11 september 2013

Het begin

Alle begin is moeilijk. Het begin van mijn pianoleraarloopbaan is niet moeilijk. Eigenlijk is het nog niet begonnen. Wat wel begonnen is, dat is mijn parttime-contract bij mijn huidige baas (2 dagen per week). Yeeehhh!! Parttime werken is geweldig. Ik doe het pas sinds twee weken, en ik ben nu al een ander mens. Niet alleen heb ik minder stress omdat ik minder hoef te werken, de taken die ik nu doe zijn ook nog eens interessanter omdat het dagelijkse routinewerk niet meer voor mij van toepassing is. Het is een zogenaamde win-win-situatie, waarbij allebei de wins aan mijn kant zijn. Daarnaast heb ik tijd om thuis achterstallige dingen te doen, om vaker te paragliden, en dat ik me goed voel is ook beter voor de relatie. Als mevrouw Hollander-In-Duitsland 's avonds gestressd naar huis komt omdat de ondernemingsraad haar op haar kop zit, dan heb ik het geduld om de kattige bui af te wachten en geen ruzie te zoeken.

Ik slaap weer normaal.

Aaahhh...

Het pianolesgeven is nog niet helemaal gestart. Ik doe nu een middag in de week, en over anderhalve week komt daar ongeveer een dag in de week bij. En dat is voorlopig eigenlijk wel genoeg wat mij betreft. Dan heb ik nog genoeg tijd om te oefenen en mijn muziektheorie bij te spijkeren, en stressvrij te blijven. Wordt vervolgd...

3 opmerkingen:

  1. Ja, dat is een verademing inderdaad, parttime werken. Fulltime werken is gewoon tegennatuurlijk.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Onnatuurlijk, ja, zo voelt het inderdaad. Tenminste voor de oudere garde zoals ik.

      Verwijderen
  2. Completely mee eens. Afgrijselijk en obsoleet bedenksel.

    BeantwoordenVerwijderen