8 juli 2011

Toch nog weg

Toch nog op vakantie, eindelijk, ik verheug me er langzaam op. Voor het eerst sinds lange tijd heb ik drie weken achter elkaar vakantie. Door de perikelen met de vakantie-goedkeuring op mijn werk heb ik bij het nalezen geleerd dat je in Duitsland recht hebt op een vakantie per jaar met tenminste 12 aaneensluitende vakantiedagen. Of daar het weekend bij meetelt staat er niet bij. Zo niet, dan heb ik voor het eerst een vakantie in Duitsland die aan de wettelijke eisen voldoet.

De eerste week gaan T. (mijn squash-partner, zelfstandig psychotherapeut) en ik een 7-daagse cursus paragliding volgen op de Wasserkuppe, een berg in het gebied de Rhön ongeveer 150 km hier vandaan. In mijn vorige leven heb ik al eens zo een cursus gedaan in de Pyreneeen, dat is nu ongeveer 20 jaar geleden (samen met Rob A., die als ik hem goed ken in een reaktie zal vertellen wanneer dat precies was). Toendestijds heette het Parapente, en de parachutes waren nog iets primitiever. Tegenwoordig is paragliding een hele wetenschap. De schermen zijn geperfectioneerd, de opleiding is doorspekt met Deutsche Gründlichkeit. In de zeven dagen wordt vijfentwintig (!) uur theorie gegeven, en er vindt een examen plaats aan het einde van de week. Ik heb het handboek van de school gedownload en doorgelezen, vooral het onderdeel meteorologie (weerkunde) is niet voor de poes. De materiaalkunde is ook wat taai door de vele technische begrippen die ik nog niet ken. Er wordt gegagarandeerd dat we in de cursus onze twintig hoogtevluchten kunnen maken die nodig zijn voor het diploma. Een hoogtevlucht heeft een hoogteverschil van minimaal 100 meter, normaalgesproken tussen de 300 en 500 meter. Ter vergelijking: mijn vroegere cursus duurde 5 dagen in plaats van 7 en daar zat 1 hoogtevlucht bij. Mocht het weer tegen zitten, dan kunnen we de vluchten later kosteloos inhalen. In het handboek van de vliegschool wordt eindeloos herhaald dat er in het 20-jarige bestaan van de school nog NOOIT een ongeluk met zware verwondingen of dodelijke afloop heeft plaatsgevonden. Nou ja, eens moet de eerste keer zijn.

Na afloop van de eerste cursus krijg je een Höhenflugschein. Er is een vervolgcursus in de Dolomieten waarmee je het A-Flugschein kunt halen. Daarmee mag je dan zelfstandig vliegen op bepaalde speciaal daarvoer bestemde plekken. Als het goed bevalt, dan doe ik die cursus natuurlijk ook.

De tweede en de derde week ga ik met HiD junior weer kamperen en windsurfen aan het Veluwemeer. Dat wordt langzaam een traditie, we gaan er dit jaar al voor de vierde keer naartoe. Voor hem is het de enige gelegenheid om fatsoenlijk te surfen, hij gaat graag mee. Voor mij geldt dat eigenlijk ook, hoewel ik wel af en toe hier in de buurt surf. Dit jaar rijd ik voor het eerst met de nieuwe kleine auto, het wordt wat lastiger om daar alle bagage in te passen. Ik heb een speciale tas gekocht waarin je de opgerolde surfzeilen vast op het dak kunt binden zonder ze te knikken, met behulp van een simpel en ingenieus systeem. Het systeem is moeilijk uit te leggen in woorden: onderin de tas steek je de surfmast. De surfmast bestaat uit twee helften. Met twee masten heb je dus vier mastdelen. Die mastdelen zitten onderin de tas in een apart compartiment. In het tweede, grotere compartiment daarboven doe je de zeilen. Bij het vastbinden van de tas op de auto doe je de riemen niet over de hele tas heen, maar midden door de tas tussen de twee compartimenten. Als je dan de riemen aantrekt dan drukken ze alleen op de mastdelen, en de zeilen liggen er quasi los bovenop. Dat scheelt dan een hoop ruimte in de auto zelf, omdat ik de zeilen niet in de auto hoef te vervoeren. Verder laat ik de grote strandstoelen thuis en neem daarvoor in de plaats twee van die moderne drie-poot krukjes mee die heel weinig ruimte innemen. Die heb ik vorige week gekocht op het TFF-festival in Rudolstadt, waar ik ze meteen kon testen.

Rest mij alleen nog een schietgebedje aan de weergoden te doen en de koffers te pakken. HiD wenst iedereen een mooie juli-maand en een prettige vakantie voor degenen die er ook op uit trekken.

Groeten uit de Zone

9 opmerkingen:

  1. Helemaal hetzelfde uiteraard. Geniet met volle teugen en weest welkom aan het Veluwemeer. Wat je hier nu met die hoogtediploma's moet ontgaat me, of was je van plan vanaf vliegveld Lelystad op skies met een parachute om richting dat aanpalende meer te sailen?? Er bestaan overigens ook opblaasbare dakdragers voor op het dak, ik zag ze meen ik bij Plus.de online. Maar kan ook bij de Lidl zijn geweest hoor....

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Je kunt in Nederland ook paragliden. Ik heb dat zelfs ooit een keer gedaan, je wordt aan een lange kabel met een katrol omhoog getrokken. (Of dat nu nog bestaat weet ik niet).

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ja, je behoort tot het Reisekader, dat is wel duidelijk. En dan nog wel naar die goeie ouwe Wasserkuppe, de hoogste berg van mijn Bundesland, waar ik vanuit Frankfort meermalen geweest ben. Niet op de fiets nee, er zijn grenzen.
    Ik ga eind juli weer naar Zuid-Duitsland en Oostenrijk.
    Heel veel plezier gewenst!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Zo zeg je hebt wilde plannen.. :) Fijne vakantie Bob.. ik ben er ook 14 daag tussen uit, dus missen doen we elkaar vast niet ;)
    Doe voorzichtig, veel plezier, geniet van alles wat mag en van dat wat niet hoort!

    Tham

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Het is 05:11 uur. Ik stu nu op om T. af te halen en om 8 uur op de Wasserkuppe te zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Komt Bob straks ook nog van de berg met een paar geboden onder zijn arm??? Staan daar op die Wasserkuppe ook braambossen???

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Kan best zijn Leo, in ieder geval wel ruig struikgewas. Maar nu is het kersen- en frambozentijd. Gisteren heerlijk van geplukt en gegeten onderweg.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Net even nagekeken. In 1982 ben ik over de Wasserkuppe gefietst en aansluitend over de Kreuzberg in het Bayersche deel van de Rhön. Erg mooi gebied. Ik kon me echter niets van dat vlieggedoe herinneren (vond de toppen behoorlijk kaal en leeg), maar die vliegerij is waarschijnlijk pas na die tijd ontstaan.

    Was trouwens helemaal een heuvelachtige route. Een paar honderd kilometer eerder ging ik over de Kahler Asten en verderop over de Ochsenkopf in het Fichtelgebergte en nog later over de Grand Ballon met de rest van de Route des Cretes in de Vogezen.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Weer thuis. Het was een hele ervaring. Braambossen heb ik niet gezien, ik was wel dichter bij de hemel.

    Ik ben geslaagd voor het theorie-examen (13 van de 15 deelnemers zijn geslaagd, het was behoorlijk pittig). Ik heb nu mijn Höhenflugausweis, en ik ben bereid voor het praktische examen van de A-licentie. Die kun je in een tweede cursus halen, die gaan we waarschijnlijk volgend jaar doen in Lüsen in Noord-Italie aan de zuidelijke rand van de Alpen.

    Op de Wasserkuppe waren veel toeristen in het weekend, ook veel Nederlanders met model-vliegtuigen. Er wordt van alles gevlogen daar. Sportvliegtuigen, zweefvliegtuigen, modelvleigtuigen en paragliding.

    Fietsers kwamen ook voorbij. Sommige waren behoorlijk "kaputt" toen ze aankwamen, de Wasserkuppe is immers de hoogste berg van Hessen en meet ongeveer 950 meter. Als ik tijd heb zal ik nog een paar foto's plaatsen.

    BeantwoordenVerwijderen