Plaudern. Over koetjes en kalfjes praten. Ik ben niet goed in small talk, tenminste niet in het Duits. Dat heb ik van het weekend weer vastgesteld toen we bezoek hadden van de dochter van mijn vriendin en haar vriend. Ik ben er niet goed in omdat ik er geen zin in heb. Ik zie er het nut niet van in. Ik weet natuurlijk wel wat het nut is: sociale kontakten smeren, een gesprek op gang brengen, mensen op hun gemak stellen, enz, maar het is me eerlijk gezegd teveel moeite. Ik doe het vaak wel om de schijn op te houden of wanneer ik eens een goede bui heb, maar het is niet mijn natuur. Ben ik nu een asociaal mens? Wereldvreemd? Einzelgänger? Ik ben wel degelijk geinteresseerd in andere mensen, maar alleen in bepaalde mensen, of alleen in bepaalde ideeen van bepaalde mensen.
Goed dat ik ingenieur geworden ben.
Of in de woorden Dogbert nadat hij weer een van zijn sadistische plannen heeft voorgesteld:
"Bottom line, I'm not a peoples person."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten