7 oktober 2010

Gevoelens en wetenschap

[In het kader van de hoogdravende en ongefundeerde beweringen presenteer ik alweer het volgende onderwerp. Ik zou mijn blog wel "altijd een mening" kunnen noemen, maar die naam is al vergeven. Ik bombardeer u de laatste tijd een beetje met berichten, dat compenseert  voor het feit dat ik volgende week op vakantie ben.]

Er bestaan een heleboel verkeerde ideeen over het wel of niet samengaan van gevoelens en wetenschap, en de betekenis die beide voor elkaar hebben. Het begrip wetenschap gebruik ik hier heel losjes in de betekenis van wetenschappelijk onderzoek, techniek en rationaliteit. Met gevoelens bedoel ik hele normale dingen zoals angst, vreugde, verdriet, boosheid, liefde en het gevoel voor schoonheid.


1 - Als je serieus wetenschap wilt bedrijven, dan moet je je gevoelens uitbannen, die zitten alleen maar in de weg.

Een wetenschapper of een wiskundige gebruikt zijn gevoel voor schoonheid om uit de honderden mogelijk hypothesen een paar bruikbare uit te filteren, die hij dan gaat testen. Als hij puur wetenschappelijk elke hypothes grondig zou onderzoeken, dan is er geen einde in zicht.

Een techneut die geen gevoel heeft voor de bruikbaarheid of de aantrekkingskracht van zijn produkt, zal wanstaltige nutteloze dingen ontwerpen die niemand wil kopen.


2 - Als je werkelijk met je gevoel wilt leven, dan staat wetenschap je daarbij in de weg.

Iemand die alleen op gevoelens leeft en de rationaliteit uitbant, kan de informatie die op hem afkomt niet kritisch beoordelen. Hij waait met alle winden mee en is makkelijk te beinvloeden en te bedriegen. Als een idee hem aanstaat, dan accepteert hij het. In het gunstigste geval merkt hij het niet en is gelukkig. In het slechtste geval wordt hij bedrogen en wordt straatarm.


3 - De echte grote wetenschappelijke genies zoals Einstein hebben gezegd dat hun gevoel het allerbelangrijkste was, dus blijkbaar is het voldoende om op mijn gevoel af te gaan.

Wat Einstein bedoelde is dat wat ik in punt 1 heb gezegd. Zonder gevoel is wetenschap een dorre aaneenschakeling van stellingen, logische conclusies en berekeningen die nergens toe leidt. Einstein was een genie die op het voorste front van de wetenschap werkte en nieuwe dingen ontdekte. Om daarbij het zinnige van het onzinnige te onderscheiden moet je een 'gevoel' hebben, een Fingerspitzengefühl. Om oplossingen voor een onopgelost probleem te verzinnen moet je aanvoelen in welke richting je moet denken. Einstein was iemand die tijdelijk kon zweven om daarna weer met beide benen te landen en zich door het dichte struikgewas te worstelen.


Zonder gevoelens heeft het leven geen betekenis, dan is er geen motivatie om te leven. Zonder gevoel kun je net zo goed doodgaan, want dat maakt je toch niets uit, en waarschijnlijk gebeurt dat dan ook in afzienbare tijd.

Zonder wetenschap leefden we nog in de bomen en op de steppen en werden gemiddeld 25 jaar oud. We leefden wel "echt".

12 opmerkingen:

  1. om in te haken op je laatste bewering:
    zonder ratio/wetenschap zouden we kort maar heftig leven

    tsjakka!

    hier het recept voor je vorige blog
    geen verwoestend heroinen, maar gewoon een eenvoudige boomhutje bouwen;-))


    assyma

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Er is nog zoiets als de gulden middenweg :)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @Assyma, ja maar dat is me veel te gevaarlijk!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @Margreet: Ja en alle gradaties daartussen. Dit zijn de twee uitersten.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Goed geformuleerd, Bob.
    Jij wilt toch ook niet in een boomhutje, Assyma? Het tocht daar vreselijk, en af en toe valt een van je kinderen naar beneden.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Emigrant, volgens Annie M.G. Schmidt vallen ze nooit naar beneden:

    Tante en oom in Laren

    Ik heb een tante en een oom,
    die zitten in een eikeboom,
    een eikeboom in Laren.
    Ze hebben zelf, van eikehout,
    daar in de boom een huis gebouwd,
    ze wonen er al jaren.

    Daar slapen ze dan en daar eten ze dan.
    't Is erg gezellig, dáár niet van,
    zo vrij aan alle kanten!
    Ze hebben geen buren met radio,
    maar tante vindt het maar zo-zo.
    Het is zo hoog, zegt tante.

    Zij is nooit echt op haar gemak.
    De kinderwagen hangt aan 'n tak
    en dat is wel bezwaarlijk.
    Ze zegt ook telkens tegen oom:
    'k Wil liever in een lagere boom,
    hier is 't me te gevaarlijk.

    Maar dan zegt oom: Och kom, och kom!
    Een lagere boom? Wél nee, waarom?
    We hebben hier alle gemakken.
    De kinderen willen toch ook niet weg?
    Het is nog al niet heerlijk, zeg,
    dat klauteren in die takken!

    Vind jij het net een vogelkooi?
    Het uitzicht is toch prachtig mooi!
    Jij moet ook altijd vitten.
    En tante zegt: Nou ja, affijn,
    als je het zegt, zal 't wel zo zijn,
    dan blijven we hier maar zitten.

    Dus woont mijn tante met mijn oom
    nog steeds daar in die eikeboom,
    ze zijn er erg tevreden.
    Mijn oom haalt brood en komt weer thuis.
    De kinderen klauteren rondom het huis
    en nóóit valt er een naar beneden.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. @emigrant
    ja, maar ik ben dan ook niet op zoek naar gevaar en avontuur zoals onze trainspotting bob


    maar hoezo, is hij niet handig dan?
    een paar tochtstrips, een stevige constructie en wat er overblijft is slechts een illusie van gevaar;-)))

    mijn reactie werd zojuist niet gepubliceerd, maar nu zie ik waarom
    marjan kruiste met mij haar degens;-))




    assymatweedepoging

    BeantwoordenVerwijderen
  8. @Marjan: Ja, dat is een schriftuurlijk bewijs. Heel bijbels is ook dat tante zich schikt in de wens van haar man.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. @bob
    in jouw geval zou ik de laatste zoiets kiezen
    als je daar nog uit valt...dan ehhh...tsja...



    assyma

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Emigrant, ja, ik dacht, om Emigrant ergens van te overtuigen kun je er het best een klassieker tegenaan gooien.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Als we nog in boomhutten zouden leven mochten mannen met knotsen achter de dames aan in de oerschepping en was er nog een hele wereld te ontdekken...ook leuk!

    BeantwoordenVerwijderen