6 maart 2013

Statusbericht

Ik leef nog, en het bevalt me goed niet meer zo veel tijd aan bloggen te besteden.

Ik heb twee mooie vakanties gehad, in Spanje en in Oostenrijk. In Spanje heb ik mijn zus bezocht en ik heb de omgeving leren kennen vanuit het perspectief van de paraglider. Het bleek dat december niet het juite seizoen is voor paragliding, vanwege gebrek aan zeewind (desalniettemin ben ik regelmatig gevlogen). De volgende keer ga ik dus in de nazomer of in de herfst. In Oostenrijk gaan we ieder jaar naar dezelfde plaats op wintersport, samen met mijn ultra-fitte vader die op relatief hoge leeftijd nog steeds op de ski's stapt om afdalingen te maken, en zo ook dit jaar. Deze keer had ik de paraglider mee en ik ben een dag gevlogen, begeleid door een paar locals. Het was prachtig vlieg-weer, dat betekent weinig wind en geen wolkje aan de lucht. Het enige nadeel was dat het ijskoud was; de maximum temperatuur was op die dag -10 graden.

Op het werk gaat het tegenwoordig iets gestructureerder toe door de nieuwe teamleider, maar de werkdruk is nog steeds te hoog.

Daarom was ik aangenaam verrast toen ik op pianoles nonchalant liet vallen dat ik ook wel zelf les zou willen geven. Uiteraard had ik in het achterhoofd dat dat niet mogelijk was, te hoog gegrepen, vanwege mijn niveau en het feit dat ik geen muzikale beroepsopleiding heb. De pianoleraar en leider van zijn eigen kleine muziekschool reageerde anders dan ik verwachtte: hij was helemaal blij dat ik genegen was om dat te doen. Het is helemaal geen probleem, ook omdat het een prive-muziekschool is.

Wie mij kent weet dat ik weliswaar licht ontvlambaar ben, maar ook niet over een nacht ijs ga. Daarom heb ik afgesproken dat ik eerst maar een tijdje lang een avond in de week les geef. Dan kan ik ervaring opdoen, en kijken hoe goed het mij en de leerlingen bevalt. Dat loopt nu sinds een paar weken, zonder grote blunders. In de toekomst wil ik dan overstappen op full-time, als dit allemaal goed gaat.

Helemaal zonder opleiding ben ik natuurlijk niet. Ik heb vroeger 10 jaar lang saxofoon gespeeld, en nu speel ik sinds 9 jaar piano. Lesgeven aan kleine groepen heb ik in mijn vorige baan ook uitgebreid gedaan, en ik vind dat ik goed in staat ben om dingen uit te leggen.

Also, drück mir die Daumen!

11 opmerkingen:

  1. Dat klinkt toch eigenlijk allemaal prima Bob. Goed om een levensteken van je te ontvangen :-) Grappig dat je zelfs overweegt beruflich die Richtung zu ändern. Heel veel succes!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Patricia van Mofrika

    Da hast Du also doch wieder gebloggt, muß ich Dich doch wieder bookmarken. Hatte Dich schon rausgeschmissen, aber auf meinem Notebook warst Du noch eingetragen ...

    Tolle neue Perspektiven, Bob! Möge sich das Glücksrad auch weiterhin für Dich drehen!

    Ik dacht ook eens eraan, les te geven in Duits (aan Nederlanders) of Nederlands (aan Duitsers), maar toen was ik erg ziek van straling. Met mijn heel gebrekkig zenuwenstelsel zou dit een tegenvaller geworden zijn. Toen. Maar vandaag ben ik door het gebruik van de juiste vitamientjes toch al weer behoorlijk opgeknapt. Les geven .. zou ik het aandurven? Want mijn Nederlands is weliswaar redelijk, maar nog lichtjaren ver weg van volmaakt.

    Also, ich drück Dir dann auch mal die Daumen!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hi Patricia,

      Ik ken iemand in Erfurt die Nederlandse les geeft op de avondschool, maar er zijn hier te weinig leerlingen om er van te kunnen leven. Ik heb daar ook al aan gedacht. Als jij de mogelijkheid hebt zou ik het zeker doen. De enige mensen die ik heb leren kennen die tot aan hun pensioen tevreden waren met hun werk, waren leraren aan een gymnasium.

      Ziek van de straling, dat klinkt eng. Ik wens je veel gezondheid.

      Verwijderen
  3. Wow Bob! ga zo door!
    grt Marjan

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Es kommt alles irgendwie anders als man denkt, aber die Planung läuft weiter.

      Verwijderen
  4. Hee, wat een leuke stap, ik ben benieuwd!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ondertussen zijn het 3 avonden. Het is nog een beetje rommelig voor de leerlingen vanwege de overgang, een aantal van hen heb ik nog niet gehad. Het is ook relatief zwaar om dit te doen naast de baan van 40 uur , maar de motivatie maakt alles goed. Ik ken mensen die nog veel meer doen, dus daar klaag ik niet over.
      Ik heb nog geen leerling gehad die beter kon spelen dan ik, dus so far so good :-)

      Verwijderen
    2. Ja, dat laatste is wanneer het echt spannend gaat worden :-)

      Verwijderen
  5. Het is al spannend genoeg. Over die verschillende leerlingen kan je ook een boek schrijven -> NEE, dat ga ik niet doen!

    BeantwoordenVerwijderen