Hoezee!

Wat zou dat kosten?

Een van de twee belangrijkste verbindingswegen van Erfurt naar de snelweg wordt 24 uur gesperd afgesloten.

Het vliegveld van Erfurt wordt 24 uur gesperd gesloten. Alle geplande vluchten voor die dag komen te vervallen.

Om een persoon en zijn begeleiding met 6 (zes) helikopters van het vliegveld naar het stadcentrum van Erfurt te vervoeren. Dat is een afstand van minder dan 10 kilometer.

Link

Omdat deze persoon nog een bezoek aan Eichsfeld brengt, uiteraard per helikopter, en daar veel publiek op afkomt, wordt een complete snelweg, de A38, in 1 richting gesperd afgesloten en vrijgegeven voor voetgangers en parkeermogelijkheden.


De organisatie om deze persoon is zo stinkend rijk dat ze het waarschijnlijk zelf zouden kunnen betalen, maar schijnbaar wordt het algemeen belang gediend met zijn bezoek, alhoewel het bekend is dat 70% van de bevolking van mening is dat deze persoon vergelijkbaar is met een vriendelijke oom die zich verkleed als Sinterklaas.


De Paus komt naar Erfurt op 23 en 24 september.

Proloog, op de fiets naar het Dal der vreugden, foto's waar iets niet op staat.

.
.
Proloog

Donderdag had ik vrij genomen zodat ik woensdagavond samen met T., mijn squash-partner, uit kon gaan. We hebben eerst iets gegeten wat T. zelf bereid had, spaghetti met lekkere saus, en daarna nog een beetje spontaan gemusiceerd. T. is in een vorig leven muzikant geweest. Hij was een tijd lang gitarist bij de band Clueso uit Erfurt. Op het moment heeft Clueso behoorlijk nationaal succes. Hier kun je iets lezen over Clueso, hier is hun website, en hier is de aktuele hit "Zu schnell vorbei". Op de vrouwelijke fans heeft Clueso dezelfde magnetiserende uitwerking als toendestijds Doe Maar in Nederland. In zijn huidige leven is T. psychotherapeut.

Het doel van de avond was de Kicker-Keller. Kickern = Duits voor tafelvoetbal. Behalve dat er inderdaad 5 voetbaltafels staan, is de Kickerkeller vooral de cult-uitgaansgelegenheid voor de coole jonge mensen uit de underground-szene in Erfurt. Uw Hollander in Duitsland was dan ook zeer trots dat hij erbij mocht zijn. Als je niet weet waar de Kickerkeller is, dan vind je hem niet. Er staat niets op of naast de deur. Eenmaal door de deur ga je een stenen trap af, dan moet je langs de portier (alleen toegang voor leden), en dan kom je in de typische kelder-catacomben die in heel Erfurt onder de huizen zijn te vinden. Een aantal van deze kelders zijn omgebouwd tot kroegen, omdat ze zeer geluiddicht zijn. In de Kickerkeller werd harde muziek gespeeld van onder andere Aerosmith en Rammstein, met een groot projectiescherm waarop de videoclips getoond worden. In het geval van Rammstein de ongecensureerde porno-videoclip van een van de liedjes.

De avond kwam wat moeizaam op gang. Na 5 of 6 bier en 1 of 2 wodka's werden de gesprekken echter steeds vloeiender. We waagden ons 2 keer aan de voetbaltafels en werden beide malen compleet weggevaagd met 6-0 door de geoefende hobbyspelers die hier vaker komen. Het spelen kost niets, om aan een tafel te komen moet je diegenen uitdagen die er op dat moment aan staan. Na het spel mogen de winnaars aan de tafel blijven staan, er wordt 2 tegen 2 gespeeld.

Om een uur of ??? besloten we samen met L., een bandlid van Acoustica, en H., een familielid van de zanger van Clueso, en nog een meisje dat H. die avond opgeduikeld had, de tent te verlaten. L. is een soort nationale beroemdheid in Erfurt, een sociaal talent dat overal onmiddelijk vrienden maakt. L. wilde nog graag naar de E-Burg (afkorting voor Engelsburg), daar was namelijk een groot studentenfeest met uiteraard veel jonge studentes. Eerst mochten we niet naar binnen omdat de kassa al gesloten was, waarop L. gebruik moest maken van zijn connecties. In de Eburg stonden de bassen van de muziek zo hard dat mijn broekspijpen langs mijn benen flatterden. We voerden nog een paar "interessante" gesprekken en om ongeveer 5 uur hielden we het voor gezien.


Fietstocht naar het Dal der Vreugden, foto's waar iets niet op staat

Deze proloog voerde er dus toe dat ik donderdag vrij had. Nadat ik mijn roes uitgeslapen had en de hoofdpijn succesvol had verjaagd met twee aspirines, realiseerde ik mij dat het vandaag uitzonderlijk mooi geweldig lenteweer was! Ik had mij voorzichtig terug in het normale leven doorgetast met een uitgebreide douche, een paar boodschappen en een ontbijt, en ik was verbaasd hoe goed ik mij voelde. Goed genoeg voor een kleine fietstocht naar het Dal der Vreugden, een vrije vertaling van Gaststätte Freudenthal bij Wandersleben. Naar Freudenthal is het 21 km, niet te lang voor iemand die voorzichtig zijn kater moet wegwerken. Onderweg zag ik weer interessante dingen, helaas kon ik ze niet allemaal fotograferen. Van twee dingen kon ik alleen foto's maken waar ze niet op stonden.

Het eerste was het Espachbad in het Luisenpark in Erfurt. Dit moet volgens veel mensen een van de mooiste ouderwetse openlucht zwembaden geweest zijn, maar het is gesloopt. Daar is veel protest tegen geweest, maar de gemeente heeft het er toch doorgedrukt tegen de wil van de bevolking. Er is een vereniging opgericht die eerst voor het behoud, en later voor een toepasselijk gebruik van het terrein heeft gevochten. Het terrein heeft daardoor meer dan tien jaar braak gelegen. Er is besloten dat er op het terrein een kinderopvang komt, en die is nu net voltooid en in gebruik genomen. (klikken als je de foto's groter wilt zien)

Wat er nog wel staat is het oude ingangsgebouw. Dit gaat nog gerenoveerd worden:

Tien minuten later fiets ik over een asfaltweggetje in de buurt van het Bachstelzenkaffee, en daar zie ik iets wonderbaarlijks. Ik heb zoiets nog nooit in mijn leven in het wild gezien, en ik ben er al voorbij gefietst voordat het tot me doordringt: een wasechte lichtgroene / grijze SLANG von ongeveer 80-100 cm lang en 2-3 cm dik kronkelt over het asfalt en steekt het weggetje over. Zo snel als ik kan frommel ik mijn fototoestel uit mijn broekzak maar de slang is sneller. Zodra hij van het asfalt verdwenen is in het weiland is hij onzichtbaar geworden. Teleurgesteld stop ik het toestel in mijn zak. Ik stap weer op en ik denk dat ik halluniceer: vier meter verderop kronkelt WEER EEN SLANG over de weg, deze keer is het een veel kleinere, ongeveer half zo groot als de eerste. Misschien is dit zijn kind. En weer ben ik te laat met mijn toestel.

Hier is het stuk asfalt waar een minuut voordat de foto genomen werd een slang de weg overstak:

Ik probeer er nu achter te komen wat het voor een slang is geweest, hier is een beschrijving van slangen die in Duitsland voorkomen. Om de juiste soort te bepalen had ik moeten kijken naar de tekening op de schubben en de vorm van de kop, maar daar heb ik niet op gelet. Het ging te snel en ik was veels te verbaasd om goed op te letten. Ik weet alleen maar de grootte en de kleur, en aan de hand daarvan is het waarschijnlijk de Würfelnatter (dobbelsteenslang) of de Schlingnatter (gladde slang) geweest.

Ik had geen haast en wilde me niet teveel inspannen, en daarom begon ik het tochtje in een rustig tempo. Gaandeweg gingen mijn benen automatisch en ik kreeg er steeds meer zin in. Op een gegeven moment had ik er toch een aardige snelheid in, en het leuke daarvan was dat die als het ware van binnenuit kwam. Ik MOEST niet "snel" rijden, maar ik wilde het en ik had er plezier in. Ik fietste deze keer niet op mijn ligfiets, maar op mijn stadfiets, de Diamant die ik vorig jaar gekocht heb. Dit is een redelijk normale fiets, maar toch een blikvanger. Ik vind het een mooie fiets, de mensen in Erfurt vinden hem cool. Diamant is een oude fietsfabriek in Chemnitz, en mijn fiets is een retro-uitvoering van een oud model dat een beetje met moderne techniek opgeschoond is. Zo heeft hij een naafdynamo, een alumium frame (dat door het materiaal jammer genoeg nogal instabiel is), en een naafversnelling met drie versnellingen. Hier is hij:

Een van de mooie dingen van deze fiets is de ouderwetse ZEER LUIDE bel, waarmee ik fijn bejaarde voetgangers en kinderen kan verjagen die midden op de weg lopen. Met gevaar voor eigen leven heb ik deze tijdens het fietsen voor jullie gefotografeerd:

Het zadel is niet origineel, dat heb ik er later op gezet. Het is een van de beste zadels die je kunt krijgen, een leren zadel van Brooks. Ik ben zeer gevoelig voor zadelpijn en dit zadel bevalt me het beste. Maar zelfs met dit zadel is anderhalf uur fietsen het maximum dat ik comfortabel volhoud. En dat betekent dat ik de volgende keer ook voor dit soort tochtjes toch maar weer de ligfiets neem.

En zo bereikte ik niet erg moe maar wel voldaan na een uur en tien minuten het reisdoel:

Waar ik nog een plaatje schoot van een mooie doorkijk door het tuinhek op de Wachsenburg.

En de passende beloning tot mij nam.

Ik wens iedereen prettige Paasdagen en gute Erholung,

Groeten uit de Zone.

Vreemde discussie

Vanochtend bij het ontbijt in de kantine de volgende vreemde discussie mit twee collega's:

(c1 = collega 1, c2 = collega 2, HiD = Hollander in Duitsland)

c1: Tegenwoordig controleren ze fietsers strenger die geen licht hebben op de fiets. Laatst hebben ze nog een controle gehouden en bekeuringen uitgedeeld.

c2: Ja, vreselijk is dat, die fietsers zonder licht.

HiD: Ja, dat is wel goed. Fietsen zonder licht is gevaarlijk.

c1: Ja, moet je je voorstellen, je rijdt daar met je auto, en dan komt er zo een fietser aan zonder licht, je rijdt hem omver, en dan ben jij de pineut.

HiD: ?? Nou ja, voor de fietser is het natuurlijk erger. (Denkt dat dit vanzelfsprekend is en geen verdere uitleg behoeft.)

c1: Wat? (Trekt een oprecht verontwaardigd gezicht) Dat is heel erg, als je iemand aanrijdt zonder dat het jouw schuld is.

HiD: Nou ja, dat is niet leuk, maar de fietser ligt in het ziekenhuis. Dat is toch wel een graadje erger.

c1 kijkt vol onbegrip en verontwaardiging, voelt zich beledigd en niet serieus genomen.

c2: (Die graag spectaculaire verhalen navertelt die hij de vorige avond bij Explosiv heeft gezien). Nee hoor, iemand aanrijden is veel erger. Weet je hoeveel politieagenten er zelfmoord plegen omdat ze niet met hun ervaringen kunnen omgaan?

HiD: (Denkt dat het mel meevalt met het aantal zelfmoorden, maar weet niets over cijfers) Dat is iets anders, die maken het iedere dag mee. Ik heb nog nooit gehoord over iemand die een verkeersongeluk heeft veroorzaakt en toen zelfmoord heeft gepleegd. Je kunt beter een verkeersongeluk veroorzaken dan er het slachtoffer van zijn.

c1 kijkt nog steeds ongelovig en staat op, de ontbijpauze is voorbij.


Dit is volgens mij het typische irrationele verdedigingsgedrag van de (Duitse) automobilist. Het is de wereld op zijn kop. Deze mensen maken zichzelf wijs dat het erger is om iemand aan te rijden dan om aangereden te worden. Daarmee manoeuvreren ze zichzelf in de rol van slachtoffer, en kunnen de schuld geven aan de boze fietsers. Die rare fietser die toch al zo'n betweter is.

WORDT WAKKER!

Te gast bij de buren

Vandaag ben ik te gast bij Buurtaal:

Wann ist man als Niederländer in Deutschland angekommen?


Allemaal er naar toe en mee-reageren! Maar wel serieus, dit blog van Alexandra Kleijn is namelijk redelijk professioneel (ze werkt als vertaalster Nederlands-Duits).

Bircher Muesli

Omdat het eten in de kantine me niet meer zo kan bekoren, neem ik sinds een paar maanden mijn eten van thuis mee naar mijn werk. Soms zijn dat gewoon boterhammen, maar meestal is dat zelfgemaakte Bircher Muesli. Ik ben op het idee gekomen omdat ik echte Bircher Muesli zo lekker vind, terwijl ik de muesli die je zo in de winkel koopt niet veel aan vind. Bircher Muesli heb ik in mijn jeugd in Zwitserland ontdekt. Ik ging toen regelmatig met mijn vader op wintersport, en onderweg aten we wat in het wegrestaurant Die Silberkugel. Zo heetten ze, als ik het me goed herinner. Als embleem hadden ze een grote ronde metalen schijf aan de gevel, die de zilveren kogel moest voorstellen. De Bircher Muesli was licht roodachtig gekleurd, smaakte fantastisch en was nog gezond ook.

Nu, jaren later, heb ik het recept opgezocht op verschillende websites en ben er zelf mee begonnen, met redelijk succes. Dit is mijn recept:

Benodigdheden:
- Twee eetlepels havervlokken
- Water
- Een klein scheutje melk
- Een grote of twee kleine appels (de soort maakt niet uit, wat je lekker vindt)
- Een halve uitgeperste citroen of citroensap uit een flesje
- Gemalen noten of stukjes noot. Ik gebruik amandelen, hazelnoten of walnoten.
- Rozijnen of cranberries voor de zoetigheid
- Eventueel nog een stuk kleingesneden fruit zoals een banaan, een kiwi, een sinaasappel of een mandarijn

Bereiding:
Officieel moet je de havervlokken twaalf uur lang van tevoren in water laten inweken. Neem ongeveer zoveel water dat de vlokken voor driekwart onder water staan. Als je te weinig water neemt, dan wordt het geheel te taai, cement-achtig. Teveel water is niet zo erg. Ik maak de muesli meestal 's morgens en doe dan het water erin, tegelijk met de andere ingredienten. In de vijf uur die het dan nog duurt voordat het twaalf uur is, zijn de vlokken ook voldoende ingeweekt.
Voeg het scheutje melk toe. Rasp de appel kompleet, inclusief schil en klokkenhuis (maar zonder het steeltje!) en doe hem in de vlokken. Voeg het citroensap toe. Het citroensap heeft twee werkingen: het pept de smaak op, en het voorkomt dat de geraspte appel te bruin wordt.
Voeg alle andere ingredienten toe, en roer het geheel door elkaar. Klaar. Bij mij duurt het ongeveer vijf minuten, net zolang als ik nodig heb om brood te smeren.

Het geheim van het grote smaakverschil tussen Bircher Muesli en de muesli die je zo in de winkel koopt en waar je alleen een beetje melk bij giet, zit hem in het inweken van de vlokken en in de geraspte appel. Dat maakt er een heel ander gerecht van.

De roodachtige kleur van de Bircher Muesli uit mijn jeugd ligt er misschien aan det ze nog een of ander vruchtensap hebben toegevoegd, dat weet ik niet. Suggesties?

Nog een relletje: Van Gaal contra Uli Hoeneß

Van Gaal heeft het niet gered. De koppige botte Hollander zonder humor is gestruikeld over de ingesleten gewoontes en ongeschreven machtsverhoudingen binnen FC Bayern. Vanaf dit weekend is het dit jaar niet alleen meer zijn laatste seizoen bij de club, maar zijn werkzaamheden als trainer zijn onmiddelijk stopgezet. Bayern is bang dat ze anders de Champions League niet meer halen.

De redenen voor zijn vertrek die tussen de regels van de nieuwsberichten doorsijpelen zijn om van te smullen. "Van Gaal heeft Hoeneß altijd een beetje 'abserviert'. Dat kun je niet maken. Dat is net als een sneeuwbal die steeds groter wordt en dan uit elkaar spat", aldus Franz Beckenbauer. Je kunt je goed voorstellen hoe van Gaal iemand "abserviert". Dat doet hij ook graag met journalisten die naar zijn mening niet genoeg verstand hebben van voetbal; met een milde glimlach en een botte opmerking in gebroken Duits, maar wat het allerbelangrijkste is: zonder het nodige RESPECT.

Respect had hij ook niet voor de star-spelers van FC-Bayern. Dat kun je tenminste opmaken uit de verwijten van Hoeneß dat sommige spelers niet met plezier, maar met angst het veld opgingen. Ach god, die arme voetballers!

Exit Louis van Gaal in Duitsland. Bedankt voor de mooie televisie-momenten, een betere schildering van de cultuur-clash is moeilijk voor te stellen. Ik begrijp dat de aanbiedingen van andere dure clubs al binnen zijn, dus over je toekomst zal ik me geen zorgen maken.

De elektrische fiets

De elektrische fiets doet zijn intrede in Thüringen. Thüringen volgt de trends in Duitsland met enige vertraging, en Duitsland volgt de trends in de wereld met enige vertraging, dus dan snap je waarom ik er nu pas mee kom.

Een collega heeft er een gekocht voor welgeteld 4000 euro. Dat is dan ook een mooi apparaat met de motor in het traplager, volledige vering, heel veel versnellingen en ondersteuning tot 40 km/u. Dat laatste maakt er eigenlijk een bromfiets van, wettelijk gezien. Ik heb hem uitgeprobeerd en het is natuurlijk heel aangenaam. Het was de eerste keer dat ik met 25 km/u de berg OMHOOG fietste. Deze collega fietst er nu 15 km mee naar zijn werk en terug en laat daarvoor de auto staan.

De tweede collega heeft hem besteld. Die gaat voor een Nachrüstsatz, dus een motor in een achterwiel met bijbehorende spullen die je op je bestaande gewone fiets kunt monteren. Kosten: ruim 1500 euro. Officieel ondersteunt die tot 25 km/u, maar als je een verkeerde wielmaat instelt dan kun je dat verhogen. Dat heeft dan het nadeel dat het besturingsapparaatje, dat ook als snelheidmeter dienst doet, de verkeerde snelheid aangeeft.

Ik vind de elektrische fiets een goed alternatief voor woon-werkverkeer als de afstand wat groter is (bijvoorbeeld meer dan 10 km), of als je in een bergachtig gebied woont zoals hier. Voor vrijetijd-fietsen vind ik het een beetje onzin. Wat heb je er aan dat je ergens sneller aankomt, als toch het fietsen zelf hetgene is dat je wilt doen? Je actieradius vergroot je er niet echt mee, tenzij je een langzame fietser bent. De actieradius van de elektrische fiets hangt af van het terrein en de hoeveelheid ondersteuning die je instelt, en bedraagt grofweg tussen de 40 en 100 kilometer. Voor een sportfietser is het natuurlijk helemaal zinloos. Samengevat: de elektrische fiets is zinvol wanneer je de fiets als transportmiddel gebruikt voor grotere afstanden of heuvelachtige wegen. Voor kleinere afstanden is het te duur tenzij je een langzame (oudere) fietser bent, en voor de sport en de vrije tijd is het onzinnig.

Maar leuk is het wel.

Van wie komt dit?

"Ik heb ooit onze oude buurvrouw een bal kapot zien snijden met een mes. Ze had het ons al honder keer beloofd wanneer wij de bal in haar tuin schoten. Maar pas als je aan zoiets begint, snap je: een mes in een voetbal steken, zo makkelijk gaat dat niet. Ze heeft drie kwartier staan prikken. Wij zaten er gezellig in een kring omheen. Na een tijdje zijn we maar naar huis gegaan." (Niet googelen!)

Ik heb deze schrijver nu ontdekt. Blijkbaar is hij al een aardige beroemdheid, maar ik als expatriot heb dat dus volledig gemisd. Hij is begonnen op internet, schrijft columns voor de krant en is regelmatig op de televisie.

Als ik ergens ben ga ik graag even een boekenwinkel binnen, dus ook twee weken geleden in Amsterdam toen ik daar was voor het Blogbal. Ik heb er een talent voor om in een oogopslag te zien of een boek mij zal bevallen. Dit boek sprong in het oog. Het leek erop dat in dit boek alledaagse dingen met een scherp oog worden waargenomen en uit het hart worden beschreven. En dat blijkt te kloppen. Het boek is een soort verzameling van columns, er staat niet bij of die al ergens zijn verschenen. Ik vind het geweldig. Mijn huisgenoten zaten steeds te kijken waarom ik nu weer zat te gniffelen of hardop te lachen. Het boek heeft maar een fout: er staan ook gedichten in. Maar zelfs daarvan heb ik er een of twee gelezen, uit nieuwsgierigheid. O ja, het heeft nog een foutje. Het is een beetje minachtend tegenover dieren. Nou ja, niemand is perfect.

Het tweede boek dat ik heb gekocht is van Rob Wijnberg, "Mijn tafelheer is Plato". Ik heb het nog niet gelezen, maar het lijkt erop dat dit een redelijke denkende meneer is die mijn denkbeelden bevestigt, en dat is altijd welkom.