf.