27 maart 2011

Dingen die ik nog wil doen

Als reaktie op het stukje Waarvoor sloeg Rob voor om als aanvulling op het lijstje van dingen die de moeite waard zijn, een lijstje op te stellen van dingen die ik nog wil doen in mijn leven. Misschien een goed idee, ik wil het proberen. De volgorde is willekeurig! Here it goes:

(Ik merk dat ik alleen maar dingen op kan noemen die realistisch zijn.)

(Er zijn toch een paar onrealistische dingen bijgekomen. Die staan cursief gedrukt.)

+ Tevredener zijn op mijn werk dan ik nu ben en wat minder werken
+ Rob bezoeken in de USA
+ Op vakantie naar Hawaii om te windsurfen (maar misschien valt dat ontzettend tegen; de beste windsurfvakantie ever was op Isla Margarita)
+ Af en toe voor een klein publiek mooi piano spelen
+ Meemaken dat mijn zoon goed ZURECHTKOMMT in zijn leven
+ Een dag met een snelle sportauto rijden (ja, kinderachtig, dat weet ik)
+ Met mijn eigen jacht langs de Adria-kust of bij de Canarische eilanden rondvaren, natuurlijk met mijn windsurf-uitrusting aan boord, en een stapel goede boeken en een paar leuke mensen
+ Een keer iemand die verkeerd bezig is geweest van zijn ongelijk overtuigen
+ Gezond oud worden en dan snel doodgaan
+ Eeuwig leven, nou ja, net zolang als er leefbare planeten bestaan. (Waarom doen veel intellectuelen alsof dat iets verschrikkelijks zou zijn? Dat doet mij altijd denken aan de vos die zegt dat die druiven waar hij niet bij kan sowieso zuur zijn)

Het frustrerende van het ouder worden is dat je beseft welke wensen uit je kindertijd allemaal niet haalbaar blijken te zijn. Als je jong bent dan denk je dat je over een weg rijdt met duizenden afslagen en zijweggetjes en alternatieve routes, maar in de loop van de tijd komen overal bordjes met verboden toegang te staan, of de weg blijkt opgebroken, of te steil, of hij voert in een afgrond, of hij is alleen voor bepaalde specifieke mensen toegankelijk.

17 opmerkingen:

  1. Als je wat ouder wordt mag je achter veel van die wensen en dromen een vinkje zetten. Uitgevoerd, gedaan, ingevuld! Dat wil niet zeggen dat er niets te wensen over blijft hoor. Er zijn altijd dingen die je nog eens wilt doen of meemaken. Maar het verlangen wordt minder, je hebt tenslotte al zoveel raars gedaan. Ik heb in mijn geval veel bekeken, veel gereisd, idd in sportwagens gereden, al dan niet op circuits, stunt gevlogen, en wat weet ik allemaal. Maar ik zou nog wel eens naar Japan toe willen of naar Australie. New York staat nog op het lijstje, het grote museum van Sinsheim vraagt nog om een bezoekje, kortom er is nog zoveel...Op jouw leeftijd moet je wel een paar dingen gewoon gaan invullen en doen hoor...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Een paar van die dingen worden moeilijker omdat ik niet meer graag in het vliegtuig stap. Het echte probleem is echter dat geen van die dingen op het lijstje belangrijk voor me is.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Tja, met de trein of auto naar Japan wordt lastig...Het vliegtuig is ook de trein voor door de lucht geworden. Gelukkig heb ik geen enkele behoefte aan reizen per schip. Nooit gehad ook, dat kan ik dan weer wegkruizen..

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Als je toch het eeuwige leven hebt, dan is iedere planeet leefbaar?

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik wil niet als enige mens het eeuwige leven hebben en dan als het heelal geimplodeerd is eeuwig eenzaam door het zwarte niets zweven. Dat is erg saai en ook koud.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Zo is het ooit ook begonnen hoor Bob, voor de echte schepping, toen zweefde er een ander wezen rond dat zich zo verveelde dat hij van alles en nog wat om zich heen bedacht...en zo blijft alles rondgaan...

    BeantwoordenVerwijderen
  7. "Als je jong bent dan denk je dat je over een weg rijdt met duizenden afslagen en zijweggetjes en alternatieve routes, maar in de loop van de tijd komen overal bordjes met verboden toegang te staan, of de weg blijkt opgebroken, of te steil, of hij voert in een afgrond, of hij is alleen voor bepaalde specifieke mensen toegankelijk."
    Wat vind ik dat mooi gezegd!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik dacht, ik gooi er even een metafoor tegenaan. Nee, dat klopt niet. Ik ben nooit bewust op zoek naar een metafoor. Metaforen dringen zich aan mij op. Als ik denk aan al die wensen en dromen die ik als kind en puber had, dan doemt automatisch het beeld van wegen en kruisingen voor me op.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. "En de HERE God zeide: Het is niet goed, dat de mens alleen zij. Ik zal hem een hulp maken, die bij hem past....
    En de HERE God bouwde de rib, die Hij uit de mens genomen had, tot een vrouw, en Hij bracht haar tot de mens.
    Toen zeide de mens: Dit is nu eindelijk been van mijn gebeente en vlees van mijn vlees; deze zal „mannin” heten, omdat zij uit de man genomen is."

    Je krijgt nog een halve eeuwigheid om er namens ons over na te denken, @mens Bob; toch maar misschien alleen?

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Sjonge sjonge sjonge, wat kunnen mannen zeuren ;-) Leeftijd is alleen een cijfer. In mijn paspoort staat dat ik 44 ben, maar ik voel mij als 30 (en mijn lichaam vertelt mij 's ochtens iets van 70+)

    Ik maak geen plannen, ik maak geen lijsten met dingen die ik nog wil doen. Ik leef iedere dag opnieuw - net als een kind. http://grenzerfahrungen.blogspot.com/2009/08/tikkie.html

    BeantwoordenVerwijderen
  11. "Wat kunnen mannen zeuren" zei de vrouw die zeuren tot een kunstvorm verheft.

    Mendian, je bent twee jaar jonger dan ik. Jouw midlifecrisis komt nog, ha!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Mijn midlifecrisis staat voor de deur ;-) (mompelt iets met 'Een dag met een snelle sportauto rijden')

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Zeuren? Ik wil mijn rib terug....

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Hoi Bob,

    Ik heb je dus op het idee gebracht. Graag dedaan. Rob bezoeken in Amerika is dus niet belangrijk. Je wordt bedankt.
    Wat die intellectuelen betreft vraag ik mij of ze iets anders zeggen dan jij. Jij komt tot de conclusie dat er niets belangrijks meer op je lijstje staat, als dat zo dan hoef je niet echt meer verder te leven toch? Dan hebben de intellectuelen niet echt ongelijk.

    Die van dat zeilen op een jacht is niet echt onrealisties hoor. Als je op een gegeven moment met pension kan dan kun je ook wel alles verkopen en een tijdje op een jacht rondzeilen, geloof me. Het is dan misschien wel het laatste en enige dat je kunt doen dat de moeite waard. Daarna ben je dan waarschijnlijk dakloos.

    Rob A.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Natuurlijk is Rob degene die me op een tegenstrijdigheid wijst. Als er niets belengrijks is, dan hoef je ook niet eeuwig te leven. Ja, maar misschien komt er nog iets verrassends?
    Als ik eeuwig leef, dan ziet mijn leven er heel anders uit dan nu. Dan kan ik onbeperkte vaardigheden, geld en macht opbouwen; dan wordt het wel weer leuk.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Het leven heeft vaak heel onverwachte verrassingen in petto. En die ontdek je pas als je zo lang doorleeft tot je ze kunt ervaren...

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Ik begrijp het wel hoor Bob, en alle reacties hier ook. Een soort van midlifecrisis ja ;) Ook ik zit met dit dilemma, wil nog zoveel maar het meeste kan niet meer. Kom ik mijn leven over doen dan zag het er wel ff wat anders uit, maar vooruit, ik kan nog best een stukkie inhalen. Toch.. er blijven dromen die nooit uit zullen komen.

    OT Ik kom terug met bloggen hoor, maar moet nog even mezelf bijelkaar rapen ;)

    Tham

    BeantwoordenVerwijderen